universegirl
Kayıtlı Üye
- Katılım
- 13 Ara 2020
- Mesajlar
- 1
- Tepkime puanı
- 4
Merhabalar hepinize... 
İki sene önce yaşadığım fakat sorularımın cevabını hiçbir yerde bulamadığım bir olayı anlatmak istiyorum. Bu forumda da bilgili insan sayısı oldukça fazla olduğundan yaşadığım şeylerin sebebini bulabileceğime inanıyorum.
Çok küçük yaşlarımdan beri aslında bu tarz konuların içindeyim, ama sindirmek ve mantık çerçevesine oturtmak yıllarımı aldı tabii. İki sene önce, çok stresli bir dönem geçirmekteydim. Stres bozukluğum ve depresyonum vardı. Çok sık olmamakla beraber bazen rüyalarımda "karabasan" dediğimiz olayı yaşardım. Çoğu zaman o kadar gerçekçiydi ki silüetini görebiliyor sesini duyabiliyordum. Her neyse, her şey bahsettiğim sene içerisindeki uykudan uyanma ve uykuya dalma sürecimdeki bozukluklarla başladı. İki haftada bir gibi bir sıklıkla bunu yaşamaya başladım. Rüya olmadığına eminim bunların çünkü her şey sanki ışık hızıyla gerçekleşiyordu. Uyuyordum, sabaha karşı 4-5 gibi uyanıyordum. Gariplikler ben geri uyumaya çalıştığım an başlıyordu. İlk başta her geri uyuma çabamda karabasan görmeye başladım. Ne kadar korkunç olduğunu hepimiz biliyoruz ancak bir süre sonra, sabaha karşı uyanıp tekrar uyuyacağım an bunların başıma geleceğini bildiğim için alışmıştım. Sonraları, tekrar uyumaya çalıştığım an yan yatıyordum ki karabasan üzerime çullanamasın. Bu sefer de, gözlerimi kapadığım an çok kuvvetli bir gücün bütün vücudumu yatağa bastırarak arkaya doğru çektiğini hissettim. Biraz komik olacak ama sanki kocaman bir elektrik süpürgesi beni arkamdan çekiyordu ve vücudumun etrafına sımsıkı sarılmıştı. Aynı zamanda kulaklarımda bir uğultu vardı ve bu uğultu, frekans (?) arttıkça daha kuvvetli bir şekilde geriye çekiliyordum. Bu olayı yaşarken bile kendimi telkin ediyordum: "Tamam, geçecek, biliyorum, sona erecek." gibi. Son ve en korkunç tecrübeme gelecek olursam da o gün yatağımda değil salondaki koltukta yatıyordum. Sabaha karşı uyandım, klasik, ve hiç uyanmamışım gibi gözlerimi kapadım. Buradan sonrasını umarım net anlatabilirim çünkü kelimelere dökmek zor. Gözlerimi yumduğum an bedenim koltuktan yükselmeye başladı. Rüya gibi değil ama gerçekten tavana doğru yükseldiğimi hissediyordum. Her şey çok hızlı ilerliyordu. Bedenim daha hızlı yükselmeye başladı, etrafımdaki hızın rüzgarını hissedebiliyordum. Hatta gözlerim sıkı sıkı kapalı olmasına rağmen yükselme hızım arttıkça sanki uzayın katmanlarına çıkıyormuş gibi çok güçlü ve parlak ışık süzmeleri vardı etrafımda. Spot ışığının karşısında durup gözlerinizi kapattığınızı hayal edin, o ışıkları yine de görürsünüz ya, öyle işte. Hızlandım, hızlandım o an kalbim çok hızlı atmaya başladı ve heyecanlandım. Korkmadım, kendime şunu söyledim: "Astral seyahat yapıyor olabilirim?" bunun düşüncesi bile beni çok heyecanlandırdığı için bir anda o kadar yükseklikten yatağıma çarpıldım. Müthiş bir kalp çarpıntısıyla gözlerimi açtım. Şimdi düşününce gerçekten bu uyku halüsinasyonlarını anlamlandırmak benim için zor. Ha bir de bunlardan bağımsız ama geçen sene dersanedeyken çok zeki bir arkadaşım hocayla Galatasaray maçını konuşurken "Hocam ben büyü yaptım böylece kazandık, vallahi bakın." dedi. Hocayla şakalaştılar filan, sonra ikimiz konuşurken ben onunla bu konuda biraz dalga geçtim. Böyle ciddileşti falan bir anda. Bir ilim adı söyledi. "Bu çok önemlidir, şaka yapma, gülme. Şakaya alınacak bir konu değil. Ben de üzerinde çalışıyorum." dedi. Ben de yaa bana da öğretsene dedim. "Ben bilmiyorum ki sana öğreteyim, bak cidden çok ciddi bir konu." diye diye geçiştirdi beni. Ben de çok kafaya takmadım. O gece uyurken tam dalacağım, kulağıma ismimin fısıltısı geldi. Ardından kalp çarpıntısı..
Ertesi gün arkadaşıma söyleyip şaşırmasını bekledim. "Ben sana söylemiştim." diyip gülümsedi sadece.
Umarım sizleri okurken sıkmamışımdır. Şimdiden sorularımı cevaplayacak olan dostlarıma teşekkür ediyorum.
İki sene önce yaşadığım fakat sorularımın cevabını hiçbir yerde bulamadığım bir olayı anlatmak istiyorum. Bu forumda da bilgili insan sayısı oldukça fazla olduğundan yaşadığım şeylerin sebebini bulabileceğime inanıyorum. Çok küçük yaşlarımdan beri aslında bu tarz konuların içindeyim, ama sindirmek ve mantık çerçevesine oturtmak yıllarımı aldı tabii. İki sene önce, çok stresli bir dönem geçirmekteydim. Stres bozukluğum ve depresyonum vardı. Çok sık olmamakla beraber bazen rüyalarımda "karabasan" dediğimiz olayı yaşardım. Çoğu zaman o kadar gerçekçiydi ki silüetini görebiliyor sesini duyabiliyordum. Her neyse, her şey bahsettiğim sene içerisindeki uykudan uyanma ve uykuya dalma sürecimdeki bozukluklarla başladı. İki haftada bir gibi bir sıklıkla bunu yaşamaya başladım. Rüya olmadığına eminim bunların çünkü her şey sanki ışık hızıyla gerçekleşiyordu. Uyuyordum, sabaha karşı 4-5 gibi uyanıyordum. Gariplikler ben geri uyumaya çalıştığım an başlıyordu. İlk başta her geri uyuma çabamda karabasan görmeye başladım. Ne kadar korkunç olduğunu hepimiz biliyoruz ancak bir süre sonra, sabaha karşı uyanıp tekrar uyuyacağım an bunların başıma geleceğini bildiğim için alışmıştım. Sonraları, tekrar uyumaya çalıştığım an yan yatıyordum ki karabasan üzerime çullanamasın. Bu sefer de, gözlerimi kapadığım an çok kuvvetli bir gücün bütün vücudumu yatağa bastırarak arkaya doğru çektiğini hissettim. Biraz komik olacak ama sanki kocaman bir elektrik süpürgesi beni arkamdan çekiyordu ve vücudumun etrafına sımsıkı sarılmıştı. Aynı zamanda kulaklarımda bir uğultu vardı ve bu uğultu, frekans (?) arttıkça daha kuvvetli bir şekilde geriye çekiliyordum. Bu olayı yaşarken bile kendimi telkin ediyordum: "Tamam, geçecek, biliyorum, sona erecek." gibi. Son ve en korkunç tecrübeme gelecek olursam da o gün yatağımda değil salondaki koltukta yatıyordum. Sabaha karşı uyandım, klasik, ve hiç uyanmamışım gibi gözlerimi kapadım. Buradan sonrasını umarım net anlatabilirim çünkü kelimelere dökmek zor. Gözlerimi yumduğum an bedenim koltuktan yükselmeye başladı. Rüya gibi değil ama gerçekten tavana doğru yükseldiğimi hissediyordum. Her şey çok hızlı ilerliyordu. Bedenim daha hızlı yükselmeye başladı, etrafımdaki hızın rüzgarını hissedebiliyordum. Hatta gözlerim sıkı sıkı kapalı olmasına rağmen yükselme hızım arttıkça sanki uzayın katmanlarına çıkıyormuş gibi çok güçlü ve parlak ışık süzmeleri vardı etrafımda. Spot ışığının karşısında durup gözlerinizi kapattığınızı hayal edin, o ışıkları yine de görürsünüz ya, öyle işte. Hızlandım, hızlandım o an kalbim çok hızlı atmaya başladı ve heyecanlandım. Korkmadım, kendime şunu söyledim: "Astral seyahat yapıyor olabilirim?" bunun düşüncesi bile beni çok heyecanlandırdığı için bir anda o kadar yükseklikten yatağıma çarpıldım. Müthiş bir kalp çarpıntısıyla gözlerimi açtım. Şimdi düşününce gerçekten bu uyku halüsinasyonlarını anlamlandırmak benim için zor. Ha bir de bunlardan bağımsız ama geçen sene dersanedeyken çok zeki bir arkadaşım hocayla Galatasaray maçını konuşurken "Hocam ben büyü yaptım böylece kazandık, vallahi bakın." dedi. Hocayla şakalaştılar filan, sonra ikimiz konuşurken ben onunla bu konuda biraz dalga geçtim. Böyle ciddileşti falan bir anda. Bir ilim adı söyledi. "Bu çok önemlidir, şaka yapma, gülme. Şakaya alınacak bir konu değil. Ben de üzerinde çalışıyorum." dedi. Ben de yaa bana da öğretsene dedim. "Ben bilmiyorum ki sana öğreteyim, bak cidden çok ciddi bir konu." diye diye geçiştirdi beni. Ben de çok kafaya takmadım. O gece uyurken tam dalacağım, kulağıma ismimin fısıltısı geldi. Ardından kalp çarpıntısı..
Ertesi gün arkadaşıma söyleyip şaşırmasını bekledim. "Ben sana söylemiştim." diyip gülümsedi sadece. Umarım sizleri okurken sıkmamışımdır. Şimdiden sorularımı cevaplayacak olan dostlarıma teşekkür ediyorum.
