Şuan ki sistem hayallerin önüne mi geçti?

Hepimiz bu sistemin içini dolduran insan parçalarıyız, bu bir gerçek. İnsanların hayallerini dinlediğim vakit herkesin ağzında bu konuya dair bir olgu olduğunu sezdim. Herkes sistemden dolayı hayallerimiz askıda kaldı tarzında davranıyor. Peki sizlere soruyorum sizce hayallerinizin önüne sistem mi geçti, yoksa bahaneler mi?

Bu soruyu tarafsız soruyorum çünkü iki tarafında haklı olduğu noktalar var benim için.

Hayallerin önüne sadece sistem değil,hiçbir şey geçemez.Hayallerden vazgeçme sebebi kişinin kendisidir,sistemde bahanesidir.
İstisna mecburiyetler ve engeller tabiki olabilir ancak istisnadır ,nadirdir.

lviv angeles' Alıntı:

Hayallerin önüne sadece sistem değil,hiçbir şey geçemez.Hayallerden vazgeçme sebebi kişinin kendisidir,sistemde bahanesidir.
İstisna mecburiyetler ve engeller tabiki olabilir ancak istisnadır ,nadirdir.

Genişletmek için tıkla ...

Bence o kadar da kesin konuşmamak gerek. Farklı bir zamanda yaşıyoruz ve haliyle hayallerin boyutuna göre gerçekleştirmeside zor. Sistem bazen bahane değil imkansızlıkta yaratabiliyor.

Ori artik sorularinin müptelasi haline geldim ama sorularinida anlamak güç doğrusu, şimdi diyorsun ki hayalleri gerceklestirmek icin sistemi asmak gerekir. Sistemi gecemeyenler hayallerini gerceklestiremez. Kendilerini suclamak yerine, sistemi suclarlar. Kendileri mukemmel sistem hatalidir...
Bunlarin bahane oldugunu dusunuyorum çünku hayal-ideal ne demek onda karar kilmak lazim. Gercekten kalbimiden gecen hayalimiz olsaydi kan kusar kızılcik serbeti içer, yemez icmez uyku bilmez o hayali ugruna ölene kadar cal sir sistemi asar ve hayalini gerceklestirirdi. Sistem, sinavlar, aile, inanc, toplum, bağlilik, baskilar ve ösym... Sistem hic onemli degil hayali ugruna baş koymus kimseye sistem engel olamaz, o sistem basamaklarini tek tek cikar.
Ama yapamamissa, gercekten istememis ve istegini yeterince ortaya koyamamis demektir. O hayal degil yada ideali degil. Boşa gecmis bir umuttur. Sistemi degil, kendi eksikligini suclamasi gerekir. Cunku, hayalleri uğruna calismayanlar boşa umut etmekle yetinirler...sonra umutlari kirilir ve sistemi suclarlar.

ori24' Alıntı:

Bence o kadar da kesin konuşmamak gerek. Farklı bir zamanda yaşıyoruz ve haliyle hayallerin boyutuna göre gerçekleştirmeside zor. Sistem bazen bahane değil imkansızlıkta yaratabiliyor.

Genişletmek için tıkla ...

Evet dediğim gibi istisna durumlar elbette vardır.Ben birebir yaşadım ayrıca.Ancak yinede istisna kaideyi bozmaz gibi geliyor.Tabiki öyle şartlar olabilir ki ne yaparsanız yapın ciddi engeldir,çırpınırsınız hayalleriniz için yapmadığınız fedakârlık kalmaz ama o engelin önüne geçemezsiniz.Bu engel sistem olmak zorunda da değil,başka herhangi birşeyde olabilir.

kıvep' Alıntı:

Ori artik sorularinin müptelasi haline geldim ama sorularinida anlamak güç doğrusu, şimdi diyorsun ki hayalleri gerceklestirmek icin sistemi asmak gerekir. Sistemi gecemeyenler hayallerini gerceklestiremez. Kendilerini suclamak yerine, sistemi suclarlar. Kendileri mukemmel sistem hatalidir...
Bunlarin bahane oldugunu dusunuyorum çünku hayal-ideal ne demek onda karar kilmak lazim. Gercekten kalbimiden gecen hayalimiz olsaydi kan kusar kızılcik serbeti içer, yemez icmez uyku bilmez o hayali ugruna ölene kadar cal sir sistemi asar ve hayalini gerceklestirirdi. Sistem, sinavlar, aile, inanc, toplum, bağlilik, baskilar ve ösym... Sistem hic onemli degil hayali ugruna baş koymus kimseye sistem engel olamaz, o sistem basamaklarini tek tek cikar.
Ama yapamamissa, gercekten istememis ve istegini yeterince ortaya koyamamis demektir. O hayal degil yada ideali degil. Boşa gecmis bir umuttur. Sistemi degil, kendi eksikligini suclamasi gerekir. Cunku, hayalleri uğruna calismayanlar boşa umut etmekle yetinirler...sonra umutlari kirilir ve sistemi suclarlar.

Genişletmek için tıkla ...

Öncelikle kimse mükemmel değildir diyerek başlayayım. Bu devirde güç önemli bir yer tutar. Ben şahsen hayali için tüm varlığını kaybedenleride gördüm. Sistem güçtür ve biz sistem önümüzde engel olamaz derken güç önümüzde engel olamaz diyoruz farkında değiliz. Hayallerin peşinden koşmak zordur ama sistemi aşmak daha da zordur. Belli kurallar dışında başarıya koşmak inanın herkesin yapabileceği bir iş değildir. Tabi burada da başaramayanlar için diyemeyiz ki gerçekten istememiş. Çünkü artık elinde sadece kendi canın kaldığında bazen hayaline nokta koymak gerektiğini anlıyorsun. Bazen eksiklik insanda da olmayabilir. Belkide sistemdedir.. Sorularımı beğenmenize sevindim.

lviv angeles' Alıntı:

Evet dediğim gibi istisna durumlar elbette vardır.Ben birebir yaşadım ayrıca.Ancak yinede istisna kaideyi bozmaz gibi geliyor.Tabiki öyle şartlar olabilir ki ne yaparsanız yapın ciddi engeldir,çırpınırsınız hayalleriniz için yapmadığınız fedakârlık kalmaz ama o engelin önüne geçemezsiniz.Bu engel sistem olmak zorunda da değil,başka herhangi birşeyde olabilir.

Genişletmek için tıkla ...

Tabi ki tek engel sistem değildir.

Hayal ile hedefin ayrımını iyi yapmak gerekir. Herkes bir şeylerin hayalini kurar. Gerçekleşmemesi sonsuz sebebe bağlı olabilir. Hayat şartları ya da kişisel nedenler.
Bir şey hayalden çıkıp hayat amacına dönüştüğü zaman, artık subjektiflikten objektife geçiş yapar. Hayal etmek kolaydır, uzandığın yerden her şeyin hayalini kurabilirsin. Bunu gerçek bir amaca dönüştürebilmek içinse kişinin birçok kabulü yapması gerekir. Hayat şartlarını objektif değerlendirmesi, mevcut durumunu doğru ortaya koyması, bu yola bütün varlığıyla inanması gerekir. Çünkü hayat şartlarının objektif ve subjektif zorlukları bilinçaltımızda yer işgal etmekte. Bu zorluklarla mücadele etmeden zaten bir hayal amaca dönüşemez. Mantıkla kalp ne zamanki birleşir, bir amaç da ne olursa olsun gerçekleşir bence.
Ben hayat gerçekliklerinin durdurucu bir engel olduğunu kabul etmiyorum. Başka bir açıdan bakarsak ki bence doğru açıdır, hedefimizi gerçekleştirmek için aşmamız gereken engebelerdir. Bunları göze almadan ya da bunları göze alıp doğru silahlarla savaşmadan çıkılan yolda hayal kırıklığı da olur acılar da yaşanır.
Hayat gerçeklerine olmasını istediğimiz şekilde değil olduğu gibi bakmalıyız. Tüm yaşamımızı; yemek vaktimizi, biçimimizi; çalışma şeklimizi, biçimimizi; hobilerimizi, birlikteliklerimizi... her şeyimizi bu hedefe bağlı olarak düzenlersek gerçekleşmeyecek bir hedef olduğunu düşünmüyorum.
''Bir şeyi gerçekten istediğin zaman, bütün evren bunun için çalışır.''

Sanırım bursa demek istediğin hayalinin peşinden gitmek sonuçta herkes birşeylerin hayalini kurar önemli olan bu uğurda yapmayı göze alabileceklerimizdir. İşte bu noktada sistemin büyük bir engel olduğunu düşünüyorum. Çünkü sistem var olmamız için onun dediğini yapmamızı ister. bizim kendi hayal ve isteklerimiz ikinci sırada gelir. Siz değilsiniz belli ki bu soruyu sordugunuza göre ama etrafınıza bir bakın. Kendi adıma örnek vermem gerekirse bu yıl üniversite sınavına giricem yani lise son sınıfım. Arkadaslarimdan kendi istekleri dogrultusunda bir bölüm isteyenlerin sayısı bir elin parmaklarini gecmez. Hangi alanda daha kolay iş bulurum? Hangi meslek daha çok kazandırır? Gibi sorular herkesin kafasında yapıp yapamayacagini umursamazlar mutlu olup olmayacklarini düşünmezler. Az çalışıp çok para kazanmanin derdindeler. Bir örnek vermek gerekirse bir arkadaşım çiftçi olmak istiyordu ben okumuycam istemiyorum gidip köyde yasicam. Yemeğimi şeyimi kendim yetistiricem fazlasını da satarım diyordu. Ama öğretmenler ailesi ona baskıyla okuması gerektiğini yoksa aç kalacağını söylediler. Haksız da değiller ama . tabii bir de makam mevki sahibi olup elit insan üst seviye de yer almayı düşünürler. Çünkü öyle öğretilir eğer ezilmek istemiyorsan ezen tarafta olacaksın. Yoksa sistem seni yutar. Küçüklükten beri nefret ederek büyüyor artık insanlar yaşam şartlarına karşı buna sebep olanlara karşı ve sonunda bir şeyleri degistirmek yerine nefret ettikleri kişiye dönüşüyorlar. Ve benliklerini kaybedip sistemi ayakta tutan minik kuklalara dönüşüyorlar. Kısaca sistem bizim yerimize düşünüp karar vermeye çalışıyor. Kabul etsek de etmesek de insanlar buna boyun eğmiş durumda bu hale getirildik artık. Okumayan düşünmeyen soru sormayan her verileni kabul eden yaşayan ölülere. Bunu farkedebilen insan ya hayaline ulaşır yada ömür boyu bu uğurda çabalar.

Sevgi ve ışıkla

Herkesin hayali yoktur, gelip gecici istek ve boşa umutlarla gercek bir hayal farklidir. Herkes bir hayale sahip olamaz. Hayal nedir bir sarki sozuyle aciklayayim.
Benim bir hayalim var, yıkık ve bitik oldugumda bile
Bu hayal kalbimin en derinindeki hazinem.
Herkes olmaz desede, yarasiz hayallerin zehirli oldugundan
Gercegi degistiremem ama evet benim bir hayalim var
Bu hayale inaniyorum.
Karsimda uzun soğuk duvarlar kader olsada
O duvari asip gokyuzune ucabilirim
Dunya beni engellesede, hayatimin sonuna kadar...



Simdi soruyorum var mi burda anlatildigi gibi bir hayale sahip olan?
Benim gorusume gore herkes bir hayale sahip olamaz. Evet insanlarin bencil arzulari, rahata kavusma istekleri, bosa giden ruyalari vardir ama bahsedilen hayalin bu oldugunu dusunmuyorum. Cunku insanin kalbine gercek bir hayal yerlesedursun ne sistem ne baski ne bagliliklar engel degildir.
Herkesin umutlari vardir, hayat onlari zamanla kirar yada sevdiklerimiz icin umurlardan vazgeceriz ama hayal bambaska...

kıvep' Alıntı:

Herkesin hayali yoktur, gelip gecici istek ve boşa umutlarla gercek bir hayal farklidir. Herkes bir hayale sahip olamaz. Hayal nedir bir sarki sozuyle aciklayayim.
Benim bir hayalim var, yıkık ve bitik oldugumda bile
Bu hayal kalbimin en derinindeki hazinem.
Herkes olmaz desede, yarasiz hayallerin zehirli oldugundan
Gercegi degistiremem ama evet benim bir hayalim var
Bu hayale inaniyorum.
Karsimda uzun soğuk duvarlar kader olsada
O duvari asip gokyuzune ucabilirim
Dunya beni engellesede, hayatimin sonuna kadar...



Simdi soruyorum var mi burda anlatildigi gibi bir hayale sahip olan?
Benim gorusume gore herkes bir hayale sahip olamaz. Evet insanlarin bencil arzulari, rahata kavusma istekleri, bosa giden ruyalari vardir ama bahsedilen hayalin bu oldugunu dusunmuyorum. Cunku insanin kalbine gercek bir hayal yerlesedursun ne sistem ne baski ne bagliliklar engel degildir.
Herkesin umutlari vardir, hayat onlari zamanla kirar yada sevdiklerimiz icin umurlardan vazgeceriz ama hayal bambaska...

Genişletmek için tıkla ...

Benim tek hayalim insan ırkının sonu olmuştur her zaman. Tabi bu peşinden koşabileceğim kadar kolay değildi. Kendimi kandırmıştım belki kim bilir.

Sistem hayallerin önünü alabilecek kapasiteye ulaştığı an Dünya'nın sonu gelecektir. Henüz Dünya var.

Hayallerin önüne sadece güneşin ışığı geçebilir.

Sistem evrensel herkes için eşit çalışıyor. Farklı olan kalplerimizin saflık düzeyi ve hayallerimize inancımız. Bence hayallerimizin önüne hep korkularımız geçiyor ya da tam tersi aşırı kendine güven nasıl olsa yaparım hissi kısacası ego. Bazen hayat diğer insanların da varolduğunu ve şefkati anımsatmak adına bazı insanların hayallerini daha mı uzağa koyuyor acaba diye düşünüyorum. Yara aldığımızda yaralı ruhları daha iyi anlayıp yardımcı olabiliyoruz çünkü. Her hayalimiz hemen olsaydı yolda yara almazdık ve yardımcı olma fırsatımız da olmazdı birbirimize.

Sistem insanı köleleştirmek temeli üzerinde çalışıyor,herkesi dev bir çarkın dişlisi yapmaya çalışıyor bu yüzden kimsenin hayllerine fırsat vermiyor.örnek vereyim ben bir arabayla yavaş yavaş tüm anadoluyu gezmek isterim bunun için şu an maddi imkanlarım olmasına rağmen gerek terör olayları,gerek diğer iş ve zaman baskısı diğer .. etkenler yüzünden bu bir hayal olarak kalıyor.

Türkiye'de yaşamamız hayallerimizin önünde büyük zorluklar çıkarıyor.Ülkemizde neredeyse hiç bir düzenli sistem yok.Mesela sen sporcu olmak istersin tesis yok,rakip çok,seninle ilgilenen yok.Dünyanın bir çok ülkesinde bu böyle değil.Sen müzisyen-aktör olmak istersin yine imkansızlıklarla,torpillerle uğraşırsın.Üstelik türk ailelerinin %80 gibi bir kısmı çocuklarının bu işle uğraşmasını istemez.Sen bilimde güzel yerlere gelmek istersin yok yine Türkiyede bunu yapamazsın.Senin nükleer fiziğe,genetiğe,matematiğe,fiziğe vs ilgin olabilir fakat karşına bir sürü imkansızlar çıkacaktır.Tabii bu ve daha farklı alanlarda dünyada çok iyi yerlere gelen Türkler var ama ne kadar var işte sorun orada.

Kurulan hayale de bağlı bu biraz. Aslında hayal değil de hedef desek daha doğru olur çünkü bahsettiğiniz şey hedeflerle alakalı. Belirlenen hedefler önce ulaşılabilir olmalı. Eğer hedefiniz ulaşılabilir bir şeyse gerisi size kalmış demektir. Engellerin ne kadar büyük olduğunun bir önemi yok. Başarıya ulaşmak ve ulaştığınız sonucun değerli olabilmesi için emek vermeniz şart. Engellerle başa çıkmak da emeğe dahildir. Bu yüzden engellerle karşılaştığınızda pes etmek yerine bunun hedefinize ulaşmak için bir basamak olduğunu düşünün. Son olarak, vazgeçmediğiniz sürece ulaşılmaz diye bir şey yok!

EbruA' Alıntı:

Türkiye'de yaşamamız hayallerimizin önünde büyük zorluklar çıkarıyor.Ülkemizde neredeyse hiç bir düzenli sistem yok.Mesela sen sporcu olmak istersin tesis yok,rakip çok,seninle ilgilenen yok.Dünyanın bir çok ülkesinde bu böyle değil.Sen müzisyen-aktör olmak istersin yine imkansızlıklarla,torpillerle uğraşırsın.Üstelik türk ailelerinin %80 gibi bir kısmı çocuklarının bu işle uğraşmasını istemez.Sen bilimde güzel yerlere gelmek istersin yok yine Türkiyede bunu yapamazsın.Senin nükleer fiziğe,genetiğe,matematiğe,fiziğe vs ilgin olabilir fakat karşına bir sürü imkansızlar çıkacaktır.Tabii bu ve daha farklı alanlarda dünyada çok iyi yerlere gelen Türkler var ama ne kadar var işte sorun orada.

Genişletmek için tıkla ...

Evet ülke faktörü çok önemli.Hele ki konu sinema,,müzik,güzel sanatlar,spor dahilinde bir meslekse Türkiye şartları ile yurtdışını kıyaslayamayız bile.Amerika'da senaristler ayaklandığı zaman o devasa sektör duruyor ta ki çalışma saati düzelene kadar.Çünkü insana değer veriliyor.Ülkemizde yürüyüş üstüne yürüyüş yapılıyor ertesi gün herkes işinin başında.Burdaki insanın eline geçen sağlıklı bir yürüyüş oluyor sadece.
Malesef ne yazıktır ki bu sektör bizde sıfırın altı ve düzelmezde,işte bu genel bir engel.Katlanırsan engel olmaktan çıkar tabi o ayrı.Bizim sanat anlayışımız cinler üzerine korku filmi çekmek,bu konuda sektör engel tanımıyor.

lviv angeles' Alıntı:

Evet ülke faktörü çok önemli.Hele ki konu sinema,,müzik,güzel sanatlar,spor dahilinde bir meslekse Türkiye şartları ile yurtdışını kıyaslayamayız bile.Amerika'da senaristler ayaklandığı zaman o devasa sektör duruyor ta ki çalışma saati düzelene kadar.Çünkü insana değer veriliyor.Ülkemizde yürüyüş üstüne yürüyüş yapılıyor ertesi gün herkes işinin başında.Burdaki insanın eline geçen sağlıklı bir yürüyüş oluyor sadece.
Malesef ne yazıktır ki bu sektör bizde sıfırın altı ve düzelmezde,işte bu genel bir engel.Katlanırsan engel olmaktan çıkar tabi o ayrı.Bizim sanat anlayışımız cinler üzerine korku filmi çekmek,bu konuda sektör engel tanımıyor.

Genişletmek için tıkla ...

Çok haklısınız lviv angeles.Sinema ve dizi sektöründe çok gerideyiz.Korku anlayışımız dediğiniz gibi musallat olayları,cinler.Komedi anlayışımızda çok klasiktir küfür ve abuk sabuk hareketler.Dizilerde aynı sıradanlığında.Düşünüyorumda Tarantino türk olsaydı film setlerinde çaycılık falan yapardı herhalde

EbruA' Alıntı:

Çok haklısınız lviv angeles.Sinema ve dizi sektöründe çok gerideyiz.Korku anlayışımız dediğiniz gibi musallat olayları,cinler.Komedi anlayışımızda çok klasiktir küfür ve abuk sabuk hareketler.Dizilerde aynı sıradanlığında.Düşünüyorumda Tarantino türk olsaydı film setlerinde çaycılık falan yapardı herhalde

Genişletmek için tıkla ...

Tim Burton 'da halen evinin odasında resim çiziyor olurdu.

lviv angeles' Alıntı:

Tim Burton 'da halen evinin odasında resim çiziyor olurdu.

Genişletmek için tıkla ...

Stephan Hawking üniversite kazanamadığı için askerliğe giderdi.Ya da 1 sene daha hazırlanır fizik öğretmeni olurdu