Yaklaşık 2 sene önce bir birliktelik yaşadım.Kısa süreli bir birliktelikti.Ben diğer yarımı bulduğumu düşünmüştüm fakat belliki o öyle düşünmemiş

Ayrılığımızın akabinde o kadar çok acı çektim ki bir süre hocaların kapısını aşındırdım.Giden parama acımaktan çok onun döneceğine öyle bir inanmıştım ki bu gerçekleşmeyince bir takım şeyleri sorgulamaya başladım
Ne dualar ettim,ne esmalar çektim.Yok olmadı...Bende hayatta paraya değer verenbiri hiç olmadım.Tek istediğim sevdiğim yani aşık olduğum kişiyle birlikte olmaktı.Olmadı.
Bu olaydan sonra dini inançlarım ciddi şekilde sardıldı.Şöyle ki;
O kadar çok acı çektim bir kerecik yaaa bir kerecik bile neden yaratan benim için mücize yaratmadı?Desek ki hayırlısı değildi...Ama bunun için şu an mutlu olmam gerekmezmiydi? Ben yine mutsuzum onu çok özlüyorum.Ne gerek vardı bu kadar üzüntüye .İstediğimi verse ne olurdu ki???Şu an daha mutlu olabilirdim.Hergün amaçsızca uyanıp uyumak yerine onunla bir an göreceğim diye yaşayacağım o müthiş mutluluğu yaşasaydım nolurdu ki??
Madem bu kadar acı çekecektim niye karşıma çıkardı yaradan? Benim ciddi anlamda yaradan'a karşı önyargılarım oluştu.Oysaki daha öncesinde dindar sayılabilecek biriydim.Şöyle de düşünebilirsiniz .Hani klasik olarak söyleniyor ya.İmtihan etti ve siz bu imtihanı geçemediniz de diyebilirsiniz...Ama bu olaydan önce çok daha üzücü olaylar yaşadım ama hayatta en çok istediğim aşık olduğum kişiyle yaşamaktı.Yaradan neden imtihan ediyor.Herşey onunken neden beni kobay gibi denemek istiyor.Üzgünüm ama böyle düşüüyorum .Düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim.


Ayrılığımızın akabinde o kadar çok acı çektim ki bir süre hocaların kapısını aşındırdım.Giden parama acımaktan çok onun döneceğine öyle bir inanmıştım ki bu gerçekleşmeyince bir takım şeyleri sorgulamaya başladım
Ne dualar ettim,ne esmalar çektim.Yok olmadı...Bende hayatta paraya değer verenbiri hiç olmadım.Tek istediğim sevdiğim yani aşık olduğum kişiyle birlikte olmaktı.Olmadı.
Bu olaydan sonra dini inançlarım ciddi şekilde sardıldı.Şöyle ki;
O kadar çok acı çektim bir kerecik yaaa bir kerecik bile neden yaratan benim için mücize yaratmadı?Desek ki hayırlısı değildi...Ama bunun için şu an mutlu olmam gerekmezmiydi? Ben yine mutsuzum onu çok özlüyorum.Ne gerek vardı bu kadar üzüntüye .İstediğimi verse ne olurdu ki???Şu an daha mutlu olabilirdim.Hergün amaçsızca uyanıp uyumak yerine onunla bir an göreceğim diye yaşayacağım o müthiş mutluluğu yaşasaydım nolurdu ki??
Madem bu kadar acı çekecektim niye karşıma çıkardı yaradan? Benim ciddi anlamda yaradan'a karşı önyargılarım oluştu.Oysaki daha öncesinde dindar sayılabilecek biriydim.Şöyle de düşünebilirsiniz .Hani klasik olarak söyleniyor ya.İmtihan etti ve siz bu imtihanı geçemediniz de diyebilirsiniz...Ama bu olaydan önce çok daha üzücü olaylar yaşadım ama hayatta en çok istediğim aşık olduğum kişiyle yaşamaktı.Yaradan neden imtihan ediyor.Herşey onunken neden beni kobay gibi denemek istiyor.Üzgünüm ama böyle düşüüyorum .Düşüncelerinizi paylaşırsanız sevinirim.