Bağişlama

Bağışlıyor ve bırakıyorum.Anlıyor ve biliyorum.Kendi hayatımın yaratıcısıyım.Seçerek,planlayarak bu yaşamımı ve birlikte olacağım yol arkadaşlarımı seçtim. Annemi ,babamı ve diğerlerini.

Benim için en faydalı sonuçları almak üzere ince planlar yaptım.Yüksek benlik düzeyinde en uygun araçları yarattım. Benim hayat amacıma en uygun kişileri.Daha çok anlayış ,daha çok bilgelik ,daha çok sevgi,ifade ve özgürlük için.Bu amaç,bilinçaltımın derinliklerinde benim onu keşfetmemi bekliyor.

Her an,her deneyim bu planı açığa çıkaran bir kurgu aslında.Zafiyetimi güce,acıyı sevince,yenilgiyi yengiye dönüştürmek için.

Anlıyor,bağışlıyor ve teşekkür ediyorum. Bu hayatımı bu şekilde planladığım için kendimi kutluyorum ve sonra meleklere teşekkür ediyorum ve bütün bu olanakları bana koşulsuz sunduğu için Tanrı'ya.

Bana sevgisini sunmayanlar içimdeki sevgiyi,beni onaylamayanlar kendimi keşfetmeyi,beni anlamayanlar ifade gücümü arttırmak için benimleydiler.
Onlara teşekkür ediyorum.

Bu rolü onlara ben vermiştim.Onlar da benle oynamayı istediler.Beni üzen,beni yoran,bana haksızlık eden,beni aldatan insanlar yapabileceklerinin en iyilerini yaptılar.Daha fazlasını ve daha başkasını yapamazlardı. Zaten ben onları bunun için seçtim. Ben de yapabileceğimin en iyisini yapıyorum. Bağışlıyor ve teşekkür ediyorum.

Aynı sahneyi paylaşan oyuncular gibiyiz onlarla Şimdi bu anlayışımdan doğan ışığı onların varlığına gönderiyorum. İhtiyacım olan bütün kaynakların kendi içimde içimde olduğunu kabul ediyorum.

Hepinizi sevgiyle kucaklıyorum...

bu bir çeşit affetme meditasyonu mudur?

onun gibi birşey olumlama oluyor

Bu simdiye dek psikoanaliz calismamis yada bu konuda bilgisi olmayanlarda ise yarayabilir ama affetmek gercekden bir insanin yapabilecegi en zor sey ve eger analiz calisdiysaniz tam tersi ofke duyduklarinizi bilmeniz ve ofkenizi yikici olmayan bicimde onlara soylemeniz gerekiyor hayatta degillerse mezarlarina gidip size yaptiklari ve yasattiklari icin onlara olan kizginliginizi bosaltmaniz anlatmaniz gerek ofkenizi gierdikden sonra yapabilir ve isterseniz affedersiniz , psikoloji asla affetmeniz icin israr etmez cunki bazi acilar asla insan ruhundan ve bilinc altindan silinemiyor ne yazik sadece bunlarin verdigi aci daha az hissedilmeye calisiliyor .

Eline yüreğine sağlık angeldream; tam da aradığım türden bir şeydi bu olumlama...Meditasyon öncesi veya sonrası kullanmak çok güzel olucaktır. Teşekkürler...

insanin kedi kendini motive etmesi cok güzel ama herzaman basaramiyorum öfkeye gelince ben bana yapilan haksizliklardan dolayi hep kendime kizmisimdir buna bu firsatti vicdanim sizladigi icin bilerek yenik düstügüm icin vermis olmamdan dolayi keske insan her zaman vicdanini kontrol edebilseydi
paylasimin icin tesekkürler

serap; basına gelen her tatsız olayda sadece şunu düşün tüm bunlar senin tekamülün için yaşanıyor. Senin gelişmen ve değişmen için... Öfke duyman cok normal elbette ama lütfen şunu hatırla: o tatsızlıklar yasanmasaydı, seni geliştirmeyecek ve değiştirmeycekti... angeldream'ın yazısında çok güzel anlatmış.. İnsan herşeyi tekamülün nedeni,amacı gibi gördüğünde artık hıcbırseye kızamıyor,öfkelenemiyor...çünkü hepsinin seni geliştirmek için başına gelen bir deneyim olduğunu fark ediyor... Birazda bu acıdan bakarsın belki... Sevgiler...

affetmek geriye ,geçmişe bağlı kalmadan kurtulmanın bir yolu affettikçe insan özgürleştiğini hissediyor

keşke bende affedebilmeyi becerebilsem, hala yapamadığım birşey, bende olmayan özel bir yetenek sanki
ama angeldream yazdıkların o kadar güzel ki...eline, yüreğine sağlık