Türkmenoğlu
Kayıtlı Üye
- Katılım
- 31 Ara 2012
- Mesajlar
- 105
- Tepkime puanı
- 14
Merhabalar arkadaşlar.
Çok uzun zamandır belki senelerdir forumda bulunmuyordum. Ancak birkaç gün önce başıma bir olay geldi ve birçok yerde araştırmalar yapmama rağmen sonuca ulaşamadım. Sonunda aklıma burası geldi. Burada son derece bilgili insanların olduğunu çok iyi biliyorum. Umarım bunun ne olduğunu öğrenebilirim.
Bir gece vakti yalnız kalmıştım. Çoğu zaman yaptığım gibi sıkıntılarıma ağlıyor, dualar ediyor ve tekrar ağlıyordum. Kısa bir süre önce dini inançlarımın tamamını terketmiştim ancak bunun ruhsal dünyamı fazla sarsmadığını, aksine ufkumu açtığını ve beni özgür bıraktığını belirtmek istiyorum. İnançlarımı terketmeme rağmen umutsuzluk yüzünden son çare olarak dua ediyor, bu alışkanlığı bırakamıyordum. Ben yapım gereği sürekli endişe duyan biriyim. Hayatım boyunca hep endişe duydum ve hep beklenti içinde yaşadım. Ta ki o ana kadar.
Duygusal yoğunluğum son raddeye geldiğinde dua etmeyi bıraktım ve gerçekten yıllardır kendi kendime konuştuğuma adım gibi emin oldum. Bunu bilinçaltım tam olarak algıladığında rahatlamaya başladım. Sanki yavaşça kayıp gidiyordum ve giderek hızlanıyordum. Artık hiçbir şeye hiçbir şekilde dua etmemeye, "dua" denilen şeyi sadece kendime etmeye karar verdim. Sahip olduğum tüm gücün, tüm sorunların çözüm kaynağının yegane kaynağının kendim olduğu sonucuna vardım ve buna bütün beynimle inandım.
Bu düşüncelerle kendi kendime konuşmaya ve kendimi rahatlatmaya çalıştım. Bu dünyadaki düzenin yapısını tüm gerçekliğiyle kendi kendime anlattım ve sorunlarımdan kurtulmanın tek yolunun yine kendi gücümle mücadele etmek olduğunu kabullendim.
Derken o olay oldu, birden gözlerimin önünde birşey belirmeye başladı. Hani uçsuz bucaksız mükemmel huzur verici bir manzara görürsünüz de kucaklamak istercesine kollarınızı açarsınız ya, işte ben de o duygunun kat be kat yoğununu yaşayarak kollarımı açtım. İçime hayatımda hiç hissetmediğim kadar huzur doldu. O karanlık odada başımı kaldırmış, yeşilin mükemmel tonlarının sağdan sola dönerek bir galaksi benzeri şekil oluşturduğu o "şeye" bakıyordum. İçinde elektriksel akımlara benzeyen ışık dalgalanmaları ve sanki bir galaksiyi izliyormuşçasına milyonlarca küçük rengarenk ışık noktası gördüm. Ancak genel olarak o şeyin rengi yeşildi, yeşilin mükemmel ötesi güzellikte bir tonuydu.
Zerre kadar korkmadım, hatta o güne kadar içimde biriktirdiğim tüm korkular tüm kaygılar tamamen uçup gitmişti. Aşırı hayranlık duygusuyla gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. İçimde sonsuz bir huzur, sonsuz bir mutluluk duygusu vardı. Adeta o döngünün içine doğru akıp gidiyordum.
Tam olarak bunun ne kadar sürdüğünü bilmiyorum çünkü o anda zaman kavramını yitirmiştim. Herhangi bir ilacın etkisinde değildim ya da bilincim kapalı değildi. Tamamen uyanık ve tamamen aklı başındaydım.
Ben bilime inanan ve hayatını buna göre düzenleyen biriyim. Böyle "paranormal" bir olayın başıma gelebileceğini en azından inançlarımı terk ettikten sonra asla düşünemezdim. O andan sonra artık içimde zerre kadar korku ve endişe kalmadı. Artık dünyanın en huzurlu, en rahat, en neşeli insanıyım.
Bu "şey" tam olarak nedir? Eğer bu şeyi bana açıklarsanız size çok minnettar olurum. Hiçbir şekilde olan şeyden şikayetçi değilim, ancak bunun ne olduğunu mutlaka öğrenmek istiyorum.
Cevaplarsanız çok mutlu olurum. Şimdiden teşekkür ederim
Çok uzun zamandır belki senelerdir forumda bulunmuyordum. Ancak birkaç gün önce başıma bir olay geldi ve birçok yerde araştırmalar yapmama rağmen sonuca ulaşamadım. Sonunda aklıma burası geldi. Burada son derece bilgili insanların olduğunu çok iyi biliyorum. Umarım bunun ne olduğunu öğrenebilirim.
Bir gece vakti yalnız kalmıştım. Çoğu zaman yaptığım gibi sıkıntılarıma ağlıyor, dualar ediyor ve tekrar ağlıyordum. Kısa bir süre önce dini inançlarımın tamamını terketmiştim ancak bunun ruhsal dünyamı fazla sarsmadığını, aksine ufkumu açtığını ve beni özgür bıraktığını belirtmek istiyorum. İnançlarımı terketmeme rağmen umutsuzluk yüzünden son çare olarak dua ediyor, bu alışkanlığı bırakamıyordum. Ben yapım gereği sürekli endişe duyan biriyim. Hayatım boyunca hep endişe duydum ve hep beklenti içinde yaşadım. Ta ki o ana kadar.
Duygusal yoğunluğum son raddeye geldiğinde dua etmeyi bıraktım ve gerçekten yıllardır kendi kendime konuştuğuma adım gibi emin oldum. Bunu bilinçaltım tam olarak algıladığında rahatlamaya başladım. Sanki yavaşça kayıp gidiyordum ve giderek hızlanıyordum. Artık hiçbir şeye hiçbir şekilde dua etmemeye, "dua" denilen şeyi sadece kendime etmeye karar verdim. Sahip olduğum tüm gücün, tüm sorunların çözüm kaynağının yegane kaynağının kendim olduğu sonucuna vardım ve buna bütün beynimle inandım.
Bu düşüncelerle kendi kendime konuşmaya ve kendimi rahatlatmaya çalıştım. Bu dünyadaki düzenin yapısını tüm gerçekliğiyle kendi kendime anlattım ve sorunlarımdan kurtulmanın tek yolunun yine kendi gücümle mücadele etmek olduğunu kabullendim.
Derken o olay oldu, birden gözlerimin önünde birşey belirmeye başladı. Hani uçsuz bucaksız mükemmel huzur verici bir manzara görürsünüz de kucaklamak istercesine kollarınızı açarsınız ya, işte ben de o duygunun kat be kat yoğununu yaşayarak kollarımı açtım. İçime hayatımda hiç hissetmediğim kadar huzur doldu. O karanlık odada başımı kaldırmış, yeşilin mükemmel tonlarının sağdan sola dönerek bir galaksi benzeri şekil oluşturduğu o "şeye" bakıyordum. İçinde elektriksel akımlara benzeyen ışık dalgalanmaları ve sanki bir galaksiyi izliyormuşçasına milyonlarca küçük rengarenk ışık noktası gördüm. Ancak genel olarak o şeyin rengi yeşildi, yeşilin mükemmel ötesi güzellikte bir tonuydu.
Zerre kadar korkmadım, hatta o güne kadar içimde biriktirdiğim tüm korkular tüm kaygılar tamamen uçup gitmişti. Aşırı hayranlık duygusuyla gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. İçimde sonsuz bir huzur, sonsuz bir mutluluk duygusu vardı. Adeta o döngünün içine doğru akıp gidiyordum.
Tam olarak bunun ne kadar sürdüğünü bilmiyorum çünkü o anda zaman kavramını yitirmiştim. Herhangi bir ilacın etkisinde değildim ya da bilincim kapalı değildi. Tamamen uyanık ve tamamen aklı başındaydım.
Ben bilime inanan ve hayatını buna göre düzenleyen biriyim. Böyle "paranormal" bir olayın başıma gelebileceğini en azından inançlarımı terk ettikten sonra asla düşünemezdim. O andan sonra artık içimde zerre kadar korku ve endişe kalmadı. Artık dünyanın en huzurlu, en rahat, en neşeli insanıyım.
Bu "şey" tam olarak nedir? Eğer bu şeyi bana açıklarsanız size çok minnettar olurum. Hiçbir şekilde olan şeyden şikayetçi değilim, ancak bunun ne olduğunu mutlaka öğrenmek istiyorum.
Cevaplarsanız çok mutlu olurum. Şimdiden teşekkür ederim
