lightworker
Kayıtlı Üye
Yalnızlığı İzleyen Bir Gözlemci Var mı?
Zihnim yalnızlığı gözlemliyor ve ondan sakınıyor, kaçıyor. Ama ondan kaçmıyorsam bölünme, ayrım var mı, yalnızlığı gözlemleyen bir gözlemci var mı?
Yoksa sadece zihnin kendisinin boş ve yalnız olduğu bir yalnızlık hali mi var?Yalnızlık olduğunu bilen bir gözlemcinin varlığından sözetmiyorum. Bunu çok cabuk kavramak ve fazla söze dönüştürmemek önemli diye düşünüyorum.
Şimdi şöyle bir şey söylüyoruz; ben kıskanıyorum ve bundan kurtulmak istiyorum. o zaman gözlemci ve gözlenmlenen var demektir,gözlemci gözlemlenen seyden kurtulmak istiyor .İyi ama gözlemci gözlemlenen ile aynı değil mi?
Kıskançlığı yaratan zihnin kendisi, bu yüzden zihin kıskançlık ile ilgili hiçbir şey yapamaz.Böylece zihnim yalnızlığı gözlemler;düşünen yalnız olduğunun farkındadır.
Ama gözlemci yalnızlığı ile birlikte kaldığı ,onunla temas halinde olduğu,diğer bir deyişle ondan kaçmadığı ,onu yorumlamadığı,ve benzeri şeyler yapmadığı zaman ,gözlemci ve gözlemlenen arasında fark var mı?yoksa sırf ,zihnin kendisinin boş ve yalnız olduğu tek bir hal mi var? zihnin kendisini boş olarak gözlemlemesinden söz etmiyoruz,zihnin kendisinin boş olduğunu söylüyoruz.
Ozaman ,boş olduğunu ve ne denli çabalarla çabalasın bu boşluktan uzaklaşmanın yalnızca bir kaçış ,bir bağımlılık olduğunu fark eden zihin,bu bağımlılığı bir kenara itip sırf kendisi olabilir mi? Yani tam anlamıyla boş ,tam anlamıyla yalnız olabilir mi?Ve zihin bu halde olursa tüm bağımlılıklardan ,tüm bağlardan kurtuluş olmaz mı?
KRİSHNAMURTİ
Zihnim yalnızlığı gözlemliyor ve ondan sakınıyor, kaçıyor. Ama ondan kaçmıyorsam bölünme, ayrım var mı, yalnızlığı gözlemleyen bir gözlemci var mı?
Yoksa sadece zihnin kendisinin boş ve yalnız olduğu bir yalnızlık hali mi var?Yalnızlık olduğunu bilen bir gözlemcinin varlığından sözetmiyorum. Bunu çok cabuk kavramak ve fazla söze dönüştürmemek önemli diye düşünüyorum.
Şimdi şöyle bir şey söylüyoruz; ben kıskanıyorum ve bundan kurtulmak istiyorum. o zaman gözlemci ve gözlenmlenen var demektir,gözlemci gözlemlenen seyden kurtulmak istiyor .İyi ama gözlemci gözlemlenen ile aynı değil mi?
Kıskançlığı yaratan zihnin kendisi, bu yüzden zihin kıskançlık ile ilgili hiçbir şey yapamaz.Böylece zihnim yalnızlığı gözlemler;düşünen yalnız olduğunun farkındadır.
Ama gözlemci yalnızlığı ile birlikte kaldığı ,onunla temas halinde olduğu,diğer bir deyişle ondan kaçmadığı ,onu yorumlamadığı,ve benzeri şeyler yapmadığı zaman ,gözlemci ve gözlemlenen arasında fark var mı?yoksa sırf ,zihnin kendisinin boş ve yalnız olduğu tek bir hal mi var? zihnin kendisini boş olarak gözlemlemesinden söz etmiyoruz,zihnin kendisinin boş olduğunu söylüyoruz.
Ozaman ,boş olduğunu ve ne denli çabalarla çabalasın bu boşluktan uzaklaşmanın yalnızca bir kaçış ,bir bağımlılık olduğunu fark eden zihin,bu bağımlılığı bir kenara itip sırf kendisi olabilir mi? Yani tam anlamıyla boş ,tam anlamıyla yalnız olabilir mi?Ve zihin bu halde olursa tüm bağımlılıklardan ,tüm bağlardan kurtuluş olmaz mı?
KRİSHNAMURTİ