Varım ben, lakin neyim?

Varım ben.

Lakin o beni, ne umursar ne de bilir kimse.

Dostlarım, yitip gitmiş bir anı gibi yüz çevirdi benden.

Kendi kederimin altından kalkan yine benim.

Kayıtsız bir kalabalıkta yükselip kaybolur giderler.

Aşkın coşkun, bastırılmış sancılarındaki gölgeler gibi.

Yine de varım ve yaşıyorum savrulan bir buhar misali.

Bir yer arzuluyorum, insanoğlunun ayak basmadığı.

Kadınların ne güldüğü ne de ağladığı bir yer.

Orada baki kalayım, yaratıcım Tanrı'yla.

Çocukluğumun tatlı uykuları gibi uykulara dalayım.

Ne rahatsız edeyim, ne de rahatsız edileyim uzandığım yerden.

Altımda çimen, üzerimde gök kubbe.

John Clare- Ben Varım

öyle olmuyor işte tam huzurlu huzurlu gök kubbeyi seyre dalarken büzüsesice bir ses "kalk bi çay koyda içek der.... üzgünüm işte o an herkesten gizli hayaller ülken dahi gücenir

Evlilik böyle bir şey demek ki.

yani içinizden bunu yazmak, serzenişte bulunmak gelmiş tamam ama paylaştığım şiir ile alakasını çözemedim...
beğendiğim bir şiiri paylaşmak istemiştim yalnızca, gündelik hayata kayan "kalk çay koy" gibi gırgır muhabbetler konuyu bayağılaştıracak, uzaklaştıracak ve sıradanlaştıracak, bunun bu güzelim şiire olmasını istemem, şiirin şiirselliği baltalanıyor, hissettirdiği ruhsal haz önemsizleşiyor

yani umarım anlatabilmişimdir, yanlış anlayıp cephe almayın lütfen

Haklısınız, ben espiriye vurmuştum sadece.

Jhon Clare.. Bu karakter baştan sona ele alınıp, incelenip herkes tarafından ders alması gereken çok derin bir karakter. Öfkesi, edebiyata aşık naif ruhu, kendini hor görmesi, insanlar tarafından hor görülmesi, ne zaman birine inansa ve güvense o naif ruhunun zedelenmesi.. Kendini arayışları ve bulduğunda bile hiçbir insanın farkının olmadığını keşfedip kabullenmesi, sevgiye olan açlığı.. sabaha kadar yazmak isterim bu karakter hakkında. Anlayabilene tek karakterde dünyanın tüm sorunlarını, insanların acımasızlıklarını, değişim ve keşif sürecini anlatan muazzam işlenmiş bir karakter bence. Dizi sırf bu adam için bile izlenir. Yeni versiyonunda da bulunduğunu görünce resmen havalara uçtum. Bakalım çok sevgili Jhon Clare nasıl bir değişim geçirdi keşiflerinden sonra?

Aisling' Alıntı:

yani içinizden bunu yazmak, serzenişte bulunmak gelmiş tamam ama paylaştığım şiir ile alakasını çözemedim...
beğendiğim bir şiiri paylaşmak istemiştim yalnızca, gündelik hayata kayan "kalk çay koy" gibi gırgır muhabbetler konuyu bayağılaştıracak, uzaklaştıracak ve sıradanlaştıracak, bunun bu güzelim şiire olmasını istemem, şiirin şiirselliği baltalanıyor, hissettirdiği ruhsal haz önemsizleşiyor

yani umarım anlatabilmişimdir, yanlış anlayıp cephe almayın lütfen

Genişletmek için tıkla ...

Burda espri yapılmadı..
Burda kadınların hayallerini baltalayanlar resmedildi. Biri kalk bir çay koy der öbürü aklı uzun saçı kısa der... Anlatmak istediğimi üzgünüm ama anlayamamışsınız....