takıntılı bir ruh halinden kurtulmak

iyi geceler...
size kısaca içinde bulunduğum durumdan bahsetmek istiyorum olayların anlasılması için detaya gireceğim.ben evli bir bayanım ve çocukluk arkadasım evlenıp bizim sitede yan daireme tasındı 1 sene once eşiyle eşim çok iyi anlaştı. hepbirlikte cok guzel vakitler gecirdik haftada bir mutlaka gorusurduk,tatile gittik, yasanan bir sürü güzel anılarımız vardı ben onlar için cok fedakarlıklar yaptım onlarsa nedensiz şekilde araya mesafe koydular aramaz sormaz oldular resmen bağlar koptu sanki sihirli bir değnek dokunup herşeyi bozdu ve ben cok takıntı yaptım olay beynımde büyüdü büyüdü bu konu yuzunden eşimle tartışır oldum,neden boyle oldu diye kabullenemedım cunku arkadasımı cok sevıyordum 15 yıllık arkadasımdı. karakterım bozuldu kötü olmalarını ıster oldum kavga etsinler diye kulagım duvarlarda,beddua dahi edıyorum ben boyle bırı degıldım bunu soylediğim için kınamayın ama içinde bulundugum ruh halinden bahsedıyorum cunku boyle olmasını gerektirecek hiçbirşey yoktu bukadarmış onca gecırılen guzel gunler onla dostluk onca emek asla aramadım 8 ay oldu gorusmuyoruz. ben kalp temizliği ile ilgili veya ıcınde oldugum ruh hali yuzunden bir uygulama, bir dua bir yöntem danısıyorum sizlere cok tesekkurler

Zaten cevap soruda sakli.

Sizle aralarina mesafe koymuslar cunku sizin icinizdeki o istikrarsiz negatif potansiyeli duyu disi algilama ile hissetmisler. Bu kadar basit.
Belki bahaneleri bile yoktur. Belki sizin negatifinizi baska bahanelere yorarak sogumuslardir sizden.


Siz onlara beddua etmeden once, beddua edecek potansiyelinizi zaten baska davranis kaliplari ile gostermissinizdir. Bu konuyu kafaniza takmadan once de zaten ufak tefek konulari kafaya cok takan biri oldugunuzun kodlarini illa ki onlara vermissinizdir. Kimse biseyden bisey yokken araya mesafe koymaz.
Ama zaman gectikce insan birbirinin ic yuzunu daha iyi analiz eder. Insanlar telepattir, sarraftir ister istemez her hosca vakit gecirmede biraz daha derinden sizi gorebilme sansi yakalarlar ve iliskiler gelecek vaad etmiyorsa omrunu tuketir. Bunu takmaya gerek yok .

Siz saglikli toplum iliskisi icin once kendinizi arindirmalisiniz. Cunku zamana yayildikca bir iliski imkani yok ki sakladiginiz gizli yonleriniz kacak vermis olmasin.

Ben de insanlarla arama dogru vakit geldiginde mesafe koyuyorum. Dogru vakit geldiginde de icimi aciyorum. Bu benim keyfime bagli bisey degil. Bu karsi tarafin hal ve hareketlerine bagli olan bisey. Yani sorunu kendinizde arayacaksiniz.

Sevgiliyi-eski sevgiliyi takıntı yapmak bi derece anlaşılır, çoğumuzun başından bir kez de olsa geçmiştir ama arkadaşlık ilişkilerinde takıntılı ve saplantılı olmak hiç doğru ve normal bir davranış değil. Farkında olmadan bir hata yada kırıcı bir davranışın olmuş veya kıskançlık yapmış kendin farketmemişsindir belki. Güzel olan şey şuan ki ruh halinin normal olmadığını farkında olman ya bunu da farkında olmasaydın? Eşinle tartışıp huzursuz olacak kadar büyütülecek bir olay yok hayatından çıkmak isteyeni bırak gitsin. İşine, başka arkadaşlarına, ailene odaklan. Böyle devam edersen uzman bir pskikologla görüşmeni öneririm. Esen kal.

Arkadaşınız durduk yere,sebepsiz aranıza mesafe koyduysa üzülmeniz çok normal...Ama bu durumu konuşsanız daha iyi olmaz mı?Kaybedecek hiç bir şey yok ki...Arkadaşınız zaten uzaklaşmış,o zaman duygularınızı açıp bu soğukluğun neden kaynakladığını direk arkadaşınıza sorabilirsiniz...Belki arkadaşınızın eşi sizlerden uzaklaşmış,o da dolaylı olarak mesafe koymuştur. Onu özlediğinizi ,eski günlerinizin güzelliğini andığınızı...vb anlatırsanız arkadaşınız gerçek sebebi söyler belki...Gurur yapmadan sadece sebebini sormak bu kadar zor olmamalı...Yüz yüze gelemiyorsanız telefonda da konuşabilirsiniz...Kaybedecek hiç bir şey yok ama öğrenecek çok şey var...Üzülmekte haklısınız,sebepsiz her uzaklaşma insanın canını yakar...''Tavşan dağa küsmüş,dağın haberi yok''Sebep bildirmeden giden ve birdenbire ilişkiyi kesen her insan öfke uyandırır...Ben sizi çok iyi anlıyorum...Hep beraber bilmem kaçıncı defa şu dersi çıkarıyoruz:İnsanlarla sağlıklı bağlar kurmak güzel ama melek olsanız bazen yine de giderler...Uzaklaşan her insan siz hatalı olduğunuz için gitmez...Paylaşılacak her şeyi yaşadıysanız şimdi yeni ,başka insanlara yer açmak için gitmiştir belki...Yaşadığımız bazı olaylardaki hayrı ,olumlu tarafları görmeye odaklansak bu kadar üzülmeyiz!O insan belki de size çok zarar verecekti,başınıza çeşit çeşit bela açacaktı...Uç örnekler versem de bazı yokluklar varlıktan daha değerli...Bir de bu bakış açısıyla düşünmenizi öneririm,mutlu kalınEşiniz,aileniz,kendi varlığınız herkesten önemli

Bir alıntı eklemek istiyorum''Belki klişe olacak ama sevdiğim bir cümle size de ışık olabilir:''Kaybettiklerimizi sandıklarımız belki de kurtulduklarımızdır''

Madem oyle ustelik de çocukluk arkadasiniz gidip yuzlerine sorun bu kdr basit

Bence duvarları dinleyip kendi kendini için için yiyip bitiriceğine deki arkadaşım gel buraya hayirdir senin benimle ne sorunun var.sizinle yedik içtik gezdik tozduk size ne yanlışımız oldu söyle bizde bilelim.bak ne diyor konuyu öğren.sonrada söyleyeceği şeye göre ya yol ver gitsin yada suçluysan özür dile.ama içimden bir his sizi aile yapınızı belki yaşam şartlarınızı kıskanmış olabileceklerini söylüyor.