embriyo
Elit Üye
Sizlere saygıdan söz edeceğiz. Malumunuz, sizlerin oralarda bir sevgi kampanyasıdır gidiyor. Spritüel ortamlar ve seslenişler dahil, herkes bir sevelim sevilelim modunda.
İlk başta ne kulağa, ne de göze nahoş gelmese de, bu en azından riyakarca bir tutum. Çünkü sevgi söz konusu olduğunda ki birçok diğer içsel değer - nitelik gibi, Sizde olmayanı veremezsiniz. Bu nedenle Sizin önce kendinizin kendinizi sevmeniz, kendinizde sevgi olmanız gerekir ki, bu sevgiyi dışa akıtasınız. Ama bugüne dek sizlere kendinizi sevmek bencillikmiş gibi sunuldu. Kimlerce malum, sizleri şekillendiren otoritelerin hemen hepsince. Oysa ki, kendini sevmeyen, kendine değer vermeyen ve kendini aziz tutmayan biri, nasıl olur da başkalarını sevebilir, başkalarına değer verebilir ve de aziz tutabilir.
Ama kendinizi sevmek derken, sandığınız sizden söz etmiyoruz. Siz eğer kendimi seveyim derseniz seveceğiniz şey "sahte kimlikleriniz, yükleme nitelikleriniz, statünüz, kaşınız, gözünüz" yani ego değerleriniz olacaktır. Oysaki kendi Egonuzdan yansıyan bu "sevgi", diğerlerinin de Egolarına yönelecek ve onlarında Egolarını besleyecektir. Ki bugün Sevgi adına olan budur. Spritüel ortamlarda dahi, Spritüel Egoya duyulan sevgi, diğerlerinin Spritüel Egolarına yansıtılmakta ve hep birlikte egosal bir sevgi ayini ile spiritüel kendi kendini tatmin yaşanmaktadır.
Oysa kendinizi sevin dediğimizde söz ettiğimiz, içsel varlığınız, içsel benliğinizdir. Ancak kendi içsel varoluşunuza açılırsanız ve ne olduğunuzu bilirseniz, bu bilişle kendinizi - diğerini - mevcudatı sevebilirsiniz. Ve sevgi esasen var olan herşeyi var eden enerjinin bir tayfıdır.
O nedenle ilk adım kendini bilmek ve tanımaktır. Bundan dolayı size hep farkındalıktan ve meditatif oluştan söz ediyoruz. Kendinizi bilmeden kendinizi sevmeniz ve bu sevgiyi dışa akıtmanız olası değildir. Kendini bilmenin, farkındalığın doğal sonucu sevginin çiçeklenmesidir. Bu sevgi zaten sonradan üremiş bir şey değildir. Bu sizin asli doğanızdır. Ve bu sevgi hedefsiz, nesnesizdir. Herkese ve her şeye yöneliktir. Her yöne ve her duruma yöneliktir. Bu olanı olduğu için kabul etmektir.
İşte dostlarımız bu nedenle, sevgi şampiyonluğuna soyunmadan önce, kişi kendini bilmek ve tanımak için niyetlenmelidir. Kendini bildikçe ve tanıdıkça, kendiliğinden sevgi doğacaktır.
Ama sevgi kendi başına bir anlam içermez. Sevginin değeri o dur ki, kendini bilmenin, farkındalığın doğal olarak ortaya koyduğu içsel bir nitelik ve doğa olarak sevgi, beraberinde herşeye ve herkese ve yaşama karşı ilgiyi ve saygıyı doğurur. Sevginin yöneldiği ve ima ettiği nitelik saygıdır.
Saygı, olanı anlama ve kabul etmek demektir . Aslında koşulsuz sevgi ile ifade edilmek istenen, saygıdır.
Kendini bilme ile gelen sevgi, O'ndan kaynaklanan varoluşun tekliğinin ve birliğinin idrakiyle , olan her şeyi kabul ve onay anlamına gelecektir.
Bu da şudur ki; her varlığa, her sürece, her olguya kendi gelişim ve değişim sürecinde takdir,minnet ve kabul ile yaklaşmak ve sadece ve sadece desteklemek.
Daha önce de duyageldiğiniz gibi, eğer yeniçağın yeni insanları olmak istiyorsanız, anlamalı ve bilmelisiniz ki parça bütünle organik bir birlik içindedir ve herhangi bir parçayı kabullenmediğinizde, onun varoluşuna takdirle yaklaşmadığınızda, onun oluşundan dolayı minnet duymadığınızda sizde bütünlenemez ve benliğinizi tümüyle kabullenemez, takdir edemez ve minnet duyamazsınız.
İşte bu nedenle bütünü ve parçaları oldukları gibi kabul saygıya, bu saygı koşulsuz sevgiye, koşulsuz sevgi de öz benlik bilgisine dayanır.
İşte bu nedenle denmiştir ki; " Kendini bil - kendini tanı - tekamül et "
İşte bu nedenle demekteyiz ki, ‘Farkındalıklı Olun, Kendinizi Bilin, Kendinizi Sevin, Mevcudatı Koşulsuz Sevin, Varoluşu Sayın ve Bütünlenerek Bütünle Bütünleşin.’
Aşkla Kalın. Hayata ve onun tüm ifadelerine aşkla.
Alıntı
İlk başta ne kulağa, ne de göze nahoş gelmese de, bu en azından riyakarca bir tutum. Çünkü sevgi söz konusu olduğunda ki birçok diğer içsel değer - nitelik gibi, Sizde olmayanı veremezsiniz. Bu nedenle Sizin önce kendinizin kendinizi sevmeniz, kendinizde sevgi olmanız gerekir ki, bu sevgiyi dışa akıtasınız. Ama bugüne dek sizlere kendinizi sevmek bencillikmiş gibi sunuldu. Kimlerce malum, sizleri şekillendiren otoritelerin hemen hepsince. Oysa ki, kendini sevmeyen, kendine değer vermeyen ve kendini aziz tutmayan biri, nasıl olur da başkalarını sevebilir, başkalarına değer verebilir ve de aziz tutabilir.
Ama kendinizi sevmek derken, sandığınız sizden söz etmiyoruz. Siz eğer kendimi seveyim derseniz seveceğiniz şey "sahte kimlikleriniz, yükleme nitelikleriniz, statünüz, kaşınız, gözünüz" yani ego değerleriniz olacaktır. Oysaki kendi Egonuzdan yansıyan bu "sevgi", diğerlerinin de Egolarına yönelecek ve onlarında Egolarını besleyecektir. Ki bugün Sevgi adına olan budur. Spritüel ortamlarda dahi, Spritüel Egoya duyulan sevgi, diğerlerinin Spritüel Egolarına yansıtılmakta ve hep birlikte egosal bir sevgi ayini ile spiritüel kendi kendini tatmin yaşanmaktadır.
Oysa kendinizi sevin dediğimizde söz ettiğimiz, içsel varlığınız, içsel benliğinizdir. Ancak kendi içsel varoluşunuza açılırsanız ve ne olduğunuzu bilirseniz, bu bilişle kendinizi - diğerini - mevcudatı sevebilirsiniz. Ve sevgi esasen var olan herşeyi var eden enerjinin bir tayfıdır.
O nedenle ilk adım kendini bilmek ve tanımaktır. Bundan dolayı size hep farkındalıktan ve meditatif oluştan söz ediyoruz. Kendinizi bilmeden kendinizi sevmeniz ve bu sevgiyi dışa akıtmanız olası değildir. Kendini bilmenin, farkındalığın doğal sonucu sevginin çiçeklenmesidir. Bu sevgi zaten sonradan üremiş bir şey değildir. Bu sizin asli doğanızdır. Ve bu sevgi hedefsiz, nesnesizdir. Herkese ve her şeye yöneliktir. Her yöne ve her duruma yöneliktir. Bu olanı olduğu için kabul etmektir.
İşte dostlarımız bu nedenle, sevgi şampiyonluğuna soyunmadan önce, kişi kendini bilmek ve tanımak için niyetlenmelidir. Kendini bildikçe ve tanıdıkça, kendiliğinden sevgi doğacaktır.
Ama sevgi kendi başına bir anlam içermez. Sevginin değeri o dur ki, kendini bilmenin, farkındalığın doğal olarak ortaya koyduğu içsel bir nitelik ve doğa olarak sevgi, beraberinde herşeye ve herkese ve yaşama karşı ilgiyi ve saygıyı doğurur. Sevginin yöneldiği ve ima ettiği nitelik saygıdır.
Saygı, olanı anlama ve kabul etmek demektir . Aslında koşulsuz sevgi ile ifade edilmek istenen, saygıdır.
Kendini bilme ile gelen sevgi, O'ndan kaynaklanan varoluşun tekliğinin ve birliğinin idrakiyle , olan her şeyi kabul ve onay anlamına gelecektir.
Bu da şudur ki; her varlığa, her sürece, her olguya kendi gelişim ve değişim sürecinde takdir,minnet ve kabul ile yaklaşmak ve sadece ve sadece desteklemek.
Daha önce de duyageldiğiniz gibi, eğer yeniçağın yeni insanları olmak istiyorsanız, anlamalı ve bilmelisiniz ki parça bütünle organik bir birlik içindedir ve herhangi bir parçayı kabullenmediğinizde, onun varoluşuna takdirle yaklaşmadığınızda, onun oluşundan dolayı minnet duymadığınızda sizde bütünlenemez ve benliğinizi tümüyle kabullenemez, takdir edemez ve minnet duyamazsınız.
İşte bu nedenle bütünü ve parçaları oldukları gibi kabul saygıya, bu saygı koşulsuz sevgiye, koşulsuz sevgi de öz benlik bilgisine dayanır.
İşte bu nedenle denmiştir ki; " Kendini bil - kendini tanı - tekamül et "
İşte bu nedenle demekteyiz ki, ‘Farkındalıklı Olun, Kendinizi Bilin, Kendinizi Sevin, Mevcudatı Koşulsuz Sevin, Varoluşu Sayın ve Bütünlenerek Bütünle Bütünleşin.’
Aşkla Kalın. Hayata ve onun tüm ifadelerine aşkla.
Alıntı