Biz nede mutluyduk,Taaa ki beni aldatana kadar.Kendi gözümle görene kadar hic kimseye inanmamistim,olmaz o beni aldatmaz diyordum.Cok güveniyordum,ama degismisti benim sevdigim insan degildi o.Bunun farkindaydim ama kabul etmiyordum. 3 sene kendi kendime düsüncelerimle iskence ediyordum.Peki bana gercegi söyleseydi ve kendiliginden gitseydi, ne degisirdi ki sanki?? Simdi ben onu arasira görüyorum,ve o bile varligindan süphe ediyor,Sanki yillarca mutlu oldugum adam o degil bir yabanci artik bana.Yalniz o yaptiklarini aklima getirince hala icim aciyor.Ama o mutlu olsun yeter bana....