Caraco
Kayıtlı Üye
- Katılım
- 25 Tem 2017
- Mesajlar
- 48
- Tepkime puanı
- 34
20 yaşındayım ve kendimi çok yetersiz görüyorum, geleceğe dair bir umudum yok. Hayattan bir beklentim yok. Hayatımdaki kötü şeyleri değiştirmeye de gücüm yok. Aynada gördüğüm kişiyi beğenmiyorum. Beceriksiz ellerimi, çelimsiz vücudumu, küçük, çok da çirkin olmayan ama bir güzelliği de bulunmayan suratımı beğenmiyorum. Renkli bir kişiliğim de yok. Kendimi sevmediğim için insanların da beni sevmesini beklemiyorum, karşı cinsten kişilerin özellikle, bu yüzden kendi kabuğuma çekilmiş durumdayım. Gerçek şu ki insan mutlu olmak isterse olabiliyor, bilinçaltıyla alakalı bir durum. Ama kendimi kandırmayı da anlamsız bulduğum için ona hiç girişmiyorum. Neden bilinçaltıma hile yapıp kendimi yalancı bir sarhoşluğa sokayım ki? Dini inancım da yok. Ölümden sonrasına veya insanın bu evrende özel bir yeri olduğuna da inanmıyorum. Yaşamımı sonlandırmamak için yeteri kadar bahanem de yok. Ama insan bekliyor işte. "Haline şükret" gibi samimiyetsiz, insanın kendisini kandırmasına yönelik şeyler söyleyen insanlar da iğrendiriyor beni. "Bak ne halde olanlar var, eli-bacağı vs. yok. Senin var da şükretmiyorsun" Biri sizi dövse, "oh neyseki sadece dişimi kırdı, burnum sağlam" mı derdiniz "neden biri beni dövsün ki" demek yerine? Başkasının eksiklikleriyle kendi ezikliğini tatmin edenler böyle bir iğrençliği kendine nasıl yakıştırır anlamış değilim.
Sonuç olarak hemen hemen hiçbir şeyi olmayan bir insana tavsiyeniz ne olurdu? "Haline şükret" demekten başka? Sizi hayata bağlayan nedir?
"sizi sevenler" demeyin beni seven 3-5 insan öldükten sonra yapayalnız bir yaşam süreceğim zaten. Ha hepsi benden önce ölmez tabi, ama yetersizliğimle mutsuz bir gelecek sürdürmekte bir anlam görmüyorum.
Sanırım ancak benim gibi bir insanın dinî-spiritüel ihtiyaçları olacağı için buradayım. Bu dünyada bir şeyim olmadığından öbür dünyadan bir şeyler bekliyorum ama gel gör ki inancım da yok, kendi içimde bir çıkmaza giriyorum.
Sonuç olarak hemen hemen hiçbir şeyi olmayan bir insana tavsiyeniz ne olurdu? "Haline şükret" demekten başka? Sizi hayata bağlayan nedir?
"sizi sevenler" demeyin beni seven 3-5 insan öldükten sonra yapayalnız bir yaşam süreceğim zaten. Ha hepsi benden önce ölmez tabi, ama yetersizliğimle mutsuz bir gelecek sürdürmekte bir anlam görmüyorum.
Sanırım ancak benim gibi bir insanın dinî-spiritüel ihtiyaçları olacağı için buradayım. Bu dünyada bir şeyim olmadığından öbür dünyadan bir şeyler bekliyorum ama gel gör ki inancım da yok, kendi içimde bir çıkmaza giriyorum.