Hayvan öldürme isteğim var, vicdan azabı duymamak rahatsızlık veriyor neyapmalıyım?

Merhabalar. 17 yaşında buluğ çağında bir kızım. Burda ki bazı üyeler olsun, adminler vs benden yaşça büyüklerdir diye tahmin ediyorum. O yüzden fikirleriniz ve düşünceleriniz benim için çok çok önemli. Konu'yu doğru yere açmadıysam özür dilerim. Kuzenim, küçük oğlu'na balık sevgisi üzerine, 3 adet balık aldılar. Biz de, bizde ki boş akvaryumumuzu onlara verdik. Kuzenimler şehir dışına çıkacağından ve uzun süre dönmeyeceklerinden balıkları bize bıraktılar. Fakat ne zaman akvaryuma baksam içindeki balıkları öldürmek istiyorum. Daha önce bir çok hayvan besledik öyle ki şuan kuşlarımızda var. Bir çok kişi gibi benim ailem de hayvanları çok sever. Kediler'e ve köpekler'e karşı bir şefkat yönüm var, fakat diğer hayvanları gözümü kırpmadan öldürebileceğimi düşünüyorum. Hatta bundan zevk alacağımı bile düşünmeye başladım. Akvaryumda ki japon balıklarından birini elime alıp bir kaç saniye avucumda tuttum, daha sonra niyeyse öldürme fikrinden vazgeçip yeniden suyun içine bıraktım. Fakat bir çok balık alıp onları öldürmek, gözlerini saklamak gibi saplantılı düşüncelerim oluşmaya başladıkça kendimden ürkmeye başladım. Aslında bana hiçbir şey aşırı gelmiyor. Sodom'un 120 gününü rahatsız olmadan okumuş, sigara'ya bağlı kalmış, başıma buyruk, cesareti yüksek düzey de biriyim. Ailemle ilişkilerim sıkı değil, arkadaşım da pek yok. Asosyal biriyim ve ünlü seri katiller bana fazla tapılası geliyor. Acaba psikolojimin bozukluğundan mı böyle şeyler düşünüyorum, yoksa ilgi ve sevgiden yoksun bırakılmam, bende vicdan yoksunluğuna yol açmış olabilir mi?

Zarar vermeden doktora görünün. Doğadaki her hayvan benim için çok değerlidir buna dayanamam cidden. Bu çok ciddi bir sorun ve okuyunca boğazım kilitlendi. Acil doktora gidin çözmek istiyorsanız sorununuzu. Aile ilişkilerinizi iyi tutun, sosyal çevreye karışın, yalnız kalmamaya çalışın mümkün olduğu kadar. Yoksa hep bu tür düşüncelerle baş başa kalırsınız.

Bende bu yollardan geçtim ve bu sayede korku gerilime olan ilgim bir hayli yüksekti. Bende insanları öldürmek istiyordum ve aşırı bir istek vardı. Geceleri sokakta yürüdüğüm zamanlar insanların arkasına yanaşıyordum ve kafasına tornavida saplayasım geliyordu. Tabi şahısa ait sınavlar çerçevesinde bunları doğal karşılamak gerekli. Ben şahsen kimseye ve hayvanlarda dahil hiçbir canlıya zarar vermeden başarılı bir şekilde atlattım o dönemlerimi. Şunu bilmeni isterim ki sen bir katil olamazsın ve bir canide olamazsın. Kişiliğin buna müsaade etmez ve vicdan azabından kahrolursun. Basit gibi geliyor öldürmesi fakat sonrasını kaldıramayacaksın. Vicdan azabı acı çekmene neden olacak. Bir başlarsan kalan huzurunu ve insanlığınıda yok edeceksin. Böyle şeyler sadece düşüncede kalsın bence icraate dökmene gerek yok. Hikaye yaz bol bol vahşet kan ve daha fazlası fakat daha ileriye gitme. Çin'de katledilen köpek videolarını izle için acıyacaktır eminim.

Anlatımınız akıcı, tespitlerinizi bize sunuş şekliniz gayet güzel. Patolojiyi fark ettiğinize göre, çözüme yönelmek zor değil demek ki.İnsan öldürme isteğine terfi etmeden önce doktora . Buradan da yapacağınız , öğreneceğiniz uygulamalarla hayatınızı güzelleştirebilirsiniz.

Sevgisizlik kendini böyle belli etmez.Bence hiç bir probleminiz yok, bir psikoloğa gidin, para ödeyin sonra zaten kendinizi yeterince özel hissediceksiniz.

Hehe balık konusu ayni ben, bende evdeki turuncu kımıl kımıl japon balıkkarını pıtt diye çöp şişe takmak orda kuyruklarını falan sallandırmak istemiştim. Neden istedim bilmiyorum, istedim işte buluğ çağı adı üstünde şimdi düşünüyorumda, aslında çok çocukça birşeymiş. Komşumun çocuğuda 4 yaslarında falan annesinin balıklarını sıkıp boğup halının altına kaktırdığında anladım..
4 yaşındaki çocuğun yaptığı şeyleri düşünüp yapamamaktır ergenlik.
Pazardan balık alıp onları temizlemeye çalış ayni sonucu verirmi? Vermez tabi... balıkları anneniz çokmu seviyor. Belki balıklara verilen ilgiyi içgüdüsel olarak kıskanmışınızdır.. illa o balıkkar çünkü çarşı balığı ayni olmuyor illaki annenizin balığımı?
Balık öldürmekle, insan yada diğer canlılar çok farklıdır. Arabayla köpeğe çarpmakla, bir insana çarpmak ayni midir??bence korkusuz asosyal psikopat biri değilsiniz. Öylenolsaydı çoktan bir kaç kavgaya karışmış hatta suç bile işlemiş olabilirdiniz.
Ergenlik çağıda bitiyor artık sonlarındasınız. Belki sosyalliğin azalmasından dolayı, enerji açlığını bu şekilde imajine ederek doldurmak istemişsinizdir? Çevreden alamadığınız enerji balıklar hayvanlar gibi canlılara yönelmiştir. Öldürmek değilde, balığa temasla enerjisine yönelmiş olabilirsiniz.
Neye aç olduğunuzu bulursanız, bir daha balıklar falan aklınıza gelmez. Çünkü insanlar mutlaka yer, aileleriyle arkadaşlarıyla enerji paylaşımı yapar.
Uzun süre sosyal kalabalık ortamlarda duran insanlar, çevredeki küçük hayvanların farkına varmaz görmezler. Ama insanlarla bağları olmayanların ilgisi diğer enerjilere yönelir durum budur.
Ne hissettiğinizi kendinizi biraz daha tanıyın, bilinçaltınızı etkileyecek kitap filmlerdende uzak durum şimdilik.

Sorununu farkedip buna çözüm araman olumlu bir davranış. Aslında sorununu farketmiş ve bunun olumsuz bir şey olduğunu anlamışsın.
Sorunun neden kaynaklandığı hakkında kendince cevaplar çıkarmışsın.
"Şunu yapma, şöyle yap" diyerek bir çözüm üretileceğini düşünmüyorum. Her şey sende bitiyor.


" Kediler'e ve köpekler'e karşı bir şefkat yönüm var, fakat diğer hayvanları gözümü kırpmadan öldürebileceğimi düşünüyorum." demişsin.
Öncelikle kendine sorman gereken ilk şey;
Neden böyle bir ayrım söz konusu?

Kediler köpekler, bahsi geçen balıklara göre daha fazla savunma mekanizmasına sahip ve ebat olarak daha büyükler.
Acaba, -küçük ve savunmasız, gücünün yetebileceği hayvanlara karşı mı böyle bir duygu besliyorsun?

Bunun cevabını sorgulamanı isterim.

Daha sonrasında düşünmen gereken şey ise;
Aslında kedi de olsa köpek de olsa, insan ya da balık da olsa tek bir cana sahipler. Senin, ailenin, varsa kardeşinin sahip olduğu can gibi, onların da canı var. Ve senin nasıl parmak ucuna iğne battığında canın acırsa, onların bin misli canları acır.
Köpek ya da balık, hiç farketmez, hepsinin acı duygusu var.

Empati yapmanı dilerim. Empati yaptığında vicdan duygun işlemeye başlayacak.

Peki neden bunu hissediyorsun? Belki de boşaltman gereken bir enerji bolluğu var ve bunu canlı üzerinde denemek istiyorsun.
Bunun yerine enerjini atabileceğin bir çok spor dalı var. Bunlara başvurabilirsin.

Fakat öncelikle yapman gereken, bu konu hakkında düşünmek ve empati kurmak.
Eminim ki daha sonrasında olumlu sonuçlar alacaksın.
Kendine inan. Sorgulamaya başlamışsın, devam et

Fikir olarak gelip gitmesi bir nebze normal ama bunu fiile dökerseniz birde sevk aldiginizi fark ederseniz doktora gitmenizde fayda var derim.

Bahsettiğiniz konu biraz ilginç. Sizin canlıları öldürmekten zevk alacağınızı düşünmüyorum, zira balığın hayatta kalıp kalmayacağına dair elinizde güç varken, hayatta kalmasına yönelik tercih yapmışsınız. Bu tercih sonrasında asıl istek ortaya çıkmış, yani balıkların gözlerini saklamak.. Balık gözüne yoğunlaşıp özellikle balıkların gözlerini saklamak fikrinden yola çıkılmalı. Balıkların gözlerini saklarken, parlaklığını yitirmiş gözler mi yoksa canlı balığın sahip olduğu parlak ve hayat dolu gözlerimi saklamak istiyorsunuz bunu düşündünüz mü? Bir eyleme geçmeden, neyi neden istediğinizi düşünün. Bunları yazıp çizerek ilerleyin. Kendi üstünüzde kendinizle ilgili düşünce deneyi yapın yani. Sonra iç açıcı sonuçlar bulamazsanız gidip bir uzmandan mutlaka destek alın.

9 yaşıma kadar cani hareketlerim olmuştu. kedileri kuyruğundan tutup duvara fırlatmalar, kurbağaları pipetle şişirip patlatmaya çalışmalar, evde bilumum kimyasalı karıştırıp sokakta böcek avına çıkmalar... ilk bilgisayarım alındığında da geceleri ailemden gizli canlı otopsi vidyoları, çin işkenceleri filan izlerdim. ancak ben daha çocuktum o zamanlarda ve karakterin ne demek olduğunu bilmiyordum. insan kendisine bir karakter belirlemekten hoşlanıyor. ben de buluğ çağımda kendime yalandan karakter eklemeye çalıştım, manuel olmuyormuş o iş. yani sizin bahsettiğiniz özellikler ergenlikle beraber oluşacak ve istisnaları kabul edecek özellikler değiller. eğer bunun geçici olduğunun farkına varırsanız terk edip gidecektir kendiliğinden, ancak sizin de içinizde bir hannibal lecter yattığına inanacak olursanız ne saf kalabilir ne de cani olabilirsiniz. siz o değilsiniz.

Kinetik zekanızla ilgili bir durum var.Ama bunu nokta atışı yaparak buradan çözmek hem yanlış hem mümkün değil. Ancak işe gözden başlama çabası sizin vicdanınız olduğunu zaten gösteriyor. Öldürmek veya işkence etmek istenen şeyin size bakmaması ses ve mimik vermemesini tercih etmek vicdan ve merhamet sahibi olunduğunu gösterir Kedi ve köpek memel tıpkı insan gibi, davranışları size daha yakın geliyordur, sesi dokunması size sevgiyle karşılık vermesi var. Balıklar ise biraz şapşallar bu konuda hele ki japon balıkları,çoğumuz onları hayvan ve canlı sınıfına koymuyoruz zaten,çünkü yapısal olarak çok uzağız, algılamakta zorlanıyoruz.

Muhtemelen onu elinizde tutmanız onla yakınlaşıp incelemenize ve dokunsal algı sonucu yaşayan varlığa zarar verememenize neden olmuştur. Onların o pörtlek gözlerini anime filmi gibi herkes sıkmak ister emin olun ama zarar verdiğinizi anladığınızda geri çekilmeniz gayet normal olduğunuzu da gösteriyor.Bunları izleyerek büyüyen insanların sonunda azize olmasını beklemek hata zaten, bakın bir üstte azan üye ne demiş, dokuz yaşında otopsi videoları izlerdim gizli gizli.Şimdi bu kişi şu yaşında rüyasında üç harfli bana saldırdı bacaklarımı kesti damarlarımı düğümledi çok gerçek gibi yaşadım ve hissettim..dese normaldir. Çünkü kafamızın içindeki bilgi bankası bize biriktirdiklerimizi istediği zaman ve saatte sunabiliyor ve biz bu görüntülerin ya da davranışların nereden çıktığını anlamaya çalışıyoruz.

Psikoljik destek almak istiyorsanız alın.Artık 182yi veya destek hattını arayıp bağlı olduğunuz belediyenin psikologları ile ücretsiz görüşebiliyorsunuz

Bir de tavsiyem ellerinizi aktif kullanacağınız bir uğraş seçin. Önerim seramik, çünkü hem toprağı döveceksiniz,hem yeri gelecek süngerle silecek kadar haff davranacaksınız, yeri gelecek pestil kadar merdaneyle açacaksınız veya kolunuz kadar kütleleri alçı plakalara pat küt fırlatarak kıvama getirmeye çalışacaksınız.Toprak enerjinizi aldığı gibi göstermek istediğiniz şiddet eğilimi sizi rahatlatan ve sonucunda nasıl davranmanızı bildiğiniz taktirde size ait eserler veren hale dönecektir.Siz de onla beraber değişime girer kendinizi nasıl kontrol edeceğinizi öğrenirsiniz.

Bazı insanlar görsel bazıları işitsel bazıları da kinetik zekaya daha fazla sahiptir.Ben de kinetik zekası fazla olan biriyim dokunduğum, hissettiğim şeyi daha rahat hafızamda tutarım,birşey anlatırken çizerim,ellerimle tarif ederim.Ellerim benden çok konuşuyor desem yeridir. Dolayısıyla kendimi doğru ifade edebilecek şeyi de el sanatlarında bulabildim. Eğer ellerinizi sanat yapmaya kullanırsanız hem şiddet enerinizi atarsınız,hem konsantrasyon hem estetik açıdan beslenirsiniz,hem sorumluluk alırsınız hem de ölüm ve yok etme snucu yerine ellerinizi kullanarak normal haliyle anlamsız gelen bir objeden yeni birşey yaratır ve ona kimlik kazandırırsınız.Yani yok etmek yerine var edersiniz.Dolayısıyla çıkan sonuç vicdanen de sizi mutlu hissettirir.

İşaret dili kursaları var halk eğitimlerin ve belediyelerin hem de sertifika veriyorlar.O elleriniz bir dakika durmadan konuşsunlar hem rahatlar hem de çok özel bir dille iletişim kurar işitme engellilere çeviri yaparsınız?

Tüm beden çalışsın istiyorsanız savunma sporlarına gidebilirsiniz.

Ya da hamur işi yemekler yapın mesela,balkonda deli gibi halı yıkayın...ellerinizi yoğun ve sert kullanacağınız şeyler biriktirdiğini negatif el enerjinizi boşaltacaktır.

Kolay gelsin.

Bize derdini anlatmak yerine psikoloğa gitsen kendi başında yüzen hayvancıklara eziyet ediyorsun!

Nasıl hissettiğini çok iyi biliyorum, sen de bunun hayvan öldürme isteğiyle sınırlı kalmayacağını bilmelisin.

Bu iş ilerleyip de içindeki bu isteği kontrol edemediğinde, senin için adeta bir ihtiyaç haline geldiğinde bir yol ayrımına geleceksin maalesef. Ya çevreye zarar vermeye başlayacaksın, ya da merhamet ve vicdanının etkisi altında kalıp başkalarından çıkaramadığın bu hırsı kendinden çıkarmaya, kendine zarar vermeye başlayacaksın.

İşlerin senin için o noktaya gelmemesini diliyorum.

Fakat her ne kadar üzerini kapatmaya, unutmaya çalışırsan çalış içinde bir yerlerde hep bu istek, bu ihtiyaç olduğu sürece de günlük hayatta kendini frenlesen bile, en küçük bir depresif durumunda etrafı yakıp yıkmaya başlarsın. Kendini kontrol edemezsin.

Eğer birine/ bir şeye zarar verirsen yaptığın şeyden pişmanlık duymazsın. Eğer duyuyorsan, içinde hala merhametin ve vicdanın olduğunu hissediyorsan bu senin için iyi bir şey, gelip geçici bir dönem demektir.

Asıl sorun birilerine/bir şeylere gerçekten zarar verip hiçbir şey hissetmediğinde ya da zevk aldığında başlıyor olacak.

Psikoloğa gitme konusunda da, olası bir teşhis konulma durumunda bunun her yerde karşına çıkacağını sana özellikle belirtmem gerekiyor.

Belki başlangıç safhasında basit şeyler uygulanabilir, fakat ileri derecede bir psikolojik rahatsızlığın var ise konulacak teşhis yüzünden hayatın bile kayabilir. Ne çalışabilirsin, ne de bir aile kurabilirsin. Toplumdan tamamen yozlaştırılır, uzaklaştırılsın. Bu da aklında olsun.

Şahsi fikrim, ne olduğunu kim olduğunu kabullen, bazı şeyleri avantajın olarak görmeyi bildiğin sürece her zaman diğer insanlardan önde olma imkanın var. Kötü olarak nitelendirdiğin düşüncelerin ardında yatabilecek gücü ve güzelliği görmeni umuyorum.

Sevgili aronarcher, bu tutumunuz hiç arkadaş canlısı bir yaklaşım değil. Gideceğim psikoloğunda bir insan olduğunu, bunca zamana kadar edindiği bilgiler ve öğretiler ile bana yardım etmeye çalışacağını biliyorsunuz. Bildiğim kadarıyla bu mabet ortamında herkes birbirlerinin sorunlarını okuyup, yardım etmeye çalışmaktan hoşnut. Şöyle söyleyeyim eğer bir insan hastaysa ona "Git sessizce başkasından yardım iste, sana yardım etmem" gibi bir tepki verdiniz. Aksi takdir de böyle fevri davranan birinden zaten bana yardım etmesini bekleyemem. Sağlıcakla kalınız.

"Bize derdini anlatmak yerine psikoloğa gitsen kendi başında yüzen hayvancıklara eziyet ediyorsun!"

İnsanlara yardım etmek ve yardım almak istemiyorsanız neden sitedesiniz?Karşınızdaki kendini samimi ve güzel bir dille anlatmış, üslup bozukluğu ve site dışı konularda daha farklı yaklaşıyoruz. Ama bu başlıkta böyle birşey olsa sizin uyarma zahmetinizden önce bizler zaten farkederdik,karşınızdakini kazanmaya çalışacağınıza iterek bir yere varamazsınız.

Sevgiler