Canın mı acıyor..?

CANIN MI ACIYOR?
Canın mı acıyor? Bırak acısın! Elleme, iyileştirmeye çalışma, bırak acısın. Kendini bitkin yorgun mu hissediyorsun? Öyle kal bence… içinden çıkmaya çalışma. Öfkeli misin? Öfkeni durdurma, öfkelen, öfkelen. Kıskanıyor musun? Dibine kadar kıskan… Korkuyor musun kork be! İyice kork. Tüm bedenin titresin, zihnin titresin, kork. Ve bir an DUR ve fark et… Hala nefes alıyorsun aaaa. Demek ki yaşıyorsun ne habeeer Hala acıkıyorsun hala tuvalete gidiyorsun hı? Yoksa gitmiyor musun? “Yaşamak mı bu” deme, nefes alıyorsan yaşıyorsun demektir. Yaşadığına karar verdik mi? Tamam. O zaman sor kendine: “ ben bu acıda, ben bu öfkede, ben bu zart zurtun içinde daha ne kadar duracağım”. Biri gelip seni buradan nasılsa çıkarır diye beklersen çok beklersin. Herkesin durduğu bir yer var senin gibi.

Eğer istersen derin bir nefes al şimdi. Gözünü, kulağını aç…Göreceğin duyacağın bir tek şey bile seni ayağa kaldırır emin ol. Ha bundan sonrası sana kalmış. İster “olur böyle şeyler” de hayata dön, istersen hiç gelmeyecek bir otobüsü bekle kendinin kurbanı olarak. Çöplükte durarak çiçeklerin kokusunu duyamazsın.

Yaşam mı? O sensiz de sürüyor hiiiç merak etme. Bye bye

Ümit Öner

Her duyguyu zamanında yaşamaktır aslında sağlıklı olan.Yaşa ama orda takılı kalma,olumsuz duyguyu hisset ki olumlunun anlamı bi kat daha artsın içinde.
Çöğlüğünde bu hayatta olduğunu gör ,bil ama çöplükte kalma ,kalma ki çöp kokusundan sonra güzel çiçek kokularınıda her zerren çeksin içine.:nopity:

Senin yazdığın her şey benim o günkü ruh halime uyuyor.

İnsan olmanın değeri de budur zaten bütün duyguları dibine kadar yasayacaksın..

'Acı, bilginin bedene inmesidir'
Bugüne kadar bütün acılarıma, ağrılarıma saygı duydum, hatta bazılarına bağımlı oldum..

En çok acılardan umutsuzluktan karanlıktan sonraki Güneşi sevdim.Ruhuma bedenime indirilen hatta kendim ettiğim her zorluğa katlanıp sonrasında tekrar gülümsemeyi Bir adım daha kedere yakınlaşıp mutlu oldum.Korkudan öleceğimi zannetsemde çıktım sıyrıldım kendimden.
Bırak yaşasın bedenin ve ruhun herşeyi..Yaşamı avuçlarına al ve geri kalan herşeyi .... ..

Ofkelenme,sinirlenme,uzulme,aglama dememeli. Sonucta bu duygular var ve herseyin var olmasi bi neden icinse bu duygularda yasanmali. Yazi cok hostu. Ofkelenmeli insan. Ama bu duygulari iyi bir olaya yoneltmeli diye dusunuyorum. İnsan fitratina aykirilik yapamaz

şimdi bunu yazan sayın ümit bey beni ciddiye aldı mı almadı mı bundan emin olamadım canın mı acıyor diye sordu evet dedim dudağımı bükerek, yazının sonunda da bye bye dedi... şimdi canım daha çok acıyor