YİNE BENZER BİR RÜYA...
Yazıp yazmama konusunda kararsızdım. Her neyse..
Dün gece saat 02:00 gibi yattım. Rüyayı gördüğüm zaman saat : 03:00-04:00 sularıydı. Rüya anı gündüz mü gece miydi bilemem. Zira coğrafi alan bu kez atmosfer ötesiydi.
Evimin önünde yürüyorum. Gündüz vakti. Açlık içindeki insanları görüyorum. Halk ekmek kuyruğunda bedava ekmek dağıtılıyormuş. Ve kadınlar, erkekler, çocuklar birbirlerini eziyorlar bir ekmek için. Çok hüzünlenip ağlamaya başlıyorum. Tam o sırada ufukta bir ufo beliriyor. Yavaşça yaklaşıyor ve ben sesleniyorum: "Bakın, bakın, acılarınız dindi.. Allah, bizi sıkıntılarımızdan azat ediyor, göğe bakın." Ufo yaklaştıkça dev gibi oluyor. BEMBEYAZ KOCAMAN DEV BİR IŞIK bulunduğumuz alanı sarıyor. Ufo, cisim olarak değil; BEMBEYAZ IŞIK olarak var! Ve o alanın içideyiz. Ufonun içinde ne uzaylı var; ne de cismani bir şey. Tek bir cismani kavram: YIĞINLA KİTAP VAR! Geminin içinde 30-40 kişi varız. Herkes birden bu kitaplara saldırıyor. Ben de öyle. Ve görüntü olmaksızın bir ses duyuyorum: "Her kim buradan bir nesne alırsa, Allah da ona öfkesinden bin kat verecek. Her kim geri bırakırsa Allah da ona inayetinden bin kat verecek." Korkarak geri bırakıyorum.Ve o an kendimi geminin dışında ve uzay boşluğunda buldum. Sonsuz uzay var önümde ama güneş sistemi değil. Parlak gezegenlerin tam ortasındayım. Ve iki tane devasa ışık (biri sağımda diğeri solumda olmak üzere) beliriyor. Boyları yaklaşık 500'er metre. Renkleri beyaz. Ortam ise griyle beyaz arası. Bu ışık yoğunluklarının gözleri, elleri vs. yok. Sadece ışık onlar. Ancak akıllı varlıklar olduğunu biliyorum. Birisi bana bir işaret verdi. "Gördüklerini anlat" diye düşünsel bir söz duydum. (Not: Kesinlikle sözsel değildi) İşte size anlatıyorum. Ve evrenin sonsuzluğuna bakmamı istedi. BİR ÇİFT PARLAK GÖZ gördüm. Anlatamam şeklini.. Çoookk geniş bir alana yayılmıştı. Ve tüm evreni, tüm uzay boşluğunu kaplıyordu.
Rüya Sonrası: Ve yatağımdan ter içinde ve bağıra çağıra uyandım. Tir tir titredim. Bağırmamdan annem de uyanmıştı..Bir daha da uyuyamadım. Annem (yürüyemediği için) yatağında dua etmeye başladı. Annemin tansiyonu büyük 18,5 oldu o an.
Saygı ve sevgilerimi sunuyorum..
Yazıp yazmama konusunda kararsızdım. Her neyse..
Dün gece saat 02:00 gibi yattım. Rüyayı gördüğüm zaman saat : 03:00-04:00 sularıydı. Rüya anı gündüz mü gece miydi bilemem. Zira coğrafi alan bu kez atmosfer ötesiydi.
Evimin önünde yürüyorum. Gündüz vakti. Açlık içindeki insanları görüyorum. Halk ekmek kuyruğunda bedava ekmek dağıtılıyormuş. Ve kadınlar, erkekler, çocuklar birbirlerini eziyorlar bir ekmek için. Çok hüzünlenip ağlamaya başlıyorum. Tam o sırada ufukta bir ufo beliriyor. Yavaşça yaklaşıyor ve ben sesleniyorum: "Bakın, bakın, acılarınız dindi.. Allah, bizi sıkıntılarımızdan azat ediyor, göğe bakın." Ufo yaklaştıkça dev gibi oluyor. BEMBEYAZ KOCAMAN DEV BİR IŞIK bulunduğumuz alanı sarıyor. Ufo, cisim olarak değil; BEMBEYAZ IŞIK olarak var! Ve o alanın içideyiz. Ufonun içinde ne uzaylı var; ne de cismani bir şey. Tek bir cismani kavram: YIĞINLA KİTAP VAR! Geminin içinde 30-40 kişi varız. Herkes birden bu kitaplara saldırıyor. Ben de öyle. Ve görüntü olmaksızın bir ses duyuyorum: "Her kim buradan bir nesne alırsa, Allah da ona öfkesinden bin kat verecek. Her kim geri bırakırsa Allah da ona inayetinden bin kat verecek." Korkarak geri bırakıyorum.Ve o an kendimi geminin dışında ve uzay boşluğunda buldum. Sonsuz uzay var önümde ama güneş sistemi değil. Parlak gezegenlerin tam ortasındayım. Ve iki tane devasa ışık (biri sağımda diğeri solumda olmak üzere) beliriyor. Boyları yaklaşık 500'er metre. Renkleri beyaz. Ortam ise griyle beyaz arası. Bu ışık yoğunluklarının gözleri, elleri vs. yok. Sadece ışık onlar. Ancak akıllı varlıklar olduğunu biliyorum. Birisi bana bir işaret verdi. "Gördüklerini anlat" diye düşünsel bir söz duydum. (Not: Kesinlikle sözsel değildi) İşte size anlatıyorum. Ve evrenin sonsuzluğuna bakmamı istedi. BİR ÇİFT PARLAK GÖZ gördüm. Anlatamam şeklini.. Çoookk geniş bir alana yayılmıştı. Ve tüm evreni, tüm uzay boşluğunu kaplıyordu.
Rüya Sonrası: Ve yatağımdan ter içinde ve bağıra çağıra uyandım. Tir tir titredim. Bağırmamdan annem de uyanmıştı..Bir daha da uyuyamadım. Annem (yürüyemediği için) yatağında dua etmeye başladı. Annemin tansiyonu büyük 18,5 oldu o an.
Saygı ve sevgilerimi sunuyorum..
