kayıpsembol
Kayıtlı Üye
Merhaba..
En zor günlerimde,artık dayanamayacağımı düşündüğüm en karanlık zamanlarımda beni hayatta tutan,hayatta kalmamı sağlayan önemli şeylerden birini paylaşmak istiyorum :
"Ölümün Ötesi" adlı kitabı okudum.Ve bu kitapta,intiharla ilgili bir bölüm var..
Bu arkadaşa ne yap,et, "Ölümün Ötesi" adlı kitabı baştan sona dek okumasını sağla,hatta bence ona sen bu kitabı mutlaka oku..
Orada intihar edenlere ne olduğu ile ilgili bir bölümde var(ama sadece o bölümü okuması yetersiz olur,herşeyi bütünsel olarak anlaması gerekli çünkü..o yüzden tüm kitabı okusa çok iyi olur..) O bölümü de mutlaka okusun!
intihar bir kaçış..Sorunlardan en kolay kaçış yolu..Fakat bu kaçış , onu sorunlardan kurtarmayacak(kitapta intihar ile ilgili bölümde herşey açıklanıyor,kitabı okuyalı uzun süre olduğu için,şimdi buraya yanlış bir şey yazmayayım..en iyisi orayı okuması ya da senin ona orayı okuman.ama dediğim gibi,yalnızca orayı okumakla kalmasın..bütün kitabı mutlaka okumalı..)
Yani intihar ettiği zaman,bu onun sorunlarından kurtulmasını sağlamayacak.Çünkü hepimiz bu hayata sorunlarımızla başedebilmek ve onları aşabilmek için geliyoruz..Kısa yoldan çıkışı(intiharı)tercih edersek,tekrar aynı sorunlarla yüzleşmemiz gerekecek ve üstelik bu nedenlede zaman kaybetmiş olacağız hem de fazlası ile..Hepimiz bu hayata ruhsal gelişimimiz için geliyoruz.Ve sorunlar,ruhsal gelişimimiz için gerekli imiş.Ve çözülemeyecek hiçbir sorun yok imiş.Sadece bazı sorunları çözmek,diğerlerine göre daha karmaşık imiş.
Eğer sorunlarımızla başa çıkamadık diye kısa yoldan kaçışı(intiharı)seçersek,ruhsal gelişme kaydedememiş olacağımız için,bir sonraki hayatımızda tekrar aynı sorunlarla yüzleşeceğiz..ve işte buda bizim zaman kaybetmemize neden olacak..O yüzden sorunlarımız ne kadar büyük ve karmaşık olursa olsun,mutlaka kısa yoldan kaçışı(intiharı)seçmeden onları çözmek için mücadele vermeliyiz..
Onları çözemeyecek olsak bile eğer onları çözmek için mücadele verirsek,bu bile bizim ruhsal gelişimimize katkıda bulunuyormuş.
Yani önemli olan,kısa yoldan kaçışı(intiharı) seçmeyip,sorunlarımızı çözebilmek için göstereceğimiz çaba imiş..
Sonuç ne olursa olsun,biz bu çabayı gösterelim..Gösterelimki bir sonraki hayatımızda tekrar aynı sorunlar karşımıza çıkmasın ve bu yüzden zaman kaybetmiş olmayalım...işte o arkadaş,tüm bunları anlayabilirse,yani kısa yoldan kaçışın(intiharın) nelere yol açacağını anlayabilirse,o zaman zaten kendisi istemeyecektir bunu..
Eğer bu hayata ruhsal açıdan gelişmek için geldiğimizi anlayabilirse,ve sorunların ruhsal gelişimimiz için olmazsa olmaz bir şey olduğunu anlayabilirse,hayata ve sorunlarına bakış açısı da değişecektir..ve değiştiği içinde , büyük ihtimalle intihar etmekten vazgeçecektir bence(dediğim gibi,ben bunları düşününce,en kötü zamanlarımda bile bu,ayakta kalmamı sağlıyor..Yani sorunum ne olursa olsun,bunları bilmek,kısa yoldan kaçışı(intiharı) tercih etmememe neden oluyor..
Dediğim gibi,ne yap,et , mutlaka "Ölümün Ötesi" isimli kitabı okumasını sağla..O zaman herşeyi anlayacaktır ve sorunların neden gerekli olduğunu anlayacaktır..Sorunlar aslında bizim iyiliğimiz(ruhsal gelişimimiz)için var.Ve bizim en derinliklerimizdeki öz benliğimiz,ruhsal olarak gelişmek istiyor ve aslında biz daha doğmadan önce,bizim en derinliklerimizdeki öz benliğimiz,hayatımızda bazı sorunlarla karşılaşmamızı istedi ve hatta bunların ne olduğunu bile belirledi.Bunu yaptı çünkü ruhsal açıdan gelişebilmemizin çok önemli olduğunu düşünüyor.Bunu düşünmeside,bizim için en iyisini istediğini gösteriyor..
Daha fazla uzatmayayım ve daha fazla kafa karıştırmayayım.Bu arada,"Ölümün Ötesi" isimli kitabın yazarı Dolores Cannon..
Bu arada,ne yap et,bu kitabı okuduktan sonra onun Osho'nun kitaplarını da okumasını sağla...
Osho'yu okuduktan sonra yeniden doğmuş gibi olacak...Ve herşeyi anladığında herşey çok güzel olacak hayatında...ben buna inanıyorum...
Çünkü bence bir insan Osho gibi aşmış bir insana kavuştuktan sonra o insanın intihar etmesi bence neredeyse mümkün değil...
Osho'ya kavuşmak demek,dünyanın en değerli şeyine kavuşmak demek(kitapları okuduğunda ne demek istediğimi anlayacaktır mutlaka)
Osho'nun "Özgürlük","Sevgi","Çocuk","Ben Kapıyım","Duygusal İyileşme" , "Yaşam Sevgi Kahkaha" adlı kitaplarını mutlaka okusun..
Ama zaten tüm kitapları birbirinden harika..Aslında hangisini okuduğuda farketmez o yüzden...
Birde şunları eklemek istiyorum :
insanın sadece nefes alıp vermesi bile,karmasını
halledebilmesi için yeterli imiş aslında..Bazen hayatı akışına
bırakmamız gereken,bizim müdahale etmemizin yararlı olmayacağı
durumlar olabiliyo..O yüzden bazen en iyisi yalnızca hayatı
akışına bırakmak olabiliyo..Bunu şu şekilde biraz açayım :
Bir sorunumuzu çözmek için mücadele ettik diyelim..ama sorunumuz ne yaparsak yapalım
çözülemeyecek gibiyse ,bazen bu gibi durumlarda en iyisi,hiçbirşey
yapmamaktır..yani hayatı akışına bırakmaktır..yarının ne
getireceğini kimse bilemez...Yani şunu demek istiyorum :
Sorunlarımızı çözmek için mücadele edebildiğimiz kadar
edelim..ve önemli olan,sonuç değil çabadır..bunu
unutmayalım..sorunu çözemesek bile,biz çözmek için çaba
gösterdikmi,o önemli..elimizden geleni yapalım..ama ne yaparsak
yapalım olmuyorsa,o zaman hayatı akışına bırakalım..Kısaca
şunu demek istiyorum : Sorunlarımızı çözmek için yeterince
mücadele etti isek,ve sorunumuz hala çözülmüyorsa,bu durumda en
iyisi bazen hayatı akışına bırakmaktır..
Biz sorunu çözmek için elimizden geleni yaptıysak ve hala çözülmüyorsa o durumda
hayatı akışına bırakalım..Hayatın bize yarın ne getireceğini
kimse bilemez...Hayat bir gizemdir...Biz elimizden geleni
yapalım,gerisinin bir önemi yok...gerisini hayata bırakalım...Hayat
bizim için en iyisini,en doğrusunu yapacaktır...Hayata
güvenelim...Hayat bize sunulmuş bir hediye aslında...Ve bu gerçekten
çok gizemli bir hediye...Kötü sandığımız olaylar,bizim
iyiliğimiz için gerçekleşir aslında...Ve unutmayalımki sadece
nefes alıp vermek bile,bir çabadır aslında...Ve bu çabamız
olduğu sürece,gelecek hayatlarımızda bu hayatımızda sahip
olduğumuz sorunlarımızla tekrar yüzleşmek zorunda
kalmayacağız..Ve hayatımızda ne sorunla karşılaşırsak
karşılaşalım,nefes alıp vermeye devam ediyor olduğumuz için(ve
kısa yoldan kaçışı(intiharı) seçmediğimiz için) bu bir çaba
sayılacak ve böylece ruhsal açıdan gelişme kaydetmiş
olacağız..(ve böylece hayata geliş amacımızı
gerçekleştirebilmiş olacağız)
En zor günlerimde,artık dayanamayacağımı düşündüğüm en karanlık zamanlarımda beni hayatta tutan,hayatta kalmamı sağlayan önemli şeylerden birini paylaşmak istiyorum :
"Ölümün Ötesi" adlı kitabı okudum.Ve bu kitapta,intiharla ilgili bir bölüm var..
Bu arkadaşa ne yap,et, "Ölümün Ötesi" adlı kitabı baştan sona dek okumasını sağla,hatta bence ona sen bu kitabı mutlaka oku..
Orada intihar edenlere ne olduğu ile ilgili bir bölümde var(ama sadece o bölümü okuması yetersiz olur,herşeyi bütünsel olarak anlaması gerekli çünkü..o yüzden tüm kitabı okusa çok iyi olur..) O bölümü de mutlaka okusun!
intihar bir kaçış..Sorunlardan en kolay kaçış yolu..Fakat bu kaçış , onu sorunlardan kurtarmayacak(kitapta intihar ile ilgili bölümde herşey açıklanıyor,kitabı okuyalı uzun süre olduğu için,şimdi buraya yanlış bir şey yazmayayım..en iyisi orayı okuması ya da senin ona orayı okuman.ama dediğim gibi,yalnızca orayı okumakla kalmasın..bütün kitabı mutlaka okumalı..)
Yani intihar ettiği zaman,bu onun sorunlarından kurtulmasını sağlamayacak.Çünkü hepimiz bu hayata sorunlarımızla başedebilmek ve onları aşabilmek için geliyoruz..Kısa yoldan çıkışı(intiharı)tercih edersek,tekrar aynı sorunlarla yüzleşmemiz gerekecek ve üstelik bu nedenlede zaman kaybetmiş olacağız hem de fazlası ile..Hepimiz bu hayata ruhsal gelişimimiz için geliyoruz.Ve sorunlar,ruhsal gelişimimiz için gerekli imiş.Ve çözülemeyecek hiçbir sorun yok imiş.Sadece bazı sorunları çözmek,diğerlerine göre daha karmaşık imiş.
Eğer sorunlarımızla başa çıkamadık diye kısa yoldan kaçışı(intiharı)seçersek,ruhsal gelişme kaydedememiş olacağımız için,bir sonraki hayatımızda tekrar aynı sorunlarla yüzleşeceğiz..ve işte buda bizim zaman kaybetmemize neden olacak..O yüzden sorunlarımız ne kadar büyük ve karmaşık olursa olsun,mutlaka kısa yoldan kaçışı(intiharı)seçmeden onları çözmek için mücadele vermeliyiz..
Onları çözemeyecek olsak bile eğer onları çözmek için mücadele verirsek,bu bile bizim ruhsal gelişimimize katkıda bulunuyormuş.
Yani önemli olan,kısa yoldan kaçışı(intiharı) seçmeyip,sorunlarımızı çözebilmek için göstereceğimiz çaba imiş..
Sonuç ne olursa olsun,biz bu çabayı gösterelim..Gösterelimki bir sonraki hayatımızda tekrar aynı sorunlar karşımıza çıkmasın ve bu yüzden zaman kaybetmiş olmayalım...işte o arkadaş,tüm bunları anlayabilirse,yani kısa yoldan kaçışın(intiharın) nelere yol açacağını anlayabilirse,o zaman zaten kendisi istemeyecektir bunu..
Eğer bu hayata ruhsal açıdan gelişmek için geldiğimizi anlayabilirse,ve sorunların ruhsal gelişimimiz için olmazsa olmaz bir şey olduğunu anlayabilirse,hayata ve sorunlarına bakış açısı da değişecektir..ve değiştiği içinde , büyük ihtimalle intihar etmekten vazgeçecektir bence(dediğim gibi,ben bunları düşününce,en kötü zamanlarımda bile bu,ayakta kalmamı sağlıyor..Yani sorunum ne olursa olsun,bunları bilmek,kısa yoldan kaçışı(intiharı) tercih etmememe neden oluyor..
Dediğim gibi,ne yap,et , mutlaka "Ölümün Ötesi" isimli kitabı okumasını sağla..O zaman herşeyi anlayacaktır ve sorunların neden gerekli olduğunu anlayacaktır..Sorunlar aslında bizim iyiliğimiz(ruhsal gelişimimiz)için var.Ve bizim en derinliklerimizdeki öz benliğimiz,ruhsal olarak gelişmek istiyor ve aslında biz daha doğmadan önce,bizim en derinliklerimizdeki öz benliğimiz,hayatımızda bazı sorunlarla karşılaşmamızı istedi ve hatta bunların ne olduğunu bile belirledi.Bunu yaptı çünkü ruhsal açıdan gelişebilmemizin çok önemli olduğunu düşünüyor.Bunu düşünmeside,bizim için en iyisini istediğini gösteriyor..
Daha fazla uzatmayayım ve daha fazla kafa karıştırmayayım.Bu arada,"Ölümün Ötesi" isimli kitabın yazarı Dolores Cannon..
Bu arada,ne yap et,bu kitabı okuduktan sonra onun Osho'nun kitaplarını da okumasını sağla...
Osho'yu okuduktan sonra yeniden doğmuş gibi olacak...Ve herşeyi anladığında herşey çok güzel olacak hayatında...ben buna inanıyorum...
Çünkü bence bir insan Osho gibi aşmış bir insana kavuştuktan sonra o insanın intihar etmesi bence neredeyse mümkün değil...
Osho'ya kavuşmak demek,dünyanın en değerli şeyine kavuşmak demek(kitapları okuduğunda ne demek istediğimi anlayacaktır mutlaka)
Osho'nun "Özgürlük","Sevgi","Çocuk","Ben Kapıyım","Duygusal İyileşme" , "Yaşam Sevgi Kahkaha" adlı kitaplarını mutlaka okusun..
Ama zaten tüm kitapları birbirinden harika..Aslında hangisini okuduğuda farketmez o yüzden...
Birde şunları eklemek istiyorum :
insanın sadece nefes alıp vermesi bile,karmasını
halledebilmesi için yeterli imiş aslında..Bazen hayatı akışına
bırakmamız gereken,bizim müdahale etmemizin yararlı olmayacağı
durumlar olabiliyo..O yüzden bazen en iyisi yalnızca hayatı
akışına bırakmak olabiliyo..Bunu şu şekilde biraz açayım :
Bir sorunumuzu çözmek için mücadele ettik diyelim..ama sorunumuz ne yaparsak yapalım
çözülemeyecek gibiyse ,bazen bu gibi durumlarda en iyisi,hiçbirşey
yapmamaktır..yani hayatı akışına bırakmaktır..yarının ne
getireceğini kimse bilemez...Yani şunu demek istiyorum :
Sorunlarımızı çözmek için mücadele edebildiğimiz kadar
edelim..ve önemli olan,sonuç değil çabadır..bunu
unutmayalım..sorunu çözemesek bile,biz çözmek için çaba
gösterdikmi,o önemli..elimizden geleni yapalım..ama ne yaparsak
yapalım olmuyorsa,o zaman hayatı akışına bırakalım..Kısaca
şunu demek istiyorum : Sorunlarımızı çözmek için yeterince
mücadele etti isek,ve sorunumuz hala çözülmüyorsa,bu durumda en
iyisi bazen hayatı akışına bırakmaktır..
Biz sorunu çözmek için elimizden geleni yaptıysak ve hala çözülmüyorsa o durumda
hayatı akışına bırakalım..Hayatın bize yarın ne getireceğini
kimse bilemez...Hayat bir gizemdir...Biz elimizden geleni
yapalım,gerisinin bir önemi yok...gerisini hayata bırakalım...Hayat
bizim için en iyisini,en doğrusunu yapacaktır...Hayata
güvenelim...Hayat bize sunulmuş bir hediye aslında...Ve bu gerçekten
çok gizemli bir hediye...Kötü sandığımız olaylar,bizim
iyiliğimiz için gerçekleşir aslında...Ve unutmayalımki sadece
nefes alıp vermek bile,bir çabadır aslında...Ve bu çabamız
olduğu sürece,gelecek hayatlarımızda bu hayatımızda sahip
olduğumuz sorunlarımızla tekrar yüzleşmek zorunda
kalmayacağız..Ve hayatımızda ne sorunla karşılaşırsak
karşılaşalım,nefes alıp vermeye devam ediyor olduğumuz için(ve
kısa yoldan kaçışı(intiharı) seçmediğimiz için) bu bir çaba
sayılacak ve böylece ruhsal açıdan gelişme kaydetmiş
olacağız..(ve böylece hayata geliş amacımızı
gerçekleştirebilmiş olacağız)