M o r b i u S
Kayıtlı Üye
Bir de birşey daha söylemek istiyorum 2 3 yıl önce bende anksiyete bozukluğu vardı herkez benim hakkımda konuşuyor gibi geliyordu bana sürekli dusunmekten kafayı yiyecektim herşey kafamda dönüp duruyordu bı psikiyatrik bı ilaç kullandım 6 ay sonra anksiyete'den eser kalmadı ve anladım ki kimse benim hakkımda da konuşmuyor bana öyle geliyordu ozamanki psikolojim ile ilacın adı da risperdal di hatta söylemek istedim sadece belki psikiyatrik bi destek almak da sana iyi gelebilir.Merhaba, şimdi şöyle çok garip hocam okuldayken hep yalnız takılırım. Birisi yandan bana baktığında neden bu kadar asosyal dememesi için kalabalık bir arkadaş ortamına girerim ama fazla sesimi çıkarmam.
Kendim tipte birisini istiyorum ama bulamıyorum. Sessiz, bir sanata veya alana yönelik bilgisi olan en çokta Tarih, yeri geldiğinde konuşup susmasını bilen birisini çok aradım fakat bulamıyorum.
Sorun şu ne kadar değişmek istedim olmadı ne kadar onlar gibi yani diğer insanlar gibi olmak istedim yapamadım.
Bu sorunlar her gün yüzleşiyorum kendi alanlarım var;
Yazılım, Tarih, coğrafya, felsefe ve Gizli mabet
Bu yukarıda saydıklarım bir sorun değil. Aksine bunlar benim her defasında kendi-kendime "neden bu kadar yalnızım?" Sorusunu sormama engel oluyor.
Okul çıkışı yalnızım, yemek yerken yalnızım, spora giderken yalnızım kısacası hep yalnızım. Şimdi ben söylemiyorum robot gibi hep yalnızım ama günün çok az kısmını konuşarak eğlenerek geçiriyorum.
Sorunun esas amacına gelelim, bu sorundan birazda olsa kurtulmak istiyorum. Yardımlarınız için şimdiden teşekkürler