Uzuv yenilenmesi sadece böceklere mahsus bir özellik değildir. Pek çok canlılar bu yaşamsal avantaja sahiptirler.
En gelişmiş canlı zannedilen insanların böyle bir yaşamsal avantajdan mahrum olması evrim adına şaşırtıcı ve düşündürücü olmalıdır.
Kimi organIarımızı yenileyebiliyor olmamız bizi yaşam alanında çok büyük avantajlar kazandıracağı kesindir.
Sahi? En başat canlılar isek niçin böyle büyük bir yaşam avantajı geliştiremedik?
Böyle bir avantaj sahibi olan bir canlıdan örneğin bir kertenkeleden RASTLANTILARLA OLUŞMA YÖNÜNDEN neyimiz eksiktir?
Evrimsel ölçülerde hangimiz daha gelişkiniz?
= = =
Autotomi bir kısım hayvanların kendi uzvunu kesip atması bir veya daha fazla uzvunu bilerek kaybetmesi anlamına gelir.
Genellikle, avcılardan kurtulmak için yapılır.
Kayıp olan gövde organı daha sonra rejenere olabilir.
Sürüngenler, geckolar, skinkler ve diğer kertenkeleler, kuyruklarını feda ederek, kaçabilirler.
Ayrılan kuyruk, hareket etmeye devam eder ve avcının dikkatini üzerine alır, böylece de kurban kaçar.
Bir kaç haftada kuyruk bölümsel olarak yerine gelebilir.
Yeni bölüm kemikten değil de kıkırdaktan oluşur ve yeni oluşan kısmın deri rengi daha farklı olur. Genellikle daha koyu renkli ve hiç ya da daha az patternlidir.
Ototomi, kertenkelelerde omurgadaki özel zayıf bölgelerle imkân bulur.
Atardamar yanında bulunan sphincter kasları kasılır, kanamayı mümkün olduğunca durdurur.
Ahtapotlar, yengeçler, denizyıldızları, ıstakozlar ve örümcekler, hayatta kalmak için, uzuv kaybedip, rejenere edebilirler.
Ototomi, bazı ahtapotlarda, hayatta kalmak ve üremek için kullanılır.
Hectocotylus denilen özel çiftleşme uzantısı erkekten çiftleşme sırasında ayrılır ve dişinin mantle boşluğunda kalır.
Eviscerasyon, denizhıyarlarının, baskı altında, iç organlarından kurtulması da bir çeşit ototomidir ve kaybolan organ zamanla yerine gelir.
Bazı bal arılarının iğneleri özel bir durumdur.
Ayrılan iğne gangliona sahiptir ve iğne kurbana daha da girer.
Zehir kesesi de, iğne ayrıldıktan sonra zehir salgılamaya devam eder.
Birçok ototomi durumundan farklı olarak, arı bir süre sonra ölür yani yenilenme olmaz.
Apis cinsi gerçek bal arıları bu ototomi çeşidine sahiptir.
Yellowjacket wasps, Meksikan Bal waspları gibi bazı bal arı cinsileri rejenere olmaz.
Kraliçe bal arısının iğnesinde kanca yoktur ama ototomi de görülmez.
Bal arılarının erkekleri, çiftleşme sırasında ototomiye uğrar, genital organ kraliçenin içinde kalır. Erkek arılar, çiftleşme sonrası ölürler.
Bazı canlılardaki ototomi evrim teorisi öngörüleriyle açıklanması mümkün olmayan ilginç olaylardan biridir.
Muhakkak ki ototomi özelliğine sahip canlılar olmayanlara göre pek çok avantajlara sahiptir.
Ototomi gibi hayli faydalı mekanizmaların bazı canlılarda gelişip oluştuğu halde diğer canlılarda neden oluşmadığı merak konusudur.
Bir kez daha soralım.
Evrim gerçekse oluşması gerekmez miydi?
En gelişmiş canlı zannedilen insanların böyle bir yaşamsal avantajdan mahrum olması evrim adına şaşırtıcı ve düşündürücü olmalıdır.
Kimi organIarımızı yenileyebiliyor olmamız bizi yaşam alanında çok büyük avantajlar kazandıracağı kesindir.
Sahi? En başat canlılar isek niçin böyle büyük bir yaşam avantajı geliştiremedik?
Böyle bir avantaj sahibi olan bir canlıdan örneğin bir kertenkeleden RASTLANTILARLA OLUŞMA YÖNÜNDEN neyimiz eksiktir?
Evrimsel ölçülerde hangimiz daha gelişkiniz?
= = =
Autotomi bir kısım hayvanların kendi uzvunu kesip atması bir veya daha fazla uzvunu bilerek kaybetmesi anlamına gelir.
Genellikle, avcılardan kurtulmak için yapılır.
Kayıp olan gövde organı daha sonra rejenere olabilir.
Sürüngenler, geckolar, skinkler ve diğer kertenkeleler, kuyruklarını feda ederek, kaçabilirler.
Ayrılan kuyruk, hareket etmeye devam eder ve avcının dikkatini üzerine alır, böylece de kurban kaçar.
Bir kaç haftada kuyruk bölümsel olarak yerine gelebilir.
Yeni bölüm kemikten değil de kıkırdaktan oluşur ve yeni oluşan kısmın deri rengi daha farklı olur. Genellikle daha koyu renkli ve hiç ya da daha az patternlidir.
Ototomi, kertenkelelerde omurgadaki özel zayıf bölgelerle imkân bulur.
Atardamar yanında bulunan sphincter kasları kasılır, kanamayı mümkün olduğunca durdurur.
Ahtapotlar, yengeçler, denizyıldızları, ıstakozlar ve örümcekler, hayatta kalmak için, uzuv kaybedip, rejenere edebilirler.
Ototomi, bazı ahtapotlarda, hayatta kalmak ve üremek için kullanılır.
Hectocotylus denilen özel çiftleşme uzantısı erkekten çiftleşme sırasında ayrılır ve dişinin mantle boşluğunda kalır.
Eviscerasyon, denizhıyarlarının, baskı altında, iç organlarından kurtulması da bir çeşit ototomidir ve kaybolan organ zamanla yerine gelir.
Bazı bal arılarının iğneleri özel bir durumdur.
Ayrılan iğne gangliona sahiptir ve iğne kurbana daha da girer.
Zehir kesesi de, iğne ayrıldıktan sonra zehir salgılamaya devam eder.
Birçok ototomi durumundan farklı olarak, arı bir süre sonra ölür yani yenilenme olmaz.
Apis cinsi gerçek bal arıları bu ototomi çeşidine sahiptir.
Yellowjacket wasps, Meksikan Bal waspları gibi bazı bal arı cinsileri rejenere olmaz.
Kraliçe bal arısının iğnesinde kanca yoktur ama ototomi de görülmez.
Bal arılarının erkekleri, çiftleşme sırasında ototomiye uğrar, genital organ kraliçenin içinde kalır. Erkek arılar, çiftleşme sonrası ölürler.
Bazı canlılardaki ototomi evrim teorisi öngörüleriyle açıklanması mümkün olmayan ilginç olaylardan biridir.
Muhakkak ki ototomi özelliğine sahip canlılar olmayanlara göre pek çok avantajlara sahiptir.
Ototomi gibi hayli faydalı mekanizmaların bazı canlılarda gelişip oluştuğu halde diğer canlılarda neden oluşmadığı merak konusudur.
Bir kez daha soralım.
Evrim gerçekse oluşması gerekmez miydi?
