Aslında boş değil...ne güzel mücadele etmişsin ve okullar okuumuuşsun...Ama ben bu toplumda yüceltilen ve kutsallaştırılan bir ''anne''profiline uyan tanımı henüz ne kendi annemde ne de başka annelerde gördüm...Sevecen ve şefkatli anlatılan anneler var ama herkes şikayetçi....Anneler sanki istemeyerek doğurmuş, toplum için ''çocuk sahibi olabildiğini''göstermek için dünyaya getirilmiş gibiyiz..Maalesef çok zorbalıyorlar ve çocukların yumuşak kalpli olanlarını da iyice stres topuna çeviriyorlar......Kendi annem dahil incitmek ve kırmaktan asla çekinmez ,her istediğini kıyamet kopacağını bilse de söyler...Bilerek damarıma dokunup tartışma çıkarır....Bakın siz işe girseniz de evlenseniz de ,çocuklarınız da olsa dünyanın en başarılı insanı da olsanız anneniz ya da daha doğrusu annelerimiz(özellikle artık psikolojisi düzelmeyecek durumda olanlar)böyle kalacak..Toplumun bir yansıması olarak asla beklenti bitmeyecek....Bu sefer neden 2.çocuk yok ,neden eşin saygı göstermedi ,maaşınızdan para verseniz bile az bulacak....çevremden de gördüğüm bu....Ben de henüz o ideal evlat olamadım ama artık beni incittiği ya da kırdığı gün hemen onun ailesiyle ilgili ya da herhangi iyi olduğu bir konuda bile olsa ben de maalesef aynı azarlamaları ve memnuniyetsizliğimi ona kendini kötü hissettirecek şekilde laflar ediyorum...O artık şaşırıyor.BUrada kimseyi kışkırtmak istemem ama aşağılayanı aşağılamadağınız sürece şefkatimizi anlamayacaklar,özellikle de anneler ''annelik''sıfatına çok sığınıyorlar....Anne olmak eziyet etmek değildir önce bunu anlasınlar...Evlatlar her zaman daha sevgi ve saygı dolular...BUndan kimse bahsetmiyor...Hep ama o ''annen''...Resmen zamanında kendi ailelerine yapamadıkları eziyetleri çocuklardan çıkarıyorlar.....Dışarıda da herkes tarafından ''mükemmel''görülmek için yapmayacakları yok....Bir an önce iş arayan herkesin bulması dileğiyle....Size tavsiyem evlenme konusundan önce ''iş''konusunu çözmeniz....İş çözülürse maddiyat sizi kurtarır....Çünkü maddi özgürlük ''manevi özgürlüğü''getirir...Aslında herkes aynı iş arayışında ya da ruh eşimizi bulmak,annemizin daha iyi bir psikolojisini istemek gibi....Size yalnız olmadığınızı göstermek için yazıyorum...Vazgeçmeden iş aramaya devam edin...Mücadele etmek yorucu ama hepimiz aynı yerlerde sorun yaşıyoruz....Bunlara sahip olunca (iş,evlilik,,çocuklar)o zaman bitecek mi?O zaman da başka sorunlar kapıda....Mücadele dediğim gibi bizi çok bıktırsa da hiç uğraşmamak ve mücadeleyi bırakmak daha çok yoruyor.....Siz yine başvurulara devam edin ve ara sıra hiç işiniz olmasa bile lütfen evden 1/2 saat uzaklaşın(yürüyüş ya da dolaşmak)Ruh sağlığımızı korumak diğer isteklerin önünde geliyor benim için.....Yalnız değilsiniz bu toplumda...Statümüz hep evlilik,,iş ve çocukla ölçülüyor maalesef ,,o yüzden işte kendimize odaklanıp kendi isteklerimize yöneleceğiz...Yoksa toplum için oluşturulmuş dilekler peşinde koşar ve istemediğimiz halde istediğimizi zannedersek bu toplumdaki diğer ebeveynler gibi oluruz.....Bilinçli olmak önemli....İş istiyorsunuzdur ama ruhunuza uyan biri olmadıktan sonra ''evlenmiş olmak için ''evlenmek ister misiniz?İş arayışınızda başarılar diliyorum,kendime de ve diğer arayışta olan arkadaşlarıma da ....