Yaaa ilk yorumlara baktımda, benim o çok aşık olduğum zamanlarda yazdığım şeyler. Şimdi düşünüyorumda saçma geliyor. Yani içimde herşey bitmiş değil tabii ki adını halen duyduğumda üzülüyorum, yada hatırladığımda ama anlamadığım bir şekilde içimdeki bu aşk söndü. Belki uzakta diye, belki yaşadığım şehire gelse yine aynısı olacak bilemiyorumki. Çok sevmemekle alakası yok bunun bence herkesin elinde olan birşey unutabilmek. Sadece şımarık davranıyoruz. Oyuncakçıda annesine beğendiği oyuncağı almadığı için ayağını yere vurarak ağlayan çocuklar gibi. Bilemiyorum neden böyle oldum. Çünkü bunu çevrem bilir, saplantılı bir psikopattım ben. Ama eskide kaldı