Arkadaslar 14 yildir yasadiklarim, mekan ve hayatima giren insanlar degisse de kesinlikle degismiyor. Universitenin bayagi kafa isteyen bir bolumunden 1999 yilinda guc bela mezun oldum. Amacim kariyer yapip kendi gecimimi saglamakti. Defalarca denedim, bircok ise girdim ciktim. Her isyerinde ilk 3 ay cok iyi gecti. Basariliydim, seviliyordum. Kazaniyor ve kazandiriyordum. Ancak 3 ay sonra her seferinde isler kotu gitmeye, ben de istenmeyen kisi ilan edilmeye baslandim. Sonucta maaslarim iceride kaldi ve ben isyerlerini terk etmek zorunda kaldim. Maddi bakimdan aileme bagimli yasamak benim icin buyuk bir aci. Isterdim ki ben de onlara ufak da olsa hediyeler alabileyim. Ama olmadi.
Ozel hayatima gelince, bircok arkadasim benden sebepsiz yere koptu. Yeni edindigim arkadaslardan da hep zarar gordum. Ikili iliskilerde yuzumu bir sure goren, daha sonra sebepsizce cekip gitti. Kotu meziyetleri olan birisi olsam inanin haklilar diyecegim.
Gayrimuslim olsam da her dine, her inancli kisiye saygim ve sevgim sonsuzdur. Gerci ayni saygi ve sevgiyi de pek gordugumu soyleyemiyecegim ki; ben dini konularda konusmayi pek sevmem. Herkesin inanci kendisi ve Tanri'yla arasindadir.
Universite yillarimda okul disindan biriyle cikmaya basladim. Onu ilk gordugumde icimden igrenme hissi gecti. Sonrasinda nasil oldu anlamadim ben deli bir asik oldum. Ne hayat tarzimiz, ne kulturumuz, kisacasi hicbir seyimiz uyumlu degildi. Ama ben mecnun gibiydim. Ailem de hakli olarak istemiyorlardi. 4 yil sonra nisanlandik. Nisanda bana siyah bir elbise getirmislerdi ki; siyah rengi hic sevmem. Nezaketen giydim. Bu arada kapris yapma huyum hic yoktur. Hersey ondan sonra basladi. Tam 3 hafta sonra babamla cok feci olaylar gelisti aramda. 22 yasindaki kizini yani beni hastanelik edinceye kadar feci sekilde dovdu. Annemle babam bu olaydan sonra ayrildilar. Ben babamla tam 11 ay hic gorusmedim. Bu arada evlendim, tam 5 ay surdu. Dayanilmaz acilar cektim. Cok itilip kakildim.
Bosanmaya karar verdigim gun kendime ait ne varsa topladim. Memlekete dondukten sonra fartettim ki bir iccamasirim hicbir yerden cikmadi. Bu arada damat beyin babasi tarafindan tehdit edildik. O siralar telefonda konusurken anneme "kizinin iccamasiri nerede biliyor musun?" seklinde sacma bir soru sormustu. Biz bunu bir turlu anlamamistik.
Bana defalarca sende buyu vardir dendi, ben inatla "haciya hocaya gitmem, inanmiyorum buyuye" dedim taa ki 2010 Kasim ayina kadar. Gecen yil baba tarafindan akrabalarin tanidigi ve guvendigi hoca dedikleri biriyle tanistim. Bu beyefendi kesinlikle para pul almiyor. Amacinin sadece yardim etmek oldugunu soyluyordu. Suya bakarak bakim yapiyordu. Ustume bir varlik gelecegini soyledi. Ancak boynumda hac oldugu icin varlik gelemedi. Ben de kolyemi cikardim. Sonrasinda basimda tuhaf bir agirlik hissettim. Suya bakarak gecmisimdeki herseyi bildi. Herseyin bana nisanda gelen siyah elbiseyle basladigini, kayip iccamasirima buyu yapildigini, kismetimin evlilik ve para yonunden 41 yillik kapatildigini...kisacasi herseyi bildi. Ben bakimdan sonra eve giderken birden bir bulanti geldi. Yesil renge yakin kustum. Tenimin rengi 2 saat kadar yesile yakin bir renk aldi. Son olarak bana soyledigi suydu: 4 ay icinde kendi isteginle musluman olacaksin. Ben de eger Tanri boyle isterse olur dedim.
Bu arada bana daha bakim yapmak zorunda oldugunu, ustumdeki buyu ile nasil bunca yil yasadigimi, buyuler bozulurken kuvvetli olmam gerektigini soyledi. Ben bu ilk bakimdan birkac gece sonra gece aniden icimde korkuyla uyandim. Cok garip bir korku hissi ve hayatimda ilk defa bu basima geldi.
2000 yilinda sebepsiz yere benimle baglarini koparan, kardesim dedigim cok sevdigim arkadasimla 10 yil sonra Aralik 2010da nihayet gorustuk. Durumu hic iyi degildi. Iflas etmis, bosanmis, icralarla bogusuyordu. Kendisi cok kuvvetli bir kisi olmasina ragmen intihar etmeyi dusunuyordu. Acaba onda da buyu mu vardi diye dusundum. Arkadasimi bu hoca ile tanistirdim. Annemin karsi cikmalarina ragmen bakim bu sefer bizim evde oldu. Ben arkadasima refakatci oldum. Onun da basindan gecen herseyi bildi en ince ayrintilara varincaya kadar. Ondan sonra ben ve arkadasimin ailesi ondaki buyunun cozulmesi icin kosturmaya basladik. Evlerindeki agacin kokunde buyuyu bulduk. Fakat ben o olaydan sonra 14 gun surekli gecmeyen basagrisiyla bogusmak zorunda kaldim. Sanirim gunde 18 saat kadar uyuyordum bilincsizce. Basimi kaldiramiyordum. Hayatimda ilk defa bu kadar agir ve ilacla gecmeyen basagrisiyla tanistim. Bu arada annem yazlikta buyu bulmustu. O buyuyu hoca ve buyulu arkadasimla bir gittik, nehire attik. Tabii o dualar okudu o sira ve "21 gun sonra bakin neler olacak" dedi. Ben yaklasik 3 hafta basagrisiyla bilincsizce uyurken hep kardes gozuyle baktigim arkadasimi gordum ruyalarimda ve ruyalarimda asik oldum. Kendime geldigimde hayir olamaz diyordum. O benim kardesim. Gencligimde bile ona o gozle bakmamistim. Neden simdi diye kendime cok sordum ve tam 21 gun sonra kendi ayaklarimla arkadasima asik olarak gittim. 5 gun sonra cikmaya basladik. Bana soyledigine gore, yillar oncesinden bana asikmis, ancak ben onu hic gormemisim. Sanki baskalarini gormustum de... Ben onu sevdigimi soyledigimde, bana "acaba hoca birsey mi yapti, hayret sen bana asik nasil oldun" dedi. Cunku bu olaydan once o hocaya benimle olan arkadasligini, duygularini anlatmis. Tam bir hafta sonra size dini nikah yapmali dedi hoca efendi. Yaklasik 1 saat suren bir rituelden sonra benim sol kolum agirlasmaya ve sismeye basladi ve ben soylemeden hoca "sol koluna bir varlik geldi ve kulce gibi agirlasti suan" dedi. Ertesi gun hoca A sehrinde, ben I sehrinde sevgilimle beraberim. Gece yarisi birden enerjim cekildi, bacaklarimin ustunde duramaz oldum ve yere yigildim. Feci bir mide bulantisi ve bogurtu seklinde sesler cikarmaya basladim. Yine yesil kusmuk ve tum tenim yesil renge donustu. Sevgilim ve ailesi beni zor kaldirdilar. Sirtim yanmaya basladi. Soyundugumda sirtimda sanki bir kedi tirmalamis gibi yaklasik 50 kadar iz vardi. Sag yanagimda bir istavroz isareti belirdi ve tum bu izler sanki biber atilmis gibi yaniyordu. Bu arada herkese olan duygularim birden degisti. Butun duygularim kayboldu. Sanki herkes yabanciydi benim icin. Kimse icin birsey hissetmiyordum. Bu cizikler sabah ezanina kadar surdu. Sabah ezaniyla beraber birden bire hepsi kayboldu. Bu olayi 3 kere daha yasadim. Hoca buyuleri bu sekilde cozdugunu soyluyordu. Idrarim da zaman zaman kahverengiye yakin turuncu renkte oluyordu. Sonunda yuzum guluyordu, icimde huzur vardi. Nisanlanmistik. Hayatimda ilk defa mutluydum. Ancak Haziran ayinda birden bedenimden cok kotu bir koku yayildi ki; ben gunlerce yikanmasam dahi bebek gibi koktugum soylenir. Sanki fare olusu gibiydi. Bu kokunun aynisini Ocak ayinda sevgilimin buyu yapilmis evinden donerken arabada 2 saat duymak zorunda kalmistik. Araba tertemizdi. Mezarligin yanindan gecerken birdenbire arabada bu koku yayilmisti.
Nisanlim bu kokuyu bende duyduktan sonra hemen hocayi aradi ve "biz birbirimizden tiksiniyoruz" dedi. Bu beni cok kirmisti aslinda ama ustunde durmadim. Guya nisanlimin eski esi bize buyu yaptiriyormus. Bu nedenle su siralar dikkatli olun dedi hoca. Benim 6. hissim bu olaylarla beraber cok gelisti. Varligin ustume geldigini, sol tarafimda gezindigini hissediyordum. Ama hic korkmuyordum. Bunlari nisanlima soyledigimde nasil anliyorsun diye hayret ediyordu. O koku olayiyla birlikte hersey degismeye basladi. Ben ailemin yazligina gittim. Nisanlim da 2 kucuk kizi ve ailesiyle kendi yazliklarina gitti. Tuhaf olan beni asla davet etmediler. Kendimi hic iyi hissetmiyordum. Ensemde muthis bir agri, ayaklarimin alti yaniyordu. Beynimde surekli bir kalp atisi. Uyku deseniz gunde 2 saat belki uyuyordum. Kizlari beni taniyordu, defalarca beraber olmustuk. Buna ragmen beni onlardan gizli aramaya basladi. Hocayi ariyorum, 45 gunluk bir sikinti var, sen yazlikta kal diyor. Nisanlimin annesi ve kizkardesi beni istemiyorlarmis meger. Olabilir, bu acikca soylenebilir, ben medeni biriyim. Ama bana karsi da o kadar iyiler ki anlatamam size.
Sonunda bu boyle olmayacak dedim, gittim hocayla yuzyuze gorusmeye. Nisanlimi aradi, ben orada yokmusum gibi ve nisanlim benim hakkimda tozuttugumu soyledi. Kulaklarima inanamadim. Nisanlimi yerlere goklere sigdiramayan hoca bana "bundan sana koca olamaz" dedi. Ben ortada bir oyun dondugunu anladim. "Bana 38 yil mutlu yasayacaksiniz, aman nisanlina destek ol diyen sendin hoca efendi, simdi ne oldu da durum degisti" diye sordum. Tabii kem kum. Ve her ne hikmetse hoca efendi, nisanlim ve ailesi bir oldular, bana oyle bir oyun oynadilar ki, gerisini anlatmaya gerek duymuyorum. Yalniz ben 45 gun boyunca gunde 1 saat belki uyudum, ensemdeki agri hic gecmedi, beynimin pistigini hissediyordum. Gece uykumda ustume agirlik coktu, nefes alamadim, Tanrim diyecegim son anda guc bela ciglik atabildim. Bu arada doktora gittim. Ilaclar hic fayda etmedi. 3 Agustos'ta akraba sandigim kisiler, hoca, nisanlim ve ailesi beni oyle bir kotu duruma dusurduler ki; ben olayi cozmek icin guvendigim akrabalar bile beni sirtimdan vurdular. Hepsi bir oldular hepsi. Sonunda intihar etmeye karar verdim. O gun evdeki butun agir ilaclari alkolle ictim. Hepsini hesapladim, 1 saat icinde midem yikansa bile mutlaka bende bir araz kalacakti. Fakat inanilmaz birsey oldu. Doktorum bile soka girdi. Onca doza ragmen ben sadece 7 saat uyudum ve sadece besdonmesiyle uyandim. Ne zehirlenme, ne koma... Sonrasinda zaten hic ilac kullanmadim. 10 gun sonra normal uyku duzenime kavusmaya basladim. Fakat bir huzun abidesine donustum. Yaklasik 10 gundur aglamalarim kesildi. Bunun disinda hergun anlamsizca gozlerimden yaslar bosaniyordu. Fakat sanssizlik hala pesimi birakmis degil arkadaslar. Evdeyim, kimseyle gorusmuyorum, kimseye bir rahatsizligim olmadigi halde kotuluk gelip beni bulmayi basariyor. Konuyla ilgili dusuncesi ve sorusu olan herkesle nezaket cercevesinde ictenlikle konusabilirim. Yardimci olabilirseniz mutesekkir kalacagim. Saglicakla ve hosca kalin.
Ozel hayatima gelince, bircok arkadasim benden sebepsiz yere koptu. Yeni edindigim arkadaslardan da hep zarar gordum. Ikili iliskilerde yuzumu bir sure goren, daha sonra sebepsizce cekip gitti. Kotu meziyetleri olan birisi olsam inanin haklilar diyecegim.
Gayrimuslim olsam da her dine, her inancli kisiye saygim ve sevgim sonsuzdur. Gerci ayni saygi ve sevgiyi de pek gordugumu soyleyemiyecegim ki; ben dini konularda konusmayi pek sevmem. Herkesin inanci kendisi ve Tanri'yla arasindadir.
Universite yillarimda okul disindan biriyle cikmaya basladim. Onu ilk gordugumde icimden igrenme hissi gecti. Sonrasinda nasil oldu anlamadim ben deli bir asik oldum. Ne hayat tarzimiz, ne kulturumuz, kisacasi hicbir seyimiz uyumlu degildi. Ama ben mecnun gibiydim. Ailem de hakli olarak istemiyorlardi. 4 yil sonra nisanlandik. Nisanda bana siyah bir elbise getirmislerdi ki; siyah rengi hic sevmem. Nezaketen giydim. Bu arada kapris yapma huyum hic yoktur. Hersey ondan sonra basladi. Tam 3 hafta sonra babamla cok feci olaylar gelisti aramda. 22 yasindaki kizini yani beni hastanelik edinceye kadar feci sekilde dovdu. Annemle babam bu olaydan sonra ayrildilar. Ben babamla tam 11 ay hic gorusmedim. Bu arada evlendim, tam 5 ay surdu. Dayanilmaz acilar cektim. Cok itilip kakildim.
Bosanmaya karar verdigim gun kendime ait ne varsa topladim. Memlekete dondukten sonra fartettim ki bir iccamasirim hicbir yerden cikmadi. Bu arada damat beyin babasi tarafindan tehdit edildik. O siralar telefonda konusurken anneme "kizinin iccamasiri nerede biliyor musun?" seklinde sacma bir soru sormustu. Biz bunu bir turlu anlamamistik.
Bana defalarca sende buyu vardir dendi, ben inatla "haciya hocaya gitmem, inanmiyorum buyuye" dedim taa ki 2010 Kasim ayina kadar. Gecen yil baba tarafindan akrabalarin tanidigi ve guvendigi hoca dedikleri biriyle tanistim. Bu beyefendi kesinlikle para pul almiyor. Amacinin sadece yardim etmek oldugunu soyluyordu. Suya bakarak bakim yapiyordu. Ustume bir varlik gelecegini soyledi. Ancak boynumda hac oldugu icin varlik gelemedi. Ben de kolyemi cikardim. Sonrasinda basimda tuhaf bir agirlik hissettim. Suya bakarak gecmisimdeki herseyi bildi. Herseyin bana nisanda gelen siyah elbiseyle basladigini, kayip iccamasirima buyu yapildigini, kismetimin evlilik ve para yonunden 41 yillik kapatildigini...kisacasi herseyi bildi. Ben bakimdan sonra eve giderken birden bir bulanti geldi. Yesil renge yakin kustum. Tenimin rengi 2 saat kadar yesile yakin bir renk aldi. Son olarak bana soyledigi suydu: 4 ay icinde kendi isteginle musluman olacaksin. Ben de eger Tanri boyle isterse olur dedim.
Bu arada bana daha bakim yapmak zorunda oldugunu, ustumdeki buyu ile nasil bunca yil yasadigimi, buyuler bozulurken kuvvetli olmam gerektigini soyledi. Ben bu ilk bakimdan birkac gece sonra gece aniden icimde korkuyla uyandim. Cok garip bir korku hissi ve hayatimda ilk defa bu basima geldi.
2000 yilinda sebepsiz yere benimle baglarini koparan, kardesim dedigim cok sevdigim arkadasimla 10 yil sonra Aralik 2010da nihayet gorustuk. Durumu hic iyi degildi. Iflas etmis, bosanmis, icralarla bogusuyordu. Kendisi cok kuvvetli bir kisi olmasina ragmen intihar etmeyi dusunuyordu. Acaba onda da buyu mu vardi diye dusundum. Arkadasimi bu hoca ile tanistirdim. Annemin karsi cikmalarina ragmen bakim bu sefer bizim evde oldu. Ben arkadasima refakatci oldum. Onun da basindan gecen herseyi bildi en ince ayrintilara varincaya kadar. Ondan sonra ben ve arkadasimin ailesi ondaki buyunun cozulmesi icin kosturmaya basladik. Evlerindeki agacin kokunde buyuyu bulduk. Fakat ben o olaydan sonra 14 gun surekli gecmeyen basagrisiyla bogusmak zorunda kaldim. Sanirim gunde 18 saat kadar uyuyordum bilincsizce. Basimi kaldiramiyordum. Hayatimda ilk defa bu kadar agir ve ilacla gecmeyen basagrisiyla tanistim. Bu arada annem yazlikta buyu bulmustu. O buyuyu hoca ve buyulu arkadasimla bir gittik, nehire attik. Tabii o dualar okudu o sira ve "21 gun sonra bakin neler olacak" dedi. Ben yaklasik 3 hafta basagrisiyla bilincsizce uyurken hep kardes gozuyle baktigim arkadasimi gordum ruyalarimda ve ruyalarimda asik oldum. Kendime geldigimde hayir olamaz diyordum. O benim kardesim. Gencligimde bile ona o gozle bakmamistim. Neden simdi diye kendime cok sordum ve tam 21 gun sonra kendi ayaklarimla arkadasima asik olarak gittim. 5 gun sonra cikmaya basladik. Bana soyledigine gore, yillar oncesinden bana asikmis, ancak ben onu hic gormemisim. Sanki baskalarini gormustum de... Ben onu sevdigimi soyledigimde, bana "acaba hoca birsey mi yapti, hayret sen bana asik nasil oldun" dedi. Cunku bu olaydan once o hocaya benimle olan arkadasligini, duygularini anlatmis. Tam bir hafta sonra size dini nikah yapmali dedi hoca efendi. Yaklasik 1 saat suren bir rituelden sonra benim sol kolum agirlasmaya ve sismeye basladi ve ben soylemeden hoca "sol koluna bir varlik geldi ve kulce gibi agirlasti suan" dedi. Ertesi gun hoca A sehrinde, ben I sehrinde sevgilimle beraberim. Gece yarisi birden enerjim cekildi, bacaklarimin ustunde duramaz oldum ve yere yigildim. Feci bir mide bulantisi ve bogurtu seklinde sesler cikarmaya basladim. Yine yesil kusmuk ve tum tenim yesil renge donustu. Sevgilim ve ailesi beni zor kaldirdilar. Sirtim yanmaya basladi. Soyundugumda sirtimda sanki bir kedi tirmalamis gibi yaklasik 50 kadar iz vardi. Sag yanagimda bir istavroz isareti belirdi ve tum bu izler sanki biber atilmis gibi yaniyordu. Bu arada herkese olan duygularim birden degisti. Butun duygularim kayboldu. Sanki herkes yabanciydi benim icin. Kimse icin birsey hissetmiyordum. Bu cizikler sabah ezanina kadar surdu. Sabah ezaniyla beraber birden bire hepsi kayboldu. Bu olayi 3 kere daha yasadim. Hoca buyuleri bu sekilde cozdugunu soyluyordu. Idrarim da zaman zaman kahverengiye yakin turuncu renkte oluyordu. Sonunda yuzum guluyordu, icimde huzur vardi. Nisanlanmistik. Hayatimda ilk defa mutluydum. Ancak Haziran ayinda birden bedenimden cok kotu bir koku yayildi ki; ben gunlerce yikanmasam dahi bebek gibi koktugum soylenir. Sanki fare olusu gibiydi. Bu kokunun aynisini Ocak ayinda sevgilimin buyu yapilmis evinden donerken arabada 2 saat duymak zorunda kalmistik. Araba tertemizdi. Mezarligin yanindan gecerken birdenbire arabada bu koku yayilmisti.
Nisanlim bu kokuyu bende duyduktan sonra hemen hocayi aradi ve "biz birbirimizden tiksiniyoruz" dedi. Bu beni cok kirmisti aslinda ama ustunde durmadim. Guya nisanlimin eski esi bize buyu yaptiriyormus. Bu nedenle su siralar dikkatli olun dedi hoca. Benim 6. hissim bu olaylarla beraber cok gelisti. Varligin ustume geldigini, sol tarafimda gezindigini hissediyordum. Ama hic korkmuyordum. Bunlari nisanlima soyledigimde nasil anliyorsun diye hayret ediyordu. O koku olayiyla birlikte hersey degismeye basladi. Ben ailemin yazligina gittim. Nisanlim da 2 kucuk kizi ve ailesiyle kendi yazliklarina gitti. Tuhaf olan beni asla davet etmediler. Kendimi hic iyi hissetmiyordum. Ensemde muthis bir agri, ayaklarimin alti yaniyordu. Beynimde surekli bir kalp atisi. Uyku deseniz gunde 2 saat belki uyuyordum. Kizlari beni taniyordu, defalarca beraber olmustuk. Buna ragmen beni onlardan gizli aramaya basladi. Hocayi ariyorum, 45 gunluk bir sikinti var, sen yazlikta kal diyor. Nisanlimin annesi ve kizkardesi beni istemiyorlarmis meger. Olabilir, bu acikca soylenebilir, ben medeni biriyim. Ama bana karsi da o kadar iyiler ki anlatamam size.
Sonunda bu boyle olmayacak dedim, gittim hocayla yuzyuze gorusmeye. Nisanlimi aradi, ben orada yokmusum gibi ve nisanlim benim hakkimda tozuttugumu soyledi. Kulaklarima inanamadim. Nisanlimi yerlere goklere sigdiramayan hoca bana "bundan sana koca olamaz" dedi. Ben ortada bir oyun dondugunu anladim. "Bana 38 yil mutlu yasayacaksiniz, aman nisanlina destek ol diyen sendin hoca efendi, simdi ne oldu da durum degisti" diye sordum. Tabii kem kum. Ve her ne hikmetse hoca efendi, nisanlim ve ailesi bir oldular, bana oyle bir oyun oynadilar ki, gerisini anlatmaya gerek duymuyorum. Yalniz ben 45 gun boyunca gunde 1 saat belki uyudum, ensemdeki agri hic gecmedi, beynimin pistigini hissediyordum. Gece uykumda ustume agirlik coktu, nefes alamadim, Tanrim diyecegim son anda guc bela ciglik atabildim. Bu arada doktora gittim. Ilaclar hic fayda etmedi. 3 Agustos'ta akraba sandigim kisiler, hoca, nisanlim ve ailesi beni oyle bir kotu duruma dusurduler ki; ben olayi cozmek icin guvendigim akrabalar bile beni sirtimdan vurdular. Hepsi bir oldular hepsi. Sonunda intihar etmeye karar verdim. O gun evdeki butun agir ilaclari alkolle ictim. Hepsini hesapladim, 1 saat icinde midem yikansa bile mutlaka bende bir araz kalacakti. Fakat inanilmaz birsey oldu. Doktorum bile soka girdi. Onca doza ragmen ben sadece 7 saat uyudum ve sadece besdonmesiyle uyandim. Ne zehirlenme, ne koma... Sonrasinda zaten hic ilac kullanmadim. 10 gun sonra normal uyku duzenime kavusmaya basladim. Fakat bir huzun abidesine donustum. Yaklasik 10 gundur aglamalarim kesildi. Bunun disinda hergun anlamsizca gozlerimden yaslar bosaniyordu. Fakat sanssizlik hala pesimi birakmis degil arkadaslar. Evdeyim, kimseyle gorusmuyorum, kimseye bir rahatsizligim olmadigi halde kotuluk gelip beni bulmayi basariyor. Konuyla ilgili dusuncesi ve sorusu olan herkesle nezaket cercevesinde ictenlikle konusabilirim. Yardimci olabilirseniz mutesekkir kalacagim. Saglicakla ve hosca kalin.
