merhaba, uzun süredir yazdığım günlüklere de bakınca yerimde saymayı bırakamadığımı fark ediyorum. düşünce kısmında daima kurulan hayal ve planlar varken yazdığım cümleler dahi kendini yineler şekilde. bunun en büyük sorunlarından biri benlik algımı bulamamam olduğunu düşünüyorum, en azından meditasyon ile kendime adım mı atmalıyım diyorum. çünkü hayatımın tek düzeliği devam ediyor ve beklemem sadece öfke sorunlarımı köklüyor. soruyu ve düşüncemi kısıtlamalarımdan dolayı yazarken bile mide bulandırıcı bulduğumdan pek fazla sadede getiremedim. sadece yapmak değil, (özellikle öfke için) nereden başlamam kendime bir adım olacaktır? insanlarının yorumlarıyla sanırım kendimi ateşlemeye bağlandığım için gerekse meditasyon gerekse öfkeye ve bu durağanlığa devam etmem için karışık aklımı sizlere sunuyorum.