varoluşsal boşluk

ben çoğu zaman varoluşsal bir boşluğa düşüyorum. neden ve nasıl olduğunu bilmiyorum ama öyle bir şey olduğunu hissediyorum. tarif etmesi zor. sanki milyarlarca yılda oluşmuş olan bu dünyada benim yaşama nedenim yokmuş gibi hissediyorum. ya da koskoca evrende toz tanesi kadar bile bir yerimiz yok gibi düşünüyorum. sonuçta bizden başka milyonlarca daha ırk vardır. bazende en klişe olan " neden insanlar var" düşüncesi geliyor aklıma. tam anlatamadım ama anlamışsınızdır diye umuyorum. benim gibi hisseden başka birileri de var mıdır acaba?

Bence kapitalist sistem insanları bu hale getirdi. Bu şekilde düşündüğün zaman varoluşta, bir ineğin, bir insandan çok daha faydalı olduğu çıkıyor ortaya.

magicex' Alıntı:

Bence kapitalist sistem insanları bu hale getirdi. Bu şekilde düşündüğün zaman varoluşta, bir ineğin, bir insandan çok daha faydalı olduğu çıkıyor ortaya.

Genişletmek için tıkla ...

Ilginc bir bakis acisi . biraz daha anlatir misin

S.AyÇa' Alıntı:

Ilginc bir bakis acisi . biraz daha anlatir misin

Genişletmek için tıkla ...

Hayvansal yaşam formlarının yaşamdaki amaçları yeme, içme, barınma ve neslinin devamını sağlama. Ekolojik sistemde bir hayvan hiçbir işe yaramasa bile avcının avı olarak onun hayatta kalmasına neden oluyor yani bir işe yarıyor.

Kapitalist sistemde şuanda asgari ücretle hayatta kalmaya çalışan insanların ne olacağı belli değil. Bir gün belki evde yalnız başına ölecek ve ekolojik sistemde yer almadığından dolayı başka bir hayvana da av olmayacak, hiç ötesi hiç yani. (ayfonu var tabi o başka)

Kapitalist sistemi de söyle tanımlıyorum. Söyle düşün mesela, dünyada sadece Hz. Adem ve Hz. Havva var bütün dünya onların istediği yere ev yapar, istedikleri yerde çiftçilik yaparlar. Çocukları olduğunu düşün yine bütün dünya onların istedikleri gibi yapılandırabilirler.

Bir yerden sonra birileri çıkıp diyor ki burası benim, senin kaldığın yerde benim orda kalırken bana vergi vereceksin. Benim verdiklerimi yiyeceksin vesaire vesaire.

Bu siteye kadar geldiğine göre tahminin varoluştaki amacını maneviyatla bulabilirsin. Bu da kalpten gelen samimi istekle olur bence.

Aslında evrende bir karınca gibiyiz Bizi yaratan bize ruh şekil veren Allahtır.. Bazen kendimizi değersiz gibi hissederiz ama olaya diğer pencereden bakarsak bu bence muhteşem bir şey düşünsenize dünya dışı varlıklarında olduğunu bu varsayımla düşünürsek bizlerde değerliyiz
Her zaman kendimize şunu demeliyiz sen iyisin sen şampiyonsun sen harikasın. gibisinden düşüncelerle hayatımızı canlandırmalıyız.
olmadı hareketli müzik aksiyon filmi izlemeliyiz O da olmadı kişisel gelişim kitaplarına yüklenmeliyiz sevgi ve ışıkla kalın