Büyü Dükkanı

Uzak diyarlardan birinde bir ülkede, yemyesil tepelerin
arasinda, kisin bembeyaz bir kar ortusu ile, baharda
rengarenk kir cicekleri ile kaplanan bir vadi vardi.
Ortasindan kucuk bir irmagin gectigi bu vadi "Buyulu
Vadi" olarak anilirdi. Ona bu adi veren ise, vadideki
ilginc bir dukkan ile, bu dukkanda yasananlardi. Unu
ulkenin dort bir yanina yayilmis olan dukkanin
adi "Buyu Dukkani" idi.

Her yerde oldugu gibi bu dukkanda da almak istediginiz
seyin bir bedeli vardi. Bu bedelin ne olacagi, dukkan sahibiyle
yaptiginiz pazarlik sonucunda ortaya cikardi. Ancak, Buyu Dukkani'nda
maddi bedellerin hic bir hukmu yoktu. Bazi musteriler birseye sahip
olmak icin denebilecek tek bedelin para olabilecegi dusuncesiyle,
cepleri kabarik gelirlerdi. Oysa burada yapilan pazarliklar, gunluk
yasamdakilerden biraz farkli olur ve pek cok musteriyi sasirtirdi.

Kis mevsiminin bu soguk gununde epeyce usumus,yorgun dusmus olmaliydi.
Kapinin onune gelinceye kadar,gozlerini hic ayirmadan izledi onu.
Iyice
kulak
kabartti. Uc basamakla cikilan, ahsap zeminli verandadaki ayak
seslerini
ve onlara eslik eden gicirtiyi duymaktan cok hoslanirdi. Bekledigi
kisinin ayak sesleri ikinci basamakta kesildi. Musteri calmadan,
kapiyi
acmamayi prensip edinmisti yasli adam.
Cunku, hemen herkes o kapinin onunde durup, bir kez
daha dusunurdu. Kapiyi calmaktan vazgecip donenler, az da olsa
olmustu.
O gun de ayni seyi yapti. Sonunda kapi calindi.
"Ununuzu duyunca cok uzaklardan kalkip geldim buraya... Istedigim
seyi,
bir tek sizin dukkaninizda bulabilecegimi soylediler. Karsiliginda ne
isterseniz vermeye hazirim."
"Istediginiz seyin ne oldugunu ogrenebilir miyim ?"
"Bakin, ben elli bes yasindayim. Yani yolun yarisini
geceli cok oldu. Soylemeye dili varmiyor ama yolun sonuna yaklastim
galiba. Bu gercege tahammulum yok. Ben bugune
kadarki hayatimi geri istiyorum. Mumkun mu ?"
"Elbette mumkun. Biliyorsunuz, dukkanimda her sey
mevcut. Ancak tam olarak ne istediginizi anlayabilmem icin, bana geri
istediginizhayatinizi biraz anlatabilir misiniz?"

Dukkan sahibinin sordugu soru, musteriyi ic dunyasina
dondurmustu. Gozunun onunden gecen sahnelerin kendi yasamina ait
oldugunu kabul etmek icin kendini zorluyordu. Butun goruntuler, bir
kargasa ve telas icinde birbirlerine
karisarak gecip gittiler ve geride yalnizca issiz bir huzun
biraktilar.
Huznunun yuzune yansimasina engel olamayan musteri, yasli saticinin
sorusu karsisinda ancak sunlari soyleyebildi:

"Gecmis yasamimda bircok hata yaptim. Bunlar icin pismanlik
duyuyorum...
Yanlis kararlar verdim, kayiplara ugradim. Zamani hovardaca
harcadim.
Bir gun bir de baktim ki, hayat yanimdan gecip gidiyor.
Panige kapildim ve bir care aramaya basladim. Dostlarimla konusmayi
denedim.
Beni teselli edip derdimi unutturmaya calisanlar da oldu, yardim
etmeye
calisanlar da. Ama hicbiri kar etmedi. Kendimi cok mutsuz
hissediyordum.
Derken,bir gun birisi bana sizden ve Buyu Dukkani'ndan soz etti.
Bunu duyar duymaz sanki icimde bir isik yandi. Buyuk bir umutla hemen
yollara dusup size geldim. Kendimi cok caresiz hissediyorum.
Lutfen elli bes yilimi bana geri verin."

"Yani, siz pismanlik duydugunuz hayatinizi yeniden yasamak mi
istiyorsunuz?"
"Elbette hayir. Soylemek istedigim bu degil. Ben yalnizca kaybettigim
yillarimi geri istiyorum. Eger bir sansim daha olursa ayni hatalari
tekrarlamayacagim."
"Herhalde bunu cok istiyorsunuz."
"Evet, hem de her seyimi verecek kadar."
"Peki, benim size verecegim elli bes yilin karsiliginda siz bana ne
verebilirsiniz?"

"Ne isterseniz?"
"Sanki bunun icin herseyden vazgecmeye hazir gibisiniz."
"Hic kuskunuz olmasin. Su anda sahip oldugum herseyden
vazgecebilirim. Yeter ki geride biraktigim yillarimi bana geri verin."
Yasli adam, ellerini sakallarinda dolastirirken,kendini sallanan
koltugunun devinimlerine birakmisti. Bir sure dusundu. Musterisinin,
sabirsizlikla, pazarligin bitmesini beklediginden emindi. Buyu
dukkanina

gelen kisiler, genellikle bir an once istediklerini alip gitmek icin
acele ederlerdi. Bu nedenle, yasli adam,pazarligin basindaki dusunce
yolculuklarinda yalniz kalirdi. Su anda da, sessizligin yalnizca kendi
isine yaradigini biliyordu. Koltugu ile birlikte one dogru egilerek
musterisinin gozlerinin icine bakti ve agir agir konusmaya basladi:

"Beyefendi, her ne kadar siz elli bes yil karsiliginda bana
herseyinizi
vermeye hazir olsaniz da, ben sizden bir tek sey isteyecegim."
"Dileyin benden ne dilerseniz."
"Belleginizi..."
"Anlamadim?"
"Belleginizi dedim...Elli bes yilin yasantisini icinde barindiran
belleginizi istiyorum."
"Ah evet anladim. Ilginc bir bedel... Kabul ediyorum.Tamam alin
bellegimi."
"Emin misiniz?"
"Neden olmayayim? Elli bes yil kazanacagim."
"Belleginizi, icindeki her seyle birlikte bu dukkanda birakip
gideceksiniz. Elli bes yilin tek bir anini hatirlamayacaksiniz. Buraya
neden geldiginizi bile ..."
"Daha iyi ya! Her seye yeniden baslayacagim. Zaten
gecmisi hatirlamak istemiyorum ki!"
"O halde, korkarim elli bes yil sonra buraya tekrar
gelirsiniz. Tabii o zaman benim yerime,bir baskasi size yardimci
olur."
"Hayir hayir... Emin olun ki, su dakika bellegimi size birakip elli
bes
yilimi geri alacagim ve dukkaninizi, bir daha donmemek uzere terk
edecegim. Ve yine soz veriyorum, su ana kadar yaptigim hatalarin hic
birini tekrar etmeyecegim."
"Isterseniz baska sozler vermeyin. Cunku, az sonra,
belleginizle birlikte butun hepsini burada birakip gideceksiniz."

Yasli adamin son sozleri, musterinin duraklamasina
neden olmustu. Bu sozlerin anlamini kavrayabilmek icin birkac saniye
dusunmek zorunda kaldi.
"Nasil yani? Buradan ciktigimda hicbir sey hatirlamayacak
miyim? Sizinle konustuklarimizi bile, oyle mi?"
...................................
"Yani hicbir seyi mi ? Buraya neden geldigimi, sizin kim oldugunuzu ve
hatta...!"
"Ne yazik ki!"
Yasli adam, su anda pazarligin sonuna geldiklerini hissediyordu.
Karsisinda oturan musterinin yuzunde gordugu aydinlanma, pazarlik
sahnelerinin en hoslandigi goruntusuydu. Son sozleri musterisinin
soylemesini
istedigi icin bir sure sessiz kaldi ve bekledi. Bu seferki
sessizligin,
musterisinin isine yaradigindan emindi. Onun aydinlanan
yuzunun ortasinda parlayan gozbebekleri, yasli satici
icin, sessizligin icinden cikacak sesli bir coskunun habercisi
gibiydi.
Gercekten de, konusmaya baslayan musterisi onu yaniltmadi:
"Sanirim ne demek istediginizi simdi anliyorum. Eger ellibes yilin
bedeli bu ise, pes ediyorum. Bellegimden vazgecemem. Bu neye benziyor
biliyor musunuz? Bir kadinin, cok istedigi bir tokayi, saclari
karsiliginda satin almasina... Cok ilginc bir insansiniz. Bana,Buyu
Dukkani'ndan almak istedigimden cok farkli bir seyle cikacagimi
soylemislerdi de inanmamistim. Ben, bugune kadar ki yasamimi
almak icin gelmistim, ancak bugunden sonraki yasamimi alip gidiyorum.
Size tesekkur ederim."
"Bir sey degil. Guzel bir pazarlikti. Hosca kalin."
Yasli adam, musterisini gozden kaybolana dek gulumseyerek izlerken,
aklindan Santayana'nin bir sozu geciyordu:

"Gecmisi hatirlamayanlar, onu bir kez daha yasamak
zorunda kalirlar."

Hayatta herşeyin bir bedeli olduğuna dair güzel bir kitap. Okumayanlar varsa mutlaka okumalarını öneririm

Gerçi iş okumakla bitmiyor. Okuyup özümseyin, uygulayın, unutmayın demek daha doğru

Çok güzeel , hangi kitap peki bu kitap ?

Büyü dükkanı
Yeşim Türköz

İnsanın hayata bakış açısını değiştiribilen bir kitap

Son bir aydır bu tür konulara merak sardığımı biliyor babam , bu kitabı da elimde görürse kesin evlatlıktan reddeder

Büyü ile hiç alakası olmayan, insana yaşadığı olaylara farklı bir bakış açısı kazandıran bir kitaptır. Şiddetle tavsiye ederim. Baba problem yaratmasını istemiyorsan olmadığı zamanlarda ve mekanlarda okuyabilirsin

Okuyayım o zaman

Benim de şiddetle tavsiyemdir okumayanlara. 16 yaşımda iken okumuştum ve etkisi hala üzerimde. Bazı durumlar karşısında yaşlı dükkan sahibinin verdiği dersler gelir aklıma.

Burada anlatılan küçük bir kısım bile kitabın okunması için bir neden. Harika bir paylaşım, ellerine sağlık...

Evet muhteşem bir kitap, bu olumlu yorumları okuyan herkes merak edip alacak bence