Arkadaşlar kendinize gelin.
Hayat akıp gidiyor, eğer yaşıyorsanız bir sebepler vardır ve sonuçlar mutlaka sizi bekliyordur. Sadece algınızı açın ve görmezden geldiğiniz şeylerin aslında büyük mutluluklar vereceğini unutmayın.
Herkes sıkıntı yaşıyor, hiç bir zaman kendinize acımayın.
Araştırma ve öğrenme süreci insanı geliştirir, sorunlara karşı güçlü kılar.
Konuyu açan üyemize dönecek olursak;
Bu yaşadığınız süreç herkes tarafından yaşanılıyor. Burda kimse sorarasan sor her insan kendini özel ve diğerlerinden üstün hissediyordur.
Araştırman ve konular üzerinde mantık yürütmen çok güzel. Her şeyi körü körüne kabul etmek ancak cahilliği doğurur. Hepimizin aklı beyni var ve bunu kullanmakda farklı hissettiriyor. Senin içini senden başka kimse bilemez, bu durumda sende diğerlerinin içini bilemezsin. Belki en yakınındaki de aynı hislere sahip ve içsel anlamda büyük fikirlere sahip. Bunu bilemeyebilirsin, çünkü bazı şeyler cümlelere dökülemiyor sadece hissediliyor.Bu sebeple her insan kendini bir noktada özel hissediyor.
Benim en büyük tavsiyem şu olabilir;
Kendini diğerlerinden farklı görürken empati yeteneğini kaybetme. Çünkü gerçekten farklıysan bunu yoketmek de bi o kadar kolaydır. Farketmeden empati yeteneğin bencilliğe dönüşecek olursa, sende nitelendirdiğin 'diğerleri' gibi olursun.
Kendini farklı kılmak için içsel anlamda kendini yükseltmelisin.
Araştırmaya okumaya devam, okurken körü körüne inanmak yerine, her düşünceyi gözden geçirip kendi mantık süzgecinden geçirmeyi unutma. Tercihlerin seni belirleyecektir.
Ruhen yaşlı hissetmen; bıkkınlık ve çevreni kabullenememenden kaynaklanıyor olabilir. Bunu değiştirmelisin, anlamalı ve yaşamalısın. Bu çevredesin ve bunu değerlendirerek geliştirmelisin kendini. Egoya ve bencilliğe yer verirsen, kendini büyük görecek ve yaşlı hissedeceksin. Lütfen empati kur ve sev.
İyi Forumlar.