Merhaba arkadaşlar. Bugünlerde kafamı kurcalayan bir takım sorular var. Etrafımda bu gibi sohbetler dönmeye başladı ve konuyu açma gereği duydum. Konu ise ateist ve dindar bir arkadaşımla ayrı ayrı yaptığım konuşmalar.
Ateist arkadaşım Kuran'ın sahte olduğunu öne ve mantık hatalarını öne sürüyor. Arkadaşım eski müezzin olmasına rağmen ateistliği benimsemiş ve biyolojiyle dindarlık gibi konuların içine aynı anda girdiği için bir takım gözlemler yaptığından bahsediyor. Kuran'ı okumuş olması ve gerçekten mantık hatalarının olduğunu düşünüyor. Hz. Muhammed'in zeki biri olduğunu öne sürüyor ve son din olarak Kuran'ı yaydığını düşünüyor. İnsanlara inandırdığı zamandan sonra zaten yeni gelen dinlerin, Kuran'ın son din olduğunu insanlara kabullendirdikleri için tutmadığını düşünüyor. Dikkat çektiği bir nokta daha var Hz. Muhammed'in putperestliği bırakamadığı ve tapınma hareketlerinin büyük ölçüde olan kısımını Kuran'a eklediğini öne sürüyor. Dünyada ki buzulların muhteşem şeyler olduğunu ve Kuran'da buzullardan hiç bahsetmediğini söylüyor. Hz. Muhammed'in kitabı yazdığını ve buzullardan haberi olmadığı için kitaba eklemediğini düşünüyor.
Dindar olan arkadaşım ise pek tartışmaya gelemediği için konuşabildiğim yerlerini anlatayım yeter. Konu dışı olacak biraz ama bana hep sapmış gözüyle bakar ve benim namaz kılmam için elinden gelen herşeyi yapar. Bana ''Senin Allah'ın Şeytan olmuş!'' dediği bile olmuştur. Hatta Ankara'da önemli bir mevkide işe girecek haber bekliyor fakat Allah'a bile, eğer işim olursa iki şey yapacağım diye dualar etmiş. Bunlarda bir tanesi beni yola sokacağına yemin etmesi. Konumuza dönersek onunla yaptığım sohbetlerde mantığını reddettiğini görüyorum. Mantık denen şeyin nefs olduğunu ve yoldan çıkarmak için Şeytan'ın kullandığı bir araç olduğunu söylüyor. Dinin kardeşliği benimsediğini ve kötü birşey olmadığından bahsediyor. Huzuru böyle bulabileceğini ve işlerinin böyle rast gidebileceğini söylüyor. Şeytan'ın bu dünya için Allah'ın ahiret için kazandırdığını savunuyor. Ateistlerinde sapmış olduğunu düşündüğünü söylememe gerek yok herhalde.
Şimdi benim yaşam tarzıma ve düşüncelerime dönersek, benim düşüncelerim Deizm'e çok yakın. Tanrı yarattı ve bıraktı diye düşünürüm hep. Dinlerin gözümde hiçbir inandırıcılığı yok. İnsanların tamamen herşeyi kurgulayarak ilerlediğini düşünürüm. Bu durumda ateist arkadaşımın dinler hakkında söylediklerini aklımda tutarım fakat dindar arkadaşımında Kuran'ın öğütlediği şeylerin iyi olduğunu benimsemeye çalışırım. Kuran'ın anayasa kitabı gibi olduğunu düşünüyorum ve insanları kendi inançları doğrultusunda durdurduklarına inanıyorum. Suçları azaltma ve insanları doğru yoldan saptırmama gibi bir durum.
Yaşam tarzım namazdan veya bu tür şeylerden uzak biriyim. Her inanca saygılıyımdır ve değişik inançlardan biriyle sohbet etmeyi çok severim. Çünkü karışılaştırma yapmak isterim. İnsanların ne kadar düşüncelerini beğensemde veya benimsesem de bunlara dayalı hareket etmem ve kendi isteğime dayalı durup öyle düşünür ve hareket ederim.
Sizlerin düşünceleri neler bu konuda?
Ateist arkadaşım Kuran'ın sahte olduğunu öne ve mantık hatalarını öne sürüyor. Arkadaşım eski müezzin olmasına rağmen ateistliği benimsemiş ve biyolojiyle dindarlık gibi konuların içine aynı anda girdiği için bir takım gözlemler yaptığından bahsediyor. Kuran'ı okumuş olması ve gerçekten mantık hatalarının olduğunu düşünüyor. Hz. Muhammed'in zeki biri olduğunu öne sürüyor ve son din olarak Kuran'ı yaydığını düşünüyor. İnsanlara inandırdığı zamandan sonra zaten yeni gelen dinlerin, Kuran'ın son din olduğunu insanlara kabullendirdikleri için tutmadığını düşünüyor. Dikkat çektiği bir nokta daha var Hz. Muhammed'in putperestliği bırakamadığı ve tapınma hareketlerinin büyük ölçüde olan kısımını Kuran'a eklediğini öne sürüyor. Dünyada ki buzulların muhteşem şeyler olduğunu ve Kuran'da buzullardan hiç bahsetmediğini söylüyor. Hz. Muhammed'in kitabı yazdığını ve buzullardan haberi olmadığı için kitaba eklemediğini düşünüyor.
Dindar olan arkadaşım ise pek tartışmaya gelemediği için konuşabildiğim yerlerini anlatayım yeter. Konu dışı olacak biraz ama bana hep sapmış gözüyle bakar ve benim namaz kılmam için elinden gelen herşeyi yapar. Bana ''Senin Allah'ın Şeytan olmuş!'' dediği bile olmuştur. Hatta Ankara'da önemli bir mevkide işe girecek haber bekliyor fakat Allah'a bile, eğer işim olursa iki şey yapacağım diye dualar etmiş. Bunlarda bir tanesi beni yola sokacağına yemin etmesi. Konumuza dönersek onunla yaptığım sohbetlerde mantığını reddettiğini görüyorum. Mantık denen şeyin nefs olduğunu ve yoldan çıkarmak için Şeytan'ın kullandığı bir araç olduğunu söylüyor. Dinin kardeşliği benimsediğini ve kötü birşey olmadığından bahsediyor. Huzuru böyle bulabileceğini ve işlerinin böyle rast gidebileceğini söylüyor. Şeytan'ın bu dünya için Allah'ın ahiret için kazandırdığını savunuyor. Ateistlerinde sapmış olduğunu düşündüğünü söylememe gerek yok herhalde.
Şimdi benim yaşam tarzıma ve düşüncelerime dönersek, benim düşüncelerim Deizm'e çok yakın. Tanrı yarattı ve bıraktı diye düşünürüm hep. Dinlerin gözümde hiçbir inandırıcılığı yok. İnsanların tamamen herşeyi kurgulayarak ilerlediğini düşünürüm. Bu durumda ateist arkadaşımın dinler hakkında söylediklerini aklımda tutarım fakat dindar arkadaşımında Kuran'ın öğütlediği şeylerin iyi olduğunu benimsemeye çalışırım. Kuran'ın anayasa kitabı gibi olduğunu düşünüyorum ve insanları kendi inançları doğrultusunda durdurduklarına inanıyorum. Suçları azaltma ve insanları doğru yoldan saptırmama gibi bir durum.
Yaşam tarzım namazdan veya bu tür şeylerden uzak biriyim. Her inanca saygılıyımdır ve değişik inançlardan biriyle sohbet etmeyi çok severim. Çünkü karışılaştırma yapmak isterim. İnsanların ne kadar düşüncelerini beğensemde veya benimsesem de bunlara dayalı hareket etmem ve kendi isteğime dayalı durup öyle düşünür ve hareket ederim.
Sizlerin düşünceleri neler bu konuda?