Normallik nedir? Çoğunluğun kabul ettiği davranış, hal hareket kalıplarıdır. Olmadığın şeye kendini zorlarsan, çoğunluktan olmaya çalışırsan yalnızca rol yapar, talkit edersin. Kişiliğini kaybedersin, silinir gidersin. Anormal olanda toplumun çoğunluğunun kabul etmedikleridir... Yine çoğunluğun anormal olarak gördüğünü anormal görmek zorunda değilsin. Tuhaf değilsin, normal değilsin, anormal değilsin. Sen sensin. İçine kapalı bir dünyanın olması, dalgın olman, düşünceli olman, dünyanda fazlalıklara yer olmaması... Seni sen yapan şeyler. Diğerleri gibi olmak zorunda değilsin. Başkalarının düşüncelerini umursama. Onlar sana kendi pencelerinden bakıp yargılıyorlar. Onların gözleri senin pencereni, senin penceren onlarınkini görmez. Senin için söyledikleri şeyler yine onları ilgilendirir. Koydukları etiketler onları ilgilendirir. Öz,salt kişiliğin hep aynı kalır. Dışarıda kalan her şey üzerine atmaya çalıştıkları, seninde benimseyip ona göre şekil almanı istedikleri kalıplardır. Kalıplara uyma, su gibi akıp git. Bunu yaparken kimi zaman arkanda yıkıntı bırakmaktan korkma. Bir de şuna değineceğim, bazılarımızın algıları daha açık olabilir, görünmeyen dünyayı görebilir. Bu da aslında seni sen yapan özelliklerinden biridir. Varoluşunun parçasıdır. Rahatsız olman gereken garip bir durum değil, senin normalindir. Kucak aç ve kabul et. Seni anlayabiliyorum, gerçekten. Yaşadığın iyi kötü her şey, deneyimdir. Sana ait, özeldir. Doğaüstü denen olguda yok aslında. İnsanlar algılayamadıkları, yabancı gelen, kendi gibi olmayan şeyler, durumlar için bu kavramı yaratmış. Aslında her şey normal. Çünkü varolanlar için varolmak normal. Bu sahip olan kişi için lanet değil, lütuf. Hediyeyi kabul edin. Bizlerden bazıları daha yatkın olur, kimi zaman boyutlar çakışır ve görme, duyma, işitme gibi durumlar ortaya çıkar. Önemsemeyin, bırakın akıp geçsin.