yule
Yönetici
- Katılım
- 4 Haz 2008
- Mesajlar
- 3,141
- Tepkime puanı
- 1,556
- İş
- Parapsikolog & Enerji Terapist /Sosyolog
Elektronik müzik denince aklımıza dijital seslerden oluşmuş bir müzik harmanı geliyor.
Gerek içerisinde yaşattığı duygu yoğunlundaki hüzün,
gerekse hızlanan ritimle birleşmiş karmaşık ama eğlenceli bir yolculuk.
DJ ve Prodüktörlerin kaptan, mekanların uçak, bizlerin ise yolcular olduğumuz bu serüvenin öncesini merak
edenler için küçük bir elektronik araştırma yaptık. Merak edenlere elektronik müziğin dünü, bu günü.
Geleceği ise derin sularda yatan güzellikler gibi büyük bir soru işareti...
The Birth Of Synthesizer:
Elektronik müziğin ilk örneklerine Rusya civarında rastlıyoruz.
Bu müziğinin hükümdarı olarak bilinen 'Leon Theremin' ilk sentezlemelerini yapıp bu işe bir start verdi.
Hiçbir enstrüman kullanmadan müziğini harcında,
elektromanyetik dalgalar kullanarak müzikte yeni dizaynlar yarattı.
'Theremin'in enstrüman çalanların hareketlerine ve müziklerin ölçülerine bağlı olarak farklı
tonlarda ve yüksek seviyelerde üretimleri bulunuyor.
New Sounds(1960):
20. yüzyıla ait seslerle yep yeni üretimler başladı.
Eric Satie ve Arnold Schonberg tarafından elektro-müzikte yeni matematiksel kavramlar(vuruşlar)
oluşturmak için mekanik seslerin ustası olan Luigi Russolo ve Mauricio Kagel'e teklif götürdüler.
İkilinin mekanik sesleri gibi yeni konseptler hızla yayılmaktadır. Öncelikle Karlheinz Stockhausen
elektronik müzik yapma şansını yakalar. 1958'de ilk elektronik piyano ve 1965'te
ilk Analog Synthsizer'ın yapılmasından sonra elektronik sesler modern müzik alanında yayılır.
Ve 1960'lı yılların sonunda ilk elektronik müzik grupları ortaya çıkar...
Pink Floyd, Emerson Lake & Palmer, The Residents...
Soul-Disco-Funk(1970): 70'lere gelindiğinde soul ve funk akımı diskolarda ki hakimiyetine başladı.
Bununla birlikte 70'den önce yapılmış olan sentezlerle 'Giorgio Moroder', elektronik disko müziğinin
olmasını sağladı.
Ardından 'Gospel'in yüksek enerjili (Hİ NRG) çalışmaları gay clublarını aşarak, NY'de Sal Soul diye
isimlendirilmeye başlandı.
Kraftwerk :
Bu olaylardan 1 sene sonra il elektronik müzik grubu Kraftwerk kurulur.
Ralf Hutter, Florian Schneider'dan dan oluşan grup, ayrıca drum machine kullanan ilk grupta olur.
Davul seslerinin bu mekanikleşmiş hallerini ve elektronik conseptleri en üst seviyede tutmuş ve ortaya
'Autobahn'(1974), 'The Man Machine'(1978) gibi elektronik klasiklerini yarattılar.
1970'den itibaren Jean-Micheal Jarre, Tangerine Dream gibi genç isimler ortaya çıkar. San Francisco'da
ise Alan Vega ve Martin Rev, 80'lerden bugüne elektronik müziğin gelişmesine çeşitli katkıları
olacak "Suicide"ı kurarlar
New Wave:
70'lerde Kraftwerk tarafından ilk tohumlar atıldıktan sonra Throbbing Gristle,
Human League, Ultravox, Cabaret Voltaire, Devo, Yellow Magic Orchestra (from japon),
Simple Minds, Joy Divition , Pere Ubu ,Orchestral Manoeuveres In The Dark ve Gary Numan Krafwerk'in
yolunda listelerin zirvelerinde dolaşmaya başladı.
US Pre-House:
NY'de çalan club hitlerinde tiz notaları ve ritimleri terbiye edip büyüterek ortaya
insanları motive eden, hazırlayan bir tür çalınıyordu. David Moroles ve Tony Humphries gibi
ünlü DJ'ler Paradise Garage club'a gelerek günün trendini oluşturuyorlardı.
O sıralar Frankie Knuckles'da Chicago'da Warehouse'da DJ'lik statüsünü kazanmıştı.
Bu gelişmeler olurken Farley Keith ve Juan Atkins ortak üretim olan 'Hot Mix 5' i Detroit'de çıkarttılar.
The New Romantics:
1980'li yıllarda Elektro-Visage, Depeche Mode, Yazoo, Heaven 17, Yello, Klaus, Nomi, D.A.F.,
Japon yeni elektronik sitilleri olan yöresel müziklerine yatkın yeni jenerasyonun taze slow'larını yaratmışlardı.
Paradise Club'ın açılmasından iki yıl önce ünlü DJ Larry Levan tarafından '4 to The Floor' iyi bir biçimde sağlanmıştı,
Garage House'da.
Up tempo'nun versiyonlarını ve müziksel sitillerini NY Club House'da belirleyen David Moroles, Robert Clivilles,
David Cole , Musto&Bones ve Todd Terry gibi DJ ve yapımcılar oldu.
House’un ortaya çıkışı ve gelişimi
70'ler boyunca gittikçe bir çılgınlık haline gelen Disco 80'lerin başında kendini tüketti. Basın Disco'nun öldüğünü ilan etti ve bir "Disco Suck" kampanyası başlattı. İnsanlar tuhaf bir şekilde Chicago’da Komishi parkında biraraya gelip eski Disco plaklarını yaktılar. Oysa Disco ölmemiş, çıkış noktası olan underground'a dönmüştü.
Disco’nun ardından dans müziği New York’ta ve Chicago’da farklı yönlerde ilerledi. Bu dönemde Paradise Garage'ın efsanevi Dj'i Larry Levan, Funk, Soul, Disco ve biraz da New Wave etkileri taşıyan bir müzik çalıyordu. Yoğun ve güçlü baslar, Gospel etkisi taşıyan duygusal vokallerden oluşan bu müzik Garage sound'unun ilk örneğiydi. New York’ta gelişen Garage, Disco'nun devamıydı diyebiliriz.
Chicago’da ise vokal yerine daha elektronik seslerin yeraldığı House ortaya çıktı. Chicago sound’una Deep House da deniyordu. Disco'dan House'a geçiş oldukça yumuşak ve belirsiz oldu. 1987 Disco, Garage ve House'un aynı anda hatta birarada varolduğu bir yıldı.
Larry Levan gibi Dj'ler, Chicago, New York ve Detroit'ten gelen son house prodüksiyonlarını setlerine katıyorlardı. New York'taki Sound Factory Bar gibi mekanlarda Disco ve House birarada çalınıyordu.
HI-NRG ve arayışlar...
Disco ile House arasındaki geçiş döneminde Hi-NRG adı verilen bir müzik türü ortaya çıktı. Adından da anlaşılabileceği gibi oldukça hızlı bir dans müzik olan Hi-NRG'de arada yumuşama, durulma bölümleri yoktu. Hi-NRG tam da Disco'nun underground'a çekildiği bir dönemde ortaya çıktı. Gloria Gaynor'ın 'Never Can Say Goodbye'ı Hi-NRG etkisi taşıyan ilk parçaydı. Hi-NRG büyük ölçüde Cerrone ve Giorgio Moroder'in Euro-Disco sound'unun etkilerini taşıyordu.
Kısa süre sonra son derece hızlı, duygusallıktan uzak, monoton ve yoğun erotik göndermeleri olan bu müzik kulüplerde çalınmaya başladı. Hi-NRG prodüktörleri hem high-tech, ve bir o kadar da ilkel bir sound'un peşindeydiler.
Basit melodik yapılar hem insanların hoşuna gidiyor hem de kulüpteki herkesin bir bütün haline gelmesini kolaylaştırıyordu. 80'lerin ortasında House'un güçlenmesiyle Hi-NRG kulüplerden çekildi fakat 80'lerin pop müziği üzerindeki etkisi bir süre daha devam etti.
Disco'nun olanakları tükenmiş, prodüktörler ise kendilerini Hi-NRG'nin monotonluğuna kaptırmışken, Chicago ve New York'taki Dj'ler teknolojiyle duygusallığın biraraya geldiği, aşağı yukarı 120 bpm civarında bir müzik arayışı içindeydiler.
Bu arayışlar basit bas melodileri ve "four to the floor" ritmi üzerine Chicago'da teknik oyunlardan, New York'ta ise gospel ve soul etkisindeki vokallerden oluşan iki farklı yönde ilerledi. New York’ta Disco’nun çıkışında önemli rol oynayan Paradise Garage gibi , Chicago’daki Warehouse da House müziğin doğduğu yer oldu.
Warehouse ve Frankie Knuckles...
House'un ortaya çıkışındaki önemli isimlerden biri olan Frankie Knuckles, Larry Levan gibi, liste başı parçalar çalmak yerine underground alanlarda dolanan bir Dj'di.
1977'de Chicago'daki Warehouse'un açılış gecesine davet edilmişti. Sonraları House müzik adını bu kulüpten aldı. Knuckles bundan sonra birkaç kez daha Warehouse'ta çaldı. Warehouse'taki dinleyici kitlesi Knuckles'ın çok hoşuna gitmişti.
Chicago'dakiler New York'a göre daha hızlı ve sert bir sounddan hoşlanıyorlardı. Özellikle Warehouse'ta Avrupa kökenli avant-guarde çalışmalara yoğun bir ilgi vardı.Chicago gençliği Kraftwerk'i Barry White'a tercih ediyordu.
Funk, Avrupa dans müziği ve teknoloji faktörü House'un temelini oluşturdu. Bu dönemde çalınan parçalara "şarkı" yerine "track" demeye başladı. Bu terim şarkının tekbaşına varlığının yanısıra, Dj setinin bir parçası, bir birimi olduğunu da ifade ediyordu.
Disco ve Hip-hop gibi House da önce bir Dj tarzı olarak ortaya çıktı, daha sonra bu tarzda müziklerin plağa basılmasıyla bir müzik türü haline geldi. House’un ortaya çıkışıyla bilinen sounduna ulaşması da on yıllık bir süreci kapsıyor.
O dönemde basılan plaklardan hangisinin ilk House plağı olduğu konusu oldukça tartışmalı. Fakat birçok kaynağa göre Jesse Saunders’ın Mitchball’dan çıkan "Fantasy" ve "I Like To Do It In Fast Cars" ı ilk House parçaları sayılıyor. Şimdi kulağa oldukça eski gelen bu parçalar minimal ritm yapısı ve synthesizer cızırtılarıyla 15 yıl önce insanlar için son derece yeni ve inanılmazdı. Dinleyenler önce neye uğradığını şaşırıyor, bir süre sonra da dansetmeye başlıyorlardı.
The Music Box...
Bu dönemde Chicago’da "The Music Box" adlı kulüp açıldı. Aynı zamanda Frankie Knuckles da Warehouse’ta çalmayı bıraktı. Knuckles’ın sound’u House’un temellerini ortaya atmasına rağmen hala Disco etkileri taşıyordu. The Music Box’un en önemli Dj’i olan Ron Hardy ise House olayının patlamasına sebep olan ortamı hazırladı. Hardy’nin soundu güçlü ve cesurdu.
Alışılmadık ritm yapıları kullanıyordu. Chicago’da yetişen ikinci jenerasyon Dj’ler müzikal gelişimlerinin önemli bir kısmını The Music Box’ta yaşadılar. Cesur bir sound’un kendine yer edindiği The Music Box oldukça underground bir mekandı.
Kış ortasında bile tıkabasa dolu ve deli gibi sıcak olan mekanda insanlar tişörtlerini çıkarmış, terden sırılsıklam bir şekilde dolaşıyorlardı.
Dj. Farley ve "Hot Mix 5" adlı Dj kollektivitesi (Mickey Oliver, Ralphie Rosario, Mario Diaz, Julian Perez, Steve Hurley) WBMX gibi radyolarda House müziğin partilere gitmeyen insanlar tarafından da duyulmasını sağladılar. Larry Heard ve Robert Owens "Fingers Inc."yi kurdular. Adonis, Mr. Lee, K. Alexi, Marshall Jefferson gibi prodüktörler durmaksızın parça üretiyorlardı. Lil Louis kendi partilerini düzenliyor, bu partilerde çalıyordu.
Fingers Inc. Ve Steve Hurley gibi müzisyenler House konusunda araştırmalar, deneyler yapıyor, yeni sesler arıyorlardı. Biraz da diğer Dj’lerin hiçbirinde olmayan şeyler çalabilmek amacıyla yaptıkları prodüksiyonlar tutulmaya başlayınca Dj International Records’ı kurdular. Dj International ve Larry Sherman’ın kurduğu Trax Records dönemin en önemli iki plak şirketi oldu.
Bu dönemde prodüktörler ve plak şirketleri arasında sürekli "Sen benden çaldın, o benim parçamı sample etmiş.." gibi tartışmalar ve suçlamalar sürüp gidiyordu.
1987’lerde David Morales, Todd Terry gibi isimler duyulmaya başlandı. New York’ta kapanmış olan Paradise Garage’ın yerini Blaze aldı. Frankie Knuckles "Let The Music Use You" adlı vokal House parçasını yayınladı. Bu plak bir sene sonra İngiltere’de patlak verecek olan Summer of Love’ın vazgeçilmezleri arasında yeralacaktı.
87’de House artık New York ve Chicago’nun sınırlarını aşmış, Avrupa’ya ve dünyaya yayılmaya başlamıştı. Bu yaygınlaşma sürecinde popülaritesi artarken House müzik Pop’laşmaya, Pop müzik House’laşmaya başladı. Underground’dan popülere olan kaçınılmaz evrim gerçekleşirken Detroit’teyse içten içi birşeyler kaynıyor Juan Atkins, Derrick May, Kevin Saunderson gibi isimler Techno’nun temellerini atıyorlardı. Aynı dönemde Chicago’da Dj Pierre, Roland 303 adlı bir bas makinasının içinden Acid House denen şeyi çıkardı. Acid House ve Summer of love’la İngiltere, Punk’tan bu yana en büyük gençlik olayını yaşayacak ve rave kavramı ortaya çıkacaktı.
Chicago'daki Warehouse, Powerplant, The Music Box gibi mekanlarda New York'taki Paradise Garage'ın House versiyonu yaşanıyordu. Djler 10 saat süren setler çalıyor, insanlar güneş doğarken sürünerek evlerine dönüyorlardı.
Sosyal baskılardan uzak bir ortamda kendini müziğin hükümdarlığına bırakmak dönemin ve House'un temel duygusu haline geldi. House denen şey aynı zamanda dış etkilerden uzak, sıcak ve güvenli bir ev gibiydi. Warehouse'ta gecenin "peak" noktasında Frankie Knuckles kulüpteki bütün ışıklar kapatıp kulağı sağır edecek kadar yüksek bir volümde, son hızla giden bir tren sesi çalıyordu.
Pencereleri de siyaha boyalı olan Warehouse'ta tamamen karanlığa gömülen insanlar çeşitli uyarıcı ve uyuşturucuların ve son derece tuhaf bir tren gürültüsünün etkisiyle çığlık çığlığa bağırıyorlardı. House takipçileri bir süre sonra oldukça bilinçi dinleyiciler haline geldiler.
Dj kötü bir mix yaptığı zaman bağırıp dakikasında rezil ediyorlardı, çünkü dinleyicilerin neredeyse yarısı bu işlerin nasıl yapıldığını zaten biliyordu.
The feeling...
Disco son derece neşeli ve eğlenceli bir dans müziğiydi. Disco’dan türeyen House’ta ise herşeye rağmen melankolik bir hava vardı. Endüstriyel ve elektronik seslerin hüznü işin içine girdiğinden House hem eğlenceli ve hareketli, bir yanıyla da hüzünlü ve duygusal bir müzik oldu.
Garage vokallerindeki gospel etkisi de sadece müzikal değildi, Hristiyan geleneğine ait bazı kavramlar bu müzikte yeni anlamlar kazandılar. House sevgi dolu ve doğru bir dünyada yaşama isteğini dile getiriyordu. Fakat bu istek bir amacı, inancı, ütopyaları yansıtmıyordu.
House’un eğlenceli yanı bu isteği, hüzünlü yanı ise dünyanın içinde bulunduğu durumun bilincinde olma konumunu yansıtıyordu. Onların dünyayı değiştirmek gibi bir amacı yoktu. Birşeylerin, hatta birçok şeyin yanlış olduğunu biliyorlar, bulundukları yerde yani "ev"de, beraber oldukları insanlarla güzel bir anı paylaşıyor, güzel bir anı uzatıyorlardı.
Farkındalığın verdiği hüzün ve aynı zamanda içinde bulunduğu anı en yoğun ve güzel şekliyle yaşamak bir jenerasyonun temel duygusu oldu. Sürekli bir yabancılaşma duygusu artık, gülümseyerek danseden bir kalabalığın içinde paylaşılıyordu....
Gerek içerisinde yaşattığı duygu yoğunlundaki hüzün,
gerekse hızlanan ritimle birleşmiş karmaşık ama eğlenceli bir yolculuk.
DJ ve Prodüktörlerin kaptan, mekanların uçak, bizlerin ise yolcular olduğumuz bu serüvenin öncesini merak
edenler için küçük bir elektronik araştırma yaptık. Merak edenlere elektronik müziğin dünü, bu günü.
Geleceği ise derin sularda yatan güzellikler gibi büyük bir soru işareti...
The Birth Of Synthesizer:
Elektronik müziğin ilk örneklerine Rusya civarında rastlıyoruz.
Bu müziğinin hükümdarı olarak bilinen 'Leon Theremin' ilk sentezlemelerini yapıp bu işe bir start verdi.
Hiçbir enstrüman kullanmadan müziğini harcında,
elektromanyetik dalgalar kullanarak müzikte yeni dizaynlar yarattı.
'Theremin'in enstrüman çalanların hareketlerine ve müziklerin ölçülerine bağlı olarak farklı
tonlarda ve yüksek seviyelerde üretimleri bulunuyor.
New Sounds(1960):
20. yüzyıla ait seslerle yep yeni üretimler başladı.
Eric Satie ve Arnold Schonberg tarafından elektro-müzikte yeni matematiksel kavramlar(vuruşlar)
oluşturmak için mekanik seslerin ustası olan Luigi Russolo ve Mauricio Kagel'e teklif götürdüler.
İkilinin mekanik sesleri gibi yeni konseptler hızla yayılmaktadır. Öncelikle Karlheinz Stockhausen
elektronik müzik yapma şansını yakalar. 1958'de ilk elektronik piyano ve 1965'te
ilk Analog Synthsizer'ın yapılmasından sonra elektronik sesler modern müzik alanında yayılır.
Ve 1960'lı yılların sonunda ilk elektronik müzik grupları ortaya çıkar...
Pink Floyd, Emerson Lake & Palmer, The Residents...
Soul-Disco-Funk(1970): 70'lere gelindiğinde soul ve funk akımı diskolarda ki hakimiyetine başladı.
Bununla birlikte 70'den önce yapılmış olan sentezlerle 'Giorgio Moroder', elektronik disko müziğinin
olmasını sağladı.
Ardından 'Gospel'in yüksek enerjili (Hİ NRG) çalışmaları gay clublarını aşarak, NY'de Sal Soul diye
isimlendirilmeye başlandı.
Kraftwerk :
Bu olaylardan 1 sene sonra il elektronik müzik grubu Kraftwerk kurulur.
Ralf Hutter, Florian Schneider'dan dan oluşan grup, ayrıca drum machine kullanan ilk grupta olur.
Davul seslerinin bu mekanikleşmiş hallerini ve elektronik conseptleri en üst seviyede tutmuş ve ortaya
'Autobahn'(1974), 'The Man Machine'(1978) gibi elektronik klasiklerini yarattılar.
1970'den itibaren Jean-Micheal Jarre, Tangerine Dream gibi genç isimler ortaya çıkar. San Francisco'da
ise Alan Vega ve Martin Rev, 80'lerden bugüne elektronik müziğin gelişmesine çeşitli katkıları
olacak "Suicide"ı kurarlar
New Wave:
70'lerde Kraftwerk tarafından ilk tohumlar atıldıktan sonra Throbbing Gristle,
Human League, Ultravox, Cabaret Voltaire, Devo, Yellow Magic Orchestra (from japon),
Simple Minds, Joy Divition , Pere Ubu ,Orchestral Manoeuveres In The Dark ve Gary Numan Krafwerk'in
yolunda listelerin zirvelerinde dolaşmaya başladı.
US Pre-House:
NY'de çalan club hitlerinde tiz notaları ve ritimleri terbiye edip büyüterek ortaya
insanları motive eden, hazırlayan bir tür çalınıyordu. David Moroles ve Tony Humphries gibi
ünlü DJ'ler Paradise Garage club'a gelerek günün trendini oluşturuyorlardı.
O sıralar Frankie Knuckles'da Chicago'da Warehouse'da DJ'lik statüsünü kazanmıştı.
Bu gelişmeler olurken Farley Keith ve Juan Atkins ortak üretim olan 'Hot Mix 5' i Detroit'de çıkarttılar.
The New Romantics:
1980'li yıllarda Elektro-Visage, Depeche Mode, Yazoo, Heaven 17, Yello, Klaus, Nomi, D.A.F.,
Japon yeni elektronik sitilleri olan yöresel müziklerine yatkın yeni jenerasyonun taze slow'larını yaratmışlardı.
Paradise Club'ın açılmasından iki yıl önce ünlü DJ Larry Levan tarafından '4 to The Floor' iyi bir biçimde sağlanmıştı,
Garage House'da.
Up tempo'nun versiyonlarını ve müziksel sitillerini NY Club House'da belirleyen David Moroles, Robert Clivilles,
David Cole , Musto&Bones ve Todd Terry gibi DJ ve yapımcılar oldu.
House’un ortaya çıkışı ve gelişimi
70'ler boyunca gittikçe bir çılgınlık haline gelen Disco 80'lerin başında kendini tüketti. Basın Disco'nun öldüğünü ilan etti ve bir "Disco Suck" kampanyası başlattı. İnsanlar tuhaf bir şekilde Chicago’da Komishi parkında biraraya gelip eski Disco plaklarını yaktılar. Oysa Disco ölmemiş, çıkış noktası olan underground'a dönmüştü.
Disco’nun ardından dans müziği New York’ta ve Chicago’da farklı yönlerde ilerledi. Bu dönemde Paradise Garage'ın efsanevi Dj'i Larry Levan, Funk, Soul, Disco ve biraz da New Wave etkileri taşıyan bir müzik çalıyordu. Yoğun ve güçlü baslar, Gospel etkisi taşıyan duygusal vokallerden oluşan bu müzik Garage sound'unun ilk örneğiydi. New York’ta gelişen Garage, Disco'nun devamıydı diyebiliriz.
Chicago’da ise vokal yerine daha elektronik seslerin yeraldığı House ortaya çıktı. Chicago sound’una Deep House da deniyordu. Disco'dan House'a geçiş oldukça yumuşak ve belirsiz oldu. 1987 Disco, Garage ve House'un aynı anda hatta birarada varolduğu bir yıldı.
Larry Levan gibi Dj'ler, Chicago, New York ve Detroit'ten gelen son house prodüksiyonlarını setlerine katıyorlardı. New York'taki Sound Factory Bar gibi mekanlarda Disco ve House birarada çalınıyordu.
HI-NRG ve arayışlar...
Disco ile House arasındaki geçiş döneminde Hi-NRG adı verilen bir müzik türü ortaya çıktı. Adından da anlaşılabileceği gibi oldukça hızlı bir dans müzik olan Hi-NRG'de arada yumuşama, durulma bölümleri yoktu. Hi-NRG tam da Disco'nun underground'a çekildiği bir dönemde ortaya çıktı. Gloria Gaynor'ın 'Never Can Say Goodbye'ı Hi-NRG etkisi taşıyan ilk parçaydı. Hi-NRG büyük ölçüde Cerrone ve Giorgio Moroder'in Euro-Disco sound'unun etkilerini taşıyordu.
Kısa süre sonra son derece hızlı, duygusallıktan uzak, monoton ve yoğun erotik göndermeleri olan bu müzik kulüplerde çalınmaya başladı. Hi-NRG prodüktörleri hem high-tech, ve bir o kadar da ilkel bir sound'un peşindeydiler.
Basit melodik yapılar hem insanların hoşuna gidiyor hem de kulüpteki herkesin bir bütün haline gelmesini kolaylaştırıyordu. 80'lerin ortasında House'un güçlenmesiyle Hi-NRG kulüplerden çekildi fakat 80'lerin pop müziği üzerindeki etkisi bir süre daha devam etti.
Disco'nun olanakları tükenmiş, prodüktörler ise kendilerini Hi-NRG'nin monotonluğuna kaptırmışken, Chicago ve New York'taki Dj'ler teknolojiyle duygusallığın biraraya geldiği, aşağı yukarı 120 bpm civarında bir müzik arayışı içindeydiler.
Bu arayışlar basit bas melodileri ve "four to the floor" ritmi üzerine Chicago'da teknik oyunlardan, New York'ta ise gospel ve soul etkisindeki vokallerden oluşan iki farklı yönde ilerledi. New York’ta Disco’nun çıkışında önemli rol oynayan Paradise Garage gibi , Chicago’daki Warehouse da House müziğin doğduğu yer oldu.
Warehouse ve Frankie Knuckles...
House'un ortaya çıkışındaki önemli isimlerden biri olan Frankie Knuckles, Larry Levan gibi, liste başı parçalar çalmak yerine underground alanlarda dolanan bir Dj'di.
1977'de Chicago'daki Warehouse'un açılış gecesine davet edilmişti. Sonraları House müzik adını bu kulüpten aldı. Knuckles bundan sonra birkaç kez daha Warehouse'ta çaldı. Warehouse'taki dinleyici kitlesi Knuckles'ın çok hoşuna gitmişti.
Chicago'dakiler New York'a göre daha hızlı ve sert bir sounddan hoşlanıyorlardı. Özellikle Warehouse'ta Avrupa kökenli avant-guarde çalışmalara yoğun bir ilgi vardı.Chicago gençliği Kraftwerk'i Barry White'a tercih ediyordu.
Funk, Avrupa dans müziği ve teknoloji faktörü House'un temelini oluşturdu. Bu dönemde çalınan parçalara "şarkı" yerine "track" demeye başladı. Bu terim şarkının tekbaşına varlığının yanısıra, Dj setinin bir parçası, bir birimi olduğunu da ifade ediyordu.
Disco ve Hip-hop gibi House da önce bir Dj tarzı olarak ortaya çıktı, daha sonra bu tarzda müziklerin plağa basılmasıyla bir müzik türü haline geldi. House’un ortaya çıkışıyla bilinen sounduna ulaşması da on yıllık bir süreci kapsıyor.
O dönemde basılan plaklardan hangisinin ilk House plağı olduğu konusu oldukça tartışmalı. Fakat birçok kaynağa göre Jesse Saunders’ın Mitchball’dan çıkan "Fantasy" ve "I Like To Do It In Fast Cars" ı ilk House parçaları sayılıyor. Şimdi kulağa oldukça eski gelen bu parçalar minimal ritm yapısı ve synthesizer cızırtılarıyla 15 yıl önce insanlar için son derece yeni ve inanılmazdı. Dinleyenler önce neye uğradığını şaşırıyor, bir süre sonra da dansetmeye başlıyorlardı.
The Music Box...
Bu dönemde Chicago’da "The Music Box" adlı kulüp açıldı. Aynı zamanda Frankie Knuckles da Warehouse’ta çalmayı bıraktı. Knuckles’ın sound’u House’un temellerini ortaya atmasına rağmen hala Disco etkileri taşıyordu. The Music Box’un en önemli Dj’i olan Ron Hardy ise House olayının patlamasına sebep olan ortamı hazırladı. Hardy’nin soundu güçlü ve cesurdu.
Alışılmadık ritm yapıları kullanıyordu. Chicago’da yetişen ikinci jenerasyon Dj’ler müzikal gelişimlerinin önemli bir kısmını The Music Box’ta yaşadılar. Cesur bir sound’un kendine yer edindiği The Music Box oldukça underground bir mekandı.
Kış ortasında bile tıkabasa dolu ve deli gibi sıcak olan mekanda insanlar tişörtlerini çıkarmış, terden sırılsıklam bir şekilde dolaşıyorlardı.
Dj. Farley ve "Hot Mix 5" adlı Dj kollektivitesi (Mickey Oliver, Ralphie Rosario, Mario Diaz, Julian Perez, Steve Hurley) WBMX gibi radyolarda House müziğin partilere gitmeyen insanlar tarafından da duyulmasını sağladılar. Larry Heard ve Robert Owens "Fingers Inc."yi kurdular. Adonis, Mr. Lee, K. Alexi, Marshall Jefferson gibi prodüktörler durmaksızın parça üretiyorlardı. Lil Louis kendi partilerini düzenliyor, bu partilerde çalıyordu.
Fingers Inc. Ve Steve Hurley gibi müzisyenler House konusunda araştırmalar, deneyler yapıyor, yeni sesler arıyorlardı. Biraz da diğer Dj’lerin hiçbirinde olmayan şeyler çalabilmek amacıyla yaptıkları prodüksiyonlar tutulmaya başlayınca Dj International Records’ı kurdular. Dj International ve Larry Sherman’ın kurduğu Trax Records dönemin en önemli iki plak şirketi oldu.
Bu dönemde prodüktörler ve plak şirketleri arasında sürekli "Sen benden çaldın, o benim parçamı sample etmiş.." gibi tartışmalar ve suçlamalar sürüp gidiyordu.
1987’lerde David Morales, Todd Terry gibi isimler duyulmaya başlandı. New York’ta kapanmış olan Paradise Garage’ın yerini Blaze aldı. Frankie Knuckles "Let The Music Use You" adlı vokal House parçasını yayınladı. Bu plak bir sene sonra İngiltere’de patlak verecek olan Summer of Love’ın vazgeçilmezleri arasında yeralacaktı.
87’de House artık New York ve Chicago’nun sınırlarını aşmış, Avrupa’ya ve dünyaya yayılmaya başlamıştı. Bu yaygınlaşma sürecinde popülaritesi artarken House müzik Pop’laşmaya, Pop müzik House’laşmaya başladı. Underground’dan popülere olan kaçınılmaz evrim gerçekleşirken Detroit’teyse içten içi birşeyler kaynıyor Juan Atkins, Derrick May, Kevin Saunderson gibi isimler Techno’nun temellerini atıyorlardı. Aynı dönemde Chicago’da Dj Pierre, Roland 303 adlı bir bas makinasının içinden Acid House denen şeyi çıkardı. Acid House ve Summer of love’la İngiltere, Punk’tan bu yana en büyük gençlik olayını yaşayacak ve rave kavramı ortaya çıkacaktı.
Chicago'daki Warehouse, Powerplant, The Music Box gibi mekanlarda New York'taki Paradise Garage'ın House versiyonu yaşanıyordu. Djler 10 saat süren setler çalıyor, insanlar güneş doğarken sürünerek evlerine dönüyorlardı.
Sosyal baskılardan uzak bir ortamda kendini müziğin hükümdarlığına bırakmak dönemin ve House'un temel duygusu haline geldi. House denen şey aynı zamanda dış etkilerden uzak, sıcak ve güvenli bir ev gibiydi. Warehouse'ta gecenin "peak" noktasında Frankie Knuckles kulüpteki bütün ışıklar kapatıp kulağı sağır edecek kadar yüksek bir volümde, son hızla giden bir tren sesi çalıyordu.
Pencereleri de siyaha boyalı olan Warehouse'ta tamamen karanlığa gömülen insanlar çeşitli uyarıcı ve uyuşturucuların ve son derece tuhaf bir tren gürültüsünün etkisiyle çığlık çığlığa bağırıyorlardı. House takipçileri bir süre sonra oldukça bilinçi dinleyiciler haline geldiler.
Dj kötü bir mix yaptığı zaman bağırıp dakikasında rezil ediyorlardı, çünkü dinleyicilerin neredeyse yarısı bu işlerin nasıl yapıldığını zaten biliyordu.
The feeling...
Disco son derece neşeli ve eğlenceli bir dans müziğiydi. Disco’dan türeyen House’ta ise herşeye rağmen melankolik bir hava vardı. Endüstriyel ve elektronik seslerin hüznü işin içine girdiğinden House hem eğlenceli ve hareketli, bir yanıyla da hüzünlü ve duygusal bir müzik oldu.
Garage vokallerindeki gospel etkisi de sadece müzikal değildi, Hristiyan geleneğine ait bazı kavramlar bu müzikte yeni anlamlar kazandılar. House sevgi dolu ve doğru bir dünyada yaşama isteğini dile getiriyordu. Fakat bu istek bir amacı, inancı, ütopyaları yansıtmıyordu.
House’un eğlenceli yanı bu isteği, hüzünlü yanı ise dünyanın içinde bulunduğu durumun bilincinde olma konumunu yansıtıyordu. Onların dünyayı değiştirmek gibi bir amacı yoktu. Birşeylerin, hatta birçok şeyin yanlış olduğunu biliyorlar, bulundukları yerde yani "ev"de, beraber oldukları insanlarla güzel bir anı paylaşıyor, güzel bir anı uzatıyorlardı.
Farkındalığın verdiği hüzün ve aynı zamanda içinde bulunduğu anı en yoğun ve güzel şekliyle yaşamak bir jenerasyonun temel duygusu oldu. Sürekli bir yabancılaşma duygusu artık, gülümseyerek danseden bir kalabalığın içinde paylaşılıyordu....
