hosgorusuzluk yardim edin lutfen

Arkadaslar merhaba aranizda yeniyim. Insan iliskilerinde sorun yasiyorum mukemmeliyetciyim cevremde arkadasim kalmadi nerdeyse herkesi tek tek cikardim hayatimdan. Insani degerlere ahlak kurallarina cok bagliyim. Her zaman dogru olani yapmaya calisiyorum ve cevremde dogru bulmadigim bir kisi olunca yakin oldugum biriyse ilk basta uyariyorum duzelmezse tamamen iliskimi kesiyorum. Kisacasi insanlari degistirmeye calisiyorum. Bu ozelligimden kurtulmak ve hosgorulu olmak icin ne yapabilirim? Istiyorum ki sevgi dolu bir kalbim olsun hatalari haksizliklari gormezden gelebileyim herkes gibi.

Bazen hataları görmezden gelmek gerek... İnsanız netice de seninde farkında olmadan yaptığın hataları o terk ettiklerin görmezden gelmiştir isteselerdi yüzüne vurabilirlerdi... Tavsiyem seni dinden Allah tan uzaklaştırmadıkları sürece arkadaşlarından irtibatını koparma...

Ne demişler ''kusursuz dost arayan dostsuz kalır''.
Bence kusurları kendinizde arayın, zaten en büyük kusurunuz bu olmalı çünkü insanların hayatlarında bir yer edinmişken onların herkeste olduğu gibi olan kusurlardan dolayı hayatınızdan çıkarıyorsunuz, bunu düzeltmeye odaklanın sadece, insanları olduğu gibi kabullenmesini öğrenin ayrıca biraz rahat olun hiç kimse ve hiçbir şey mükemmel değildir, eğlenin. Kendinize bunu hep hatırlatın eğer böyle devam ederseniz bir bakmışsınız yanınızda kimse yok. Yalnızlığı hayal edin biraz. Sonuçlarını düşünün bu hareketlerinizin.

Büyük hatalar yapanlardan uzaklaşın, küçük kusurlara hoşgörü gösterin.Güzel ahlaklı arkadaşınız olana kadar yalnızlığı tercih edin.

black_angell' Alıntı:

Ne demişler ''kusursuz dost arayan dostsuz kalır''.
Bence kusurları kendinizde arayın, zaten en büyük kusurunuz bu olmalı çünkü insanların hayatlarında bir yer edinmişken onların herkeste olduğu gibi olan kusurlardan dolayı hayatınızdan çıkarıyorsunuz, bunu düzeltmeye odaklanın sadece, insanları olduğu gibi kabullenmesini öğrenin ayrıca biraz rahat olun hiç kimse ve hiçbir şey mükemmel değildir, eğlenin. Kendinize bunu hep hatırlatın eğer böyle devam ederseniz bir bakmışsınız yanınızda kimse yok. Yalnızlığı hayal edin biraz. Sonuçlarını düşünün bu hareketlerinizin.

Genişletmek için tıkla ...

ptaah' Alıntı:

Büyük hatalar yapanlardan uzaklaşın, küçük kusurlara hoşgörü gösterin.Güzel ahlaklı arkadaşınız olana kadar yalnızlığı tercih edin.

Genişletmek için tıkla ...

Sorun su ki yalnizlik hicbir sekilde beni rahatsiz etmiyor ne kadar yalnizsam o kadar huzurlu ve mutlu oluyorum. Ama icime kapanmam da dogru degil biliyorum. Ben anne ve babamin iliskisinden dolayi surekli guclu olmam gerektigini dusundum. Ilerde guclu bir kadin olacagim dedim hep. Kendimi cok fazla sorgulamaya basladim. Icime yoneldikce guclu olmama engel gordugum olumsuz ozelliklerimi ortadan kaldirmaya calistim. Kendimde yok etmeye calistigim yada olusmasina musaade etmedigim ozellikleri baskasinda gorunce onu da uyarmam gerektigini dusundum. Cunku benim gibi arkadaslarim da guclu olmaliydi. Soyle dusundum ben kotu seyler yasadim ve bunlardan ders aldim simdi cok gucluyum onlar kotu seyler yasamadan gozlerini acmaliyim. Kendimce onlari korumaya calistim. Ama herkesten benim gibi olmasini beklemek sacmalikti tabi. Zaten olamadilar da. Ben de dedim ki gucsuz, zayif karakterli arkadaslarim olursa ben de onlara benzerim onlardan uzak durmaliyim. Bunlari kendime uzaktan bakan bir goz olarak yaziyorum. Hatalarimin farkindayim. Namaz kiliyorum meditasyon yapiyorum. Babamin kirlettigi kalbimi sevgiyle doldurmanin yollarini ariyorum. Kendime karsi da oldukca acimasizim. Zamanla duzelir mi bilmiyorum. Oldukca basit seyleri karmasik cozulmez hale getiriyorum. Cok doluyum depresyonda miyim neyim bilmiyorum. Ozur dilerim cok uzun oldu ama birileriyle paylasma ihtiyaci duydum tesekkur ederim cevabiniz icin

Psikolog yardımı alabilirsiniz.

black_angell' Alıntı:

Ne demişler ''kusursuz dost arayan dostsuz kalır''.
Bence kusurları kendinizde arayın, zaten en büyük kusurunuz bu olmalı çünkü insanların hayatlarında bir yer edinmişken onların herkeste olduğu gibi olan kusurlardan dolayı hayatınızdan çıkarıyorsunuz, bunu düzeltmeye odaklanın sadece, insanları olduğu gibi kabullenmesini öğrenin ayrıca biraz rahat olun hiç kimse ve hiçbir şey mükemmel değildir, eğlenin. Kendinize bunu hep hatırlatın eğer böyle devam ederseniz bir bakmışsınız yanınızda kimse yok. Yalnızlığı hayal edin biraz. Sonuçlarını düşünün bu hareketlerinizin.

Genişletmek için tıkla ...

ptaah' Alıntı:

Büyük hatalar yapanlardan uzaklaşın, küçük kusurlara hoşgörü gösterin.Güzel ahlaklı arkadaşınız olana kadar yalnızlığı tercih edin.

Genişletmek için tıkla ...

avea' Alıntı:

Bazen hataları görmezden gelmek gerek... İnsanız netice de seninde farkında olmadan yaptığın hataları o terk ettiklerin görmezden gelmiştir isteselerdi yüzüne vurabilirlerdi... Tavsiyem seni dinden Allah tan uzaklaştırmadıkları sürece arkadaşlarından irtibatını koparma...

Genişletmek için tıkla ...

Acikcasi insanlarla samimi olmaya da korkuyorum herkese esit mesafede olmak istiyorum. Insallah hayatimin geri kalaninda bunu basarabilirim. Ben yalnizligi seviyorum nasilsa diyip herkesi silmek ne kadar yanlismis bunu yeni yeni anliyorum. Hukuk okumak istiyorum bunun icin de insan iliskilerinde iyi olmaliyim kendimi gelistirmeliyim biliyorum ama bir insandan enerji alamadigim zaman asla iletisime gecemiyorum ya susuyorum ya cok konusuyorum ortasini bulamiyorum. Tesekkur ederim cevabiniz icin

codzombi' Alıntı:

Psikolog yardımı alabilirsiniz.

Genişletmek için tıkla ...

17 yasindayim ben. Anneme soylemeye cekiniyorum daha once benim sorunlarimla cok ugrasti panik ataktim simdi cok sukur iyiyim ama bir sey olunca sen simdi yalandan ayilir bayilirsin falan diyor cok zoruma gidiyor o yuzden psikologa gitmek istiyorum diyemiyorum. Biriktirdigim param var gizli gitmeyi dusundum ama cesaret edemedim...

bu yaşlarda böyle hissetmen biraz normal, arkadaşlarının yaptığı hataların da aslında çok büyük hatalar olmadığını düşünüyorum sadece sana büyük geliyorlardır. dünyada insanları dolandıran, çalan çırpan, başkalarının hayatını karartan insanlar var. arkadaş çevren de 17 18 yaşındaki insanlardır ne gibi affedilmeyecek hatalar yapıyor olabilirler ki. hayat çok uzun bugün kınadığın ufak tefek hataları yarın yaptığını fark ettikçe kendini diğer insanların yerine koymaya biraz daha anlayışlı olmaya başlarsın.

Kendini bu kadar yargilama,oldugun gibi kabul et.Kimsenin onayina ihtiyacin olmadigini bil,kendinin bile.

Kusursuz dost arayan dostsuz kalır demiş Mevlana,yeryüzünde kusursuz biri varmıdır bilmem,önemli olan insanları kusurlarına rağmen sevmeyi başarabilmek,belkide senin kusurun bu ve üzerinde çalışman gerek.Kusursuz birini görsen belkide bu kusrsuzluğu bir kusur gibi batacak,etrafımdakileri olduğu gibi kabul et.Kendini olduğun gibi kabul et bu konuda çalışmalısın.

asterix' Alıntı:

Kusursuz dost arayan dostsuz kalır demiş Mevlana,yeryüzünde kusursuz biri varmıdır bilmem,önemli olan insanları kusurlarına rağmen sevmeyi başarabilmek,belkide senin kusurun bu ve üzerinde çalışman gerek.Kusursuz birini görsen belkide bu kusrsuzluğu bir kusur gibi batacak,etrafımdakileri olduğu gibi kabul et.Kendini olduğun gibi kabul et bu konuda çalışmalısın.

Genişletmek için tıkla ...

Tesekkurler cevabiniz icin haklisiniz gerçekten

zaferar' Alıntı:

Kendini bu kadar yargilama,oldugun gibi kabul et.Kimsenin onayina ihtiyacin olmadigini bil,kendinin bile.

Genişletmek için tıkla ...

Basima ne geliyorsa sorgulamaktan yargilamaktan geliyor zaten. Basta kendim olmak uzere her seyi sorguluyorum. Bundan vazgecmem gerek. Tesekkurler cevabiniz icin