İnsan Olma Onuru

''İnsan olma onuru''. Birkaç dakika bunun üzerine düşünmenizi rica ediyorum... Yaratıcı tarafından kusursuz ve mükemmel yaratılmış canlılarız biz. Zihinsel yapımız diğer tüm canlılardan farklı. Yaradan bize kendi gücünden bahşetmiş. Bu biz insanoğluna verilmiş en büyük hediye. Ancak ne yazık ki insanoğlu bu hediyenin değerini ya anlamıyor ya da düşünme tembelliği içinde gelip geçiyor bu yaşamdan.

Bizlere yaratıcı güç, üstün akıl, kendi gücünü, kendi özelliklerini vermiş. Bir de bunun yanında özgür irade vermiş. Yaşamlarımızda deneyimlerimizi seçebilelim diye. İnsanoğulu ise hep reddetmiş kendisine verilen bu eşsiz özellikleri ve yaratım gücünü. Hep dışarıda aramış gücü. Güneşe tapmış, putlara tapmış, kendinden güçlü özelliklere sahip güçler aramış. Halbuki güç kendisine şah damarından daha yakınmış. Yaşam sorumluluğunu kendisinden güçlü olduğuna inandığı kişilere devretmiş. Sen benden akıllısın benim hayatımı yönlendirmeye sen karar ver, demiş ve sıyrılıvermiş yaşam sorumluluğundan. Öyle ya sonra işler istediği gibi olmayınca suçlayacak kimi bulacak? Tabi ki güç verdiklerini suçlamış. Güneş tanrı bizi cezalandırdı o yüzden bu haldeyiz, buzağıyı da kızdırdık o da cezalandırdı. Yaşam içerisinde ülke yöneticileri suçlanmış. Hem sorumluluğu vermiş sen benden güçlüsün sen karar ver yaşamım hakkında demiş, hem de suçlamış istekleri olmayınca. Özgür irade nerede? Çöpe atılmış, kullanılmamış.

Eğer yaşamınızın gücünü başkalarının ellerine bırakıyorsanız, karşınızdaki kişilere, tabiri caizse ''güt beni'' diyorsunuz ve tüm sorumluluklardan, görevlerden kaçıyorsunuz demektir.

Devekuşuna şu eşyayı taşı demişler, sen devesin; o da demiş ki taşıyamam ben bir kuşum. Peki demişler, al şu mektubu uzak diyarlardaki bir saraya götür; devekuşu bu sefer de demiş ki , uçamam ben bir deveyim.

İnsanoğlu onurludur, çünkü yaratıcının özelliklerini taşır. İnsanoğlu bu güçlü özellikleri reddettiğinde ve yaşamın sorumluluğunu başkalarının eline verip ''güt'' beni dediğinde ''insan Olma''nın onuruna hakaret etmiş olur. Devekuşu gibi hiçbir görevi üstlenmez dünyada. Ne deve olur ne kuş, ne de devekuşu.

Halbuki, yaşamlarımız deneyimlerden ibaret. Her insan belirlenmiş program dahilinde geliyor dünyaya. Hiçbirimiz öyle laf olsun diye gelmedik, leblebi gibi atılmadık evrene. Hiç sordunuz mu kendinize nedir bu benim bu yaşamımda ki misyonum diye? Yoksa her sabah kalkıp işe ya da okula gidiyor, günü bir şekilde geçiriyor, akşam olunca yatıyor musunuz? Böyle düşününce gözümün önünde kurulmuş robotlar canlanıyor. Sadece yapması gerekeni yapan, tek çabası hayatta kalmak olan. İnsanlık sadece bundan mı ibaret?

''Herkes insanlığı değiştirmeye çalışıyor; ama kimse kendini değiştirmeyi aklından geçirmiyor.'' -Tolstoy

Tüm ezoterik bilgilerin ve tüm din kitaplarının özünde yatan ''iyi insan olmak'' olgusu. Nedir ''iyi insan olmak''. İyilik ve kötülük dualitede var. Gerçekte aslında ikisi de bir bütün. Biri olmadan diğerinin olması söz konusu değil.

Kitaplarını okumaya doyamadığım araştırmacı yazar Ergun Candan'ın ''İsa Peygamber'in Gizli Öğretisi'' kitabında yer alan 12 maddelik ''İlahi Kelam Doktrini''nin 1. maddesi şöyle der;

''Tüm evren görünürde çokluk, ancak özde teklik arz eden bir yapıya sahiptir. Çokluk olarak gözlemlenen herşey aslında Tek Olan'ın farklı zaman ve mekanlardaki görünümünden ibarettir.''

Burada iyi insan olmak ''tekamül etmiş'' insan anlamında. İnsan Olma'nın onurunu taşıyarak, ''Ayrılık Bilincinden'', ''Birlik Bilincine'' geçmiş, son zamanların deyimiyle ''Aydınlanmış'' insan olmak anlamında.

Alıntı.

Bahsettiğin tüm bu paradokslar sistem dediğimiz olgunun içinde şekillenmiş aforizmalardan ibaret ! Biz herşeyi hiç hatırlamamak üzere çoktan unuttuk !

Korkuluk' Alıntı:

Halbuki, yaşamlarımız deneyimlerden ibaret. Her insan belirlenmiş program dahilinde geliyor dünyaya. Hiçbirimiz öyle laf olsun diye gelmedik, leblebi gibi atılmadık evrene. Hiç sordunuz mu kendinize nedir bu benim bu yaşamımda ki misyonum diye? Yoksa her sabah kalkıp işe ya da okula gidiyor, günü bir şekilde geçiriyor, akşam olunca yatıyor musunuz? Böyle düşününce gözümün önünde kurulmuş robotlar canlanıyor. Sadece yapması gerekeni yapan, tek çabası hayatta kalmak olan. İnsanlık sadece bundan mı ibaret?

Genişletmek için tıkla ...

Bunu bir de nihilistlere söyleyin

İnsan dünyadaki en yıkıcı varlık kendi türünü katleden vahşi doymak bilmez hastalıklı bir yapısı var ,sadece kendine değil tüm canlılara zararlı hatta üstünde yaşadığı gezegeni dahi yok ediyor,şu anki haliyle akıl hastası düzeyinde.Bu yüzden bu gezegene tıkılmış karantina altında yaşıyor.O kadar din gelmiş,bilim felsefe sanatda kar etmiyor.
Buna rağmen içinde yaratıcının kıvılcımını taşıyor,insan insanlığını bulursa o zaman en yüce şerefli bir varlık olabilir,olmamış haliyle bir zahir.