Ben hayat boyamayın beni renklere süslemeyin kelimelerle.

saw

Kayıtlı Üye
Katılım
18 Tem 2018
Mesajlar
16
Tepkime puanı
16
Daha doğmadan evvel kulağıma kelimeler fısıldadılar ' Hayat toz pembe değil dikkatli ol!' defalarca söylediler.. ama ben biliyordum zaten hayatın kim olduğunu ne olduğunu. Hayat bendim. Beni sevmiyorlardı anlamıyorlardı. Ben ne siyahtım ne de beyaz ben eşsiz benzersiz bi enerjiydim rengim yoktu benim.Beni anlatacak kelimeler yoktu süslediler beni kelimelerle.Renklere boyadılar beni kararttılar aydınlattılar çocuklaştırdılar ezdiler zindana boyadılar bende kendimi kimseye anlatmadım kendilerini tanıyacak cesaretleri yoktu bende korkutmadım kimseyi anlatmadım kendimi.
Ben hayat boyamayın beni renklere süslemeyin kelimelerle.
 

cagatay98

Kayıtlı Üye
Katılım
20 Ağu 2014
Mesajlar
95
Tepkime puanı
55
Bir çocuk dünyaya geldi,yüzlercesi geldiği gibi,
Dünyayı anlayacak yaşa geldiğinde etrafındaki baskılar onun karakterini elinden aldı,
Onu topluma uygun yaşamaya zorladılar,
Şamar oğlanı gibiydi...

Uymadı,kendi içine kapandı,herşeyi reddetti,
Kendisine yeni bir dünya inşaa etti.
O dünyaya kimse adımını atamadı,
Kimse o dünyayı anlamadı.

Çocuk çaresizdi,hakikat hiç ona gözünü kırpmadı ama olduğundan emindi,
Aramaktan hiç vazgeçmedi,zaten elinde birşey yoktu ya.
Çocuk büyük acılar göğüslemiş,çokça ölmeyi dilemiş,yaşamaya zorlanmıştı.

Çocuk eğlenmek istedi,çocuk başkaları gibi olmayı denedi
Yapamadı,reddettiği dünyayı birdaha hiç göremedi...

Hayalinde inşaa ettiği dünya yıkılınca,
Elinde hiçbirşey kalmamıştı.
Hakikatten uzak olmanın acısı aşkın ateşinden bile ağırdı,
Çocuk aşktan vazgeçti,sevgiden vazgeçti,zevkten vazgeçti,dünyasını anlatmaktan vazgeçti,
Kendinden vazgeçti...

Hakikat ise çocuğa cennet gibiydi,
Çocuk öldü ama çocuk mutluydu.

Çocuk acıyla yaşadı mutlu öldü...
Tek başına yaşadı,tek başına öldü...

Kendi şiirimi sana hediye ediyorum.
 

Aisling

Kayıtlı Üye
Katılım
31 Tem 2016
Mesajlar
978
Tepkime puanı
1,487
Konum
HARİKALAR DİYARINDA
Daha doğmadan evvel kulağıma kelimeler fısıldadılar ' Hayat toz pembe değil dikkatli ol!' defalarca söylediler.. ama ben biliyordum zaten hayatın kim olduğunu ne olduğunu. Hayat bendim. Beni sevmiyorlardı anlamıyorlardı. Ben ne siyahtım ne de beyaz ben eşsiz benzersiz bi enerjiydim rengim yoktu benim.Beni anlatacak kelimeler yoktu süslediler beni kelimelerle.Renklere boyadılar beni kararttılar aydınlattılar çocuklaştırdılar ezdiler zindana boyadılar bende kendimi kimseye anlatmadım kendilerini tanıyacak cesaretleri yoktu bende korkutmadım kimseyi anlatmadım kendimi.
Ben hayat boyamayın beni renklere süslemeyin kelimelerle.

Kaleminize, sözcüklerinize sağlık. Satırlarınız çok çok güzel. Çok duygulu, çok yumuşak, çok kırılgan...
 
Üst