denizbörülcesi1
Kayıtlı Üye
Bu ikinci girdim. İlkinden tatmin edici cevap alamamıştım. Zaten bazı özel sorularımı da tek mesaj halinde yollamıştım, sanırım yollayamamışım, ya da ulaşmamış. Cevap gelmedi.
Bugün sabah rüyayla uyandım. Geçen birkaç gün de bu rüyanın öncesini ya da aynısını görmüştüm. Gerçi bunların rüya olduklarını da sanmıyorum.
Olay şu: Evde bir canlı var, odaya girdiğinde başının ağrısını artıran, şiddetli bir basınç ve iç sıkıntısı hissettiren. Ben o canlının yüzünü görüyorum ama tarif edemiyorum. Silik. Ben o canlıyı kovmak için o an aklıma gelen, alakasız bir salli barik duası okumaya, besmele çekmeye başlıyorum. Ben İslam topraklarında büyüdüm, eğer başka bir dinin topraklarında büyüseydim dualar değişecekti büyük ihtimal. Sorun bu değil. Sorun şu ki; duanın içinde ne zaman "allah" ya da "rahman" geçtiğinde o kelimeleri söyleyemiyorum. Ağzım yamuluyor. Başımın ağrısı artıyor, korkuyorum. Ağzım o kadar yamuluyor ki, ağzımın suları kenarlarından akıyor. Kapatamıyorum. Ancak o da korkuyor olacak ki, o odayı terkedip diğer odaya geçiyor.
Her gece bir savaş, her sabah bir yorgunluk. Her gece uyurken bağırmalar, tuhaf inlemeler, konuşmalar, aramice gibi hiç bilmediğim kelimeler...
Nedir bunlar?
Hayatımda çok şükür, öyle büyük bir travma da yaşamadım. Herşey sıradan. Ama aslında değil. Sanki yaşadığım hayat tam bir yalan, amaçsız. Ama rüya denilen yerde çok şey oluyor, yaşanıyor. Yoruluyorum adeta. İşin tuhafı çoğu zaman ne olduğunu hatırlamıyorum. Söylenenlerden biliyorum.
Okuduğunuz için teşekkürler. Saygılar.
Bugün sabah rüyayla uyandım. Geçen birkaç gün de bu rüyanın öncesini ya da aynısını görmüştüm. Gerçi bunların rüya olduklarını da sanmıyorum.
Olay şu: Evde bir canlı var, odaya girdiğinde başının ağrısını artıran, şiddetli bir basınç ve iç sıkıntısı hissettiren. Ben o canlının yüzünü görüyorum ama tarif edemiyorum. Silik. Ben o canlıyı kovmak için o an aklıma gelen, alakasız bir salli barik duası okumaya, besmele çekmeye başlıyorum. Ben İslam topraklarında büyüdüm, eğer başka bir dinin topraklarında büyüseydim dualar değişecekti büyük ihtimal. Sorun bu değil. Sorun şu ki; duanın içinde ne zaman "allah" ya da "rahman" geçtiğinde o kelimeleri söyleyemiyorum. Ağzım yamuluyor. Başımın ağrısı artıyor, korkuyorum. Ağzım o kadar yamuluyor ki, ağzımın suları kenarlarından akıyor. Kapatamıyorum. Ancak o da korkuyor olacak ki, o odayı terkedip diğer odaya geçiyor.
Her gece bir savaş, her sabah bir yorgunluk. Her gece uyurken bağırmalar, tuhaf inlemeler, konuşmalar, aramice gibi hiç bilmediğim kelimeler...
Nedir bunlar?
Hayatımda çok şükür, öyle büyük bir travma da yaşamadım. Herşey sıradan. Ama aslında değil. Sanki yaşadığım hayat tam bir yalan, amaçsız. Ama rüya denilen yerde çok şey oluyor, yaşanıyor. Yoruluyorum adeta. İşin tuhafı çoğu zaman ne olduğunu hatırlamıyorum. Söylenenlerden biliyorum.
Okuduğunuz için teşekkürler. Saygılar.