beyin neden kötü şeyleri kötü zamanda hatırlar?

[Synergy]

Arkadaşlar herkese merhaba. Aklıma takıldı internette biraz bakındım fakat yeterli bilgiye ulaşamadım açıkçası tam olarak ne yazacağımı da bilemedim sizlere sorayim dedim.
Beynimiz neden kötü hatıraları korktuğumuz zamanda hatırlar?
yani mesela ben bir korku filmi izlesem ve evde tek kaldığımda bu güne kadar bütün korktuğum anlar geliyor sadece film değil. Ve sanki beynim onu daha da geliştiriyor öyle aklıma geliyor bunu yenmenin bir yolu var mıdır? Bu sadece bana olmuyor çevremde ki insanlara da sorduğumda onlarda yaşıyorlarmış böyle.Ne zaman korksam normal hayatta aklıma bile gelmez hatırlamaya çalışsam hatırlamam bile ama korktuğum anda ( bütün mabetteki yazılar cinler,şeytanlar,demonlar,okuduğum ritueller,izlediğim korku filmleri) hepsi kelimesi kelimesine o anda ne oluyosa aynısı aklıma geliyor. Sizce ne yapmalıyım bu durumu yenebilir miyim? Kendi kendime saçmalama diyip duruyorum ama bazen yeterli olmuyor ve bir anda sıcaklık basıyor korkunun sıcaklığı o

 

[daydreamer]

Cevabını hemen vereyim, insan beyni kendisine hizmet eden bir bilgisayar gibi çalışır ve duruma uygun analizler yapıp çözümler geliştirir örneğin yapılması imkansız bir iş üzerinize kaldığında ve siz o işi yapamayacağınızı düşündüğünüzde beyniniz size hemen bu işi neden yapamayacağınıza dair makul bahaneler üretmeye başlar. Aynı şekilde eğer bu imkansız işi yapmaktan başka bir çareniz olmadığına karar verirseniz bu sefer beyniniz size bu işi nasıl yapabileceğinize dair çözümler üretmeye başlayacaktır.
Durum korku içinde aynı şekildedir korktuğunuza karar verdiğiniz anda beyniniz bu duygunuzu besleyecek anıları hatırlayıp sizi dahada tetikte ve uyanık hale getirmeye çalışır durum bundan ibarettir. Düşüncelerini kontrol etmek yetmez çünkü beynin düşüncelerine göre değil inandığın şeylere göre hareket eder. Yani herkesi kandırabilirsin ama kendini kandıramazsın. Söylediğin şeylere gerçekten inanmıyorsan beynin hemen duruma müdehale edip senin gerçek duygularına hizmet etmeye başlar.

 

[dmkol]

Doğal değil mi? Korkunun üretiminden sorumlu hormonların salgısı, korkunun depolandığı alanların aktifleşmesi vs. ile beyin benzer durumları sıralar. Bir tür savunma mekanizması. Savunma mekanizması devreye girdiğinde adrenalin, testestoron vs. hormonlarda da patlama yaşanır, kan basıncı artar, ateş basar normal.. Durumu yeneyim derken bedensel sisteminizi bozmaya gider iş. Eğer ki bilinciniz, savunmaya geçilecek bir durum olmadığını, aslında korkunun beyin arşivleri kaynaklı olduğunu idrak ederse sorun kalmaz.
Nasıl ki insan zehirlendiğinde orta kulak sıvısı değişimi ile refleksif kusma oluyorsa yabancı maddeyi atmak için, deniz veya araba tutması dediğimiz, hareket sebebiyle orta kulaktaki değişimde de vücut zehirlendiğini sandığından kusma refleksi oluştuğundaki duruma benzer..
Bu deniz ve araç tutmalarında beyninize ''arkadaş dur zehirlenmedim midemi bulandırıp kusturma beni'' demenin en iyi yolu, aracın gittiği istikamete karşı düz oturmak, ufka bakmak vs. gibi yöntemlerle beyin bir daha kandırılır. Yani zaten zehirlenme yok, ama yol da yok diye kandırıp beyni normal haline getirme olayıdır bu.

Korku meselesine gelince yine beyni kandıracaksınız. Bunu da rahatlatıcı koku, ses vs. ile yapabilirsiniz.

 

[Synergy]

teşekkür ederim çalışma sistemini şimdi daha iyi anladım en azından korku anlarım olduğunda bunlar aklıma gelir ve biraz rahatlayabilirim

 

[dexter]

İnsan her türlü durumu kendisiyle özdeştirir. Örneğin bahsettiğiniz "korkma eylemi", o an korktuğunuz için filmde yaşanılan durumu kendinizle özdeştirmeye çalışıyorsunuz ve yaşanılan geçmiş deneyimlerinizden korktuğunuz anları cımbızla çekip çıkartıyorsunuz. Aynı durum mutlu olduğunuz zamanlar içinde geçerlidir. Örneğin; evlendiniz yıllar sonra başkasının düğününe gidiyorsunuz, gittiğiniz zaman elbette kendi evlendiğiniz günü aklınıza getireceksiniz, ya da mezun oldunuz, başkasının mezuniyetine gittiğinizde yine kendi hatıralarınızı hatırlayacaksınız. Ya da arkadaşınız bir durumdan bahsetti, siz de " aa evet bende öyle bir şey yaşamıştım..." gibi cevaplar vereceksiniz. Konusu çokta önemli değildir, her durumda aynı hissi yaşarız. Aslında tüm mesele, insanın yaşanılan durumu kendisiyle özdeştirmesindedir.

Mesela burada paylaşılan bir çok konuyu okuyan kişiler durumu kendisiyle özdeştirip, "hmm.. aslında ben de buna benzer bir durum yaşadım." diye düşünüyor.

İyi Forumlar dilerim

 

[Son Kale]

İnsan her türlü durumu kendisiyle özdeştirir. Örneğin bahsettiğiniz "korkma eylemi", o an korktuğunuz için filmde yaşanılan durumu kendinizle özdeştirmeye çalışıyorsunuz ve yaşanılan geçmiş deneyimlerinizden korktuğunuz anları cımbızla çekip çıkartıyorsunuz. Aynı durum mutlu olduğunuz zamanlar içinde geçerlidir. Örneğin; evlendiniz yıllar sonra başkasının düğününe gidiyorsunuz, gittiğiniz zaman elbette kendi evlendiğiniz günü aklınıza getireceksiniz, ya da mezun oldunuz, başkasının mezuniyetine gittiğinizde yine kendi hatıralarınızı hatırlayacaksınız. Ya da arkadaşınız bir durumdan bahsetti, siz de " aa evet bende öyle bir şey yaşamıştım..." gibi cevaplar vereceksiniz. Konusu çokta önemli değildir, her durumda aynı hissi yaşarız. Aslında tüm mesele, insanın yaşanılan durumu kendisiyle özdeştirmesindedir.

Mesela burada paylaşılan bir çok konuyu okuyan kişiler durumu kendisiyle özdeştirip, "hmm.. aslında ben de buna benzer bir durum yaşadım." diye düşünüyor.

İyi Forumlar dilerim

Bu yazının aynı mantık düzlemindeki farklı bir versiyonunu yazacaktım. Ama sayın Dexter çok net açıklamış.