Anlamsızlık ve inkar

Arkadaşlar Son 1 sene içinde acaip değiştim Hayat anlamsızlaşmaya başladı. Kendimi kitap okumaya verdim. Özelliklede varoluşsal kitaplar okumaya başladım. Ve tanrıya, insanlara içimde sebebini bilmediğim bir nefret oluşmaya başladı ve kendimi diğer insanlardan Zeki görmeye başladım. Günlük hayatta yaptıkları hareketleri çok saçma gelmeye başladı. Ve ruhen kendimi çok yaşlı hissediyorum. Nedeni Ne olabilir sizce?

Kitaplardan saadece bilgi edinirsiniz bu bir tecrübenin verdigi zenginligin yaninda hic bir seydir.Insanin akli bilgi ile beslenir fakat kalbi yani mental tarafi inanc ile beslenir, siz o aklinizi doyurmussunuz.Ve kalbinizi yani ruhunuzu ac birakmissiniz.Ben öyle oldugunu düsünüorum zira okudugunuz kitaplardaki bilgiler insandaki algiyi tarumar eder,ve mental yaniniz bu daginaikligi duzene koyan yaninizdir, bilgi var ama faaliyet yok hissiyat ve tecrübe yok, tek yönlü beslenmek gibi bu.

Ve bana göre son yillarda bunu bir cok kisi aynen böyle yapiyor, sonra oldumcuk olup kimseyi bengenmiyor yersiz yere bilgisizce elestirip kendini hakli cikartioyr cünki "biliyor ya" ve böyleleikle zamanla kendisinde eski halinden kalan degerlerinide tüketiyor, ben siz böylesiniz demiyorum ama buna sebeb olur.

Eğer ergenlik bitişine yakın yaşlardaysanız kafanızda dünya görüşü değişimleri, okuduğunuz kitaplardan yada girdiğiniz ortamlardan etkilenmeniz normaldir. Kendini zeki görme olayıda etrafta kendini zeki gören o kadar çok insan varki, hep unuturlar, bilginin sonsuzluğunu, sadece okumakla zeki olunmadığını, yaşam tecrübelerinin önemini, karşısındakilerinin hislerini unuturlar ve benmerkez, insanları soyutlayıp sahte sosyal hayatları olduğunu ve erişilmez olucam derken kendilerinin etafındakileri uzaklaştıracağını unutmayın.

Zeki görmek derken yanlış anlamayın üstünlük anlamında değil, düşünsel anlamda. Davranışları ve düşünceleri bana çok çocuksu geliyor çevremdekilerin ve oturup adam gibi muhabbet edeceğim bir insan yok, sürekli Boş muhabbetlerde bulunuyorlar. Aslında insanları Ben kendimden uzaklaştırmıyorum, ben onlardan uzaklaşıyorum. Bu durum Bende mecburiyet haline geldi. Çünkü onlardan farklıyım.

Tamam haklısınız ama bakın ben 30 lu yaşların ortasındayım ve etrafımdakilerin çoğu böyle sizin dediğiniz gibi.. Boş muhabbet, olmayan öz güvenlerini gülerek yada pişkinliğe vurarak kapatan tipler. Hatta bazıları Allah ile aldatan tipler. Böyle insanlara tepki koyup uzak dursanızda siz suçlu olursunuz, acıyıp insan yerine koyarsanızda siz suçlu olursunuz. Özetle kendinizi sakın soyutlamayın, isterseniz mesafe koyun. Ama bence o tip insanlarla bilginizi paylaşmayın yani rahatsız edenle, ben bir hata yaptım mesela, insanlara bilgilerimi öğrettim, sonuçta benim bilgimi alıp sahiplendiler. Sonra kötü yine ben oldum, ama büyümek olgunlaşmak sadece okumakla cidden olmuyor, yaşamakla oluyor..

İnsanları kendinden küçük görmeye, kendini üstün görmeye başladın dedinya, bi ihtimal aklıma posesyon ihtimali geldi.

Kitaplardaki insanlar ve yaşam öyküleri bana gerçek hayattaki insanlar ve onların yaşamlarından daha çok samimi geliyor.

Posesyonun tanımına baktım ruhun bedeni kontrol altına almasıymış.Alakasını çözemedim

theblac87223' Alıntı:

Posesyonun tanımına baktım ruhun bedeni kontrol altına almasıymış.Alakasını çözemedim

Genişletmek için tıkla ...

Sen alakasını çözemediysen hiç bi alakası yoktur ozaman, boşuna konuşuyoruz biz burda.
Anlanadıysan sorarsın araştırırsın.

hazar bu yazıyı görseydi şöyle derdi; "tom riddle kompleksi işte"

Bir geçiş süreci albuss, aydınlık öncesi karanlıkta olabilir.. Ustun zekaya sahip olman ve cahil aklını kullanamayan insanlara katlanamamak.. Durumun gayet doğal fakat kendin zarar gormemen için mutlaka meditasyon ve eğlenceli şeyler yapmanı öneririm.. En azından günde 1 saat yada yarım saat...

13.Aralık.2014 tarihinde kendimi hiç olarak hissediyorum. Yarın hiç güzel olmayacak gibi. Birdaha asla mutlu ve huzurlu olamayacağım gibi. Herşey bitmiş gibi. Hayaller olmayacak. Etkisiz biri gibi ölüp gidicem.Kabullenemiyorum, sızlanmak bu sadece ama boyumu çok aştı problemler ve hayaller.

end' Alıntı:

13.Aralık.2014 tarihinde kendimi hiç olarak hissediyorum. Yarın hiç güzel olmayacak gibi. Birdaha asla mutlu ve huzurlu olamayacağım gibi. Herşey bitmiş gibi. Hayaller olmayacak. Etkisiz biri gibi ölüp gidicem.Kabullenemiyorum, sızlanmak bu sadece ama boyumu çok aştı problemler ve hayaller.

Genişletmek için tıkla ...

ilaçlar??? kullanmaya başlamıştın hani??

Yaşıyorsan ölmemişsin demektir.
Herşey bittiyse, neden devam ediyorsun...
Devam ediyorsan umudun var belli ki, biraz ilham alın hayattan.

Oha resmenn beni anlatıyor

Eğer tanrıdan nefret ediyorsan kuranı oku. (Tükçe mealini) Oku da ne demek istediğimi anla...
Nefretin katlanarak artar. Hadisleri okursan daha da katlanır. Diğer konuda ben de senin gibi hissediyorum ama çevre faktörü önemli aydın bir çevrede mi gerici bir çevrede mi yaşıyorsunuz?

Gerici bir çevrede iseniz kişiler zaten öğerenmeye kapalı olduğu ve çoğunluğu kitap okumanın ne olduğunu bile bilmeyen bir kişiler olduğundan dolayı gayet doğal.

Ve bir de nihilizme yöneliyorsun. Eğer aklına yatıyorsa bu felsefik görüşe yoğunlaşabilirsin.

SeKaNg7' Alıntı:

Eğer tanrıdan nefret ediyorsan kuranı oku. (Tükçe mealini) Oku da ne demek istediğimi anla...
Nefretin katlanarak artar. Hadisleri okursan daha da katlanır. Diğer konuda ben de senin gibi hissediyorum ama çevre faktörü önemli aydın bir çevrede mi gerici bir çevrede mi yaşıyorsunuz?

Gerici bir çevrede iseniz kişiler zaten öğerenmeye kapalı olduğu ve çoğunluğu kitap okumanın ne olduğunu bile bilmeyen bir kişiler olduğundan dolayı gayet doğal.

Ve bir de nihilizme yöneliyorsun. Eğer aklına yatıyorsa bu felsefik görüşe yoğunlaşabilirsin.

Genişletmek için tıkla ...

Yorumlarınız kurallara aykırı.Bu uyarının ikincisi olmayacaktır.Burası parapsikoloji platformu ve bugüne kadar yaptğınız tüm yorumlara fazlasıyla göz yumuldu. Burada hiç bir inanca ve dine bu şekilde yorum yapamazsınız.Kendi inancınızdan sorumlusunuz ve diğerlerini eleştirme hakkına sahip değilsiniz. Burada YASAK.
Sizi forum kurallarını okumaya davet ediyorum.

Demek ifade özgürlüğü YASAK...

Sevgili albus ve kıvep beni hatırlamanız bile mutluluk verici. İlaçlar bir hafta oldu, uyutuyor sadece, direneceğim, acı çeke çeke sonunu göreceğim filmin ama çok zorladı. Kıvepin dediği gibi demekki azda olsa umut var ki buradayım.
Birgün gelse hepsi geçse, bu siteyi bulsam sizi tek tek davet etsem, o gün keşke olsa.Bu fırtınanın nasıl geçeceğini benim beynim bilmiyor. Yok formülü.

Ayrıca Kıvep ağustos ayında şu cümleyi kurmuşsun:
"Umut sadece eziyetin süresini artırır.
Umulmayanla mutlu ol."
Az olan umudumuda yok etmeye faydalı bir görüş.

Arkadaşlar kendinize gelin.
Hayat akıp gidiyor, eğer yaşıyorsanız bir sebepler vardır ve sonuçlar mutlaka sizi bekliyordur. Sadece algınızı açın ve görmezden geldiğiniz şeylerin aslında büyük mutluluklar vereceğini unutmayın.
Herkes sıkıntı yaşıyor, hiç bir zaman kendinize acımayın.
Araştırma ve öğrenme süreci insanı geliştirir, sorunlara karşı güçlü kılar.

Konuyu açan üyemize dönecek olursak;
Bu yaşadığınız süreç herkes tarafından yaşanılıyor. Burda kimse sorarasan sor her insan kendini özel ve diğerlerinden üstün hissediyordur.
Araştırman ve konular üzerinde mantık yürütmen çok güzel. Her şeyi körü körüne kabul etmek ancak cahilliği doğurur. Hepimizin aklı beyni var ve bunu kullanmakda farklı hissettiriyor. Senin içini senden başka kimse bilemez, bu durumda sende diğerlerinin içini bilemezsin. Belki en yakınındaki de aynı hislere sahip ve içsel anlamda büyük fikirlere sahip. Bunu bilemeyebilirsin, çünkü bazı şeyler cümlelere dökülemiyor sadece hissediliyor.Bu sebeple her insan kendini bir noktada özel hissediyor.

Benim en büyük tavsiyem şu olabilir;
Kendini diğerlerinden farklı görürken empati yeteneğini kaybetme. Çünkü gerçekten farklıysan bunu yoketmek de bi o kadar kolaydır. Farketmeden empati yeteneğin bencilliğe dönüşecek olursa, sende nitelendirdiğin 'diğerleri' gibi olursun.
Kendini farklı kılmak için içsel anlamda kendini yükseltmelisin.
Araştırmaya okumaya devam, okurken körü körüne inanmak yerine, her düşünceyi gözden geçirip kendi mantık süzgecinden geçirmeyi unutma. Tercihlerin seni belirleyecektir.

Ruhen yaşlı hissetmen; bıkkınlık ve çevreni kabullenememenden kaynaklanıyor olabilir. Bunu değiştirmelisin, anlamalı ve yaşamalısın. Bu çevredesin ve bunu değerlendirerek geliştirmelisin kendini. Egoya ve bencilliğe yer verirsen, kendini büyük görecek ve yaşlı hissedeceksin. Lütfen empati kur ve sev.

İyi Forumlar.

end' Alıntı:

Ayrıca Kıvep ağustos ayında şu cümleyi kurmuşsun:
"Umut sadece eziyetin süresini artırır.
Umulmayanla mutlu ol."
Az olan umudumuda yok etmeye faydalı bir görüş.

Genişletmek için tıkla ...

Umulmayanla mutlu ol, derken hayatı kastetmişimdir, hayat ummadığımız mükemmel şeylerle dolu, umduğumuz istediğimiz şeyler bazen gercekleşmesede ummadığımız şeyler bizi aniden mutlu eder umut ettiklerimizin hayalini kurarız, peşinden koşar yoruluruz, olmayıncada mutsuzluktan kör gibi oluruz, bazen umut ettiklerimiz bizi kör eder, çevremizdekileri göremeyiz. Belki etrafımızda göremediğimiz farklı secenekler, ummadığımız güzel yollar var, bu yüzden umulmayanla mutlu ol