Peri.....

Bir zamanlar çok mutsuz bir adam varmış .Dünyadaki bütün güzellikleri tatmış ama bir türlü mutlu olamamış .Bir zaman sonra hayat onun için iyice çekilmez hale gelmiş. Her şeyi kendine dert eder yalan gülücükler atarmış etrafına .Yine mutsuz olduğu bir gün Bir peri kızı belirmiş karşısında. Mutsuz adam peri kızının yanında hep mutluymuş artık. Dertlerini sevinçlerini onunla paylaşıyor mutluluğuna mutluluk katıyormuş. Mutsuz adam artık çok mutlu olduğu için hayata bakış açısı değişmiş .Bir gün işten eve gelirken yolda çok güzel bir kızla tanışmış ona aşık olmuş .Artık bütün zamanını onunla geçiriyormuş .Peri kızını da odasındaki dolaba kilitlemiş .Mutsuz olduğu zamanlarda peri kızını çıkartır onunla konuşur ve mutlu olurmuş .Günler günleri haftalar haftaları kovalamış artık aşık olduğu için peri kızını iyice unutmuş mutsuz adam .Aşk onun gözlerini kamaştırmış hiçbir şeyi görmez olmuş .Sevdiği kızla hiçbir şey paylaşmadıkları halde onu görmek için çileler çekiyormuş. En sonunda aşık olduğu kızdan ayrılmış yine mutsuz günlerine dönmüş .Hemen aklına peri kızı gelmiş ve yine onun yanına gitmek için evinin yolunu tutmuş. Eve ulaştığında dolabın kapısını açmış ama peri kızının ölüsüyle karşılaşmış .Peri kızı ölmeden önce ona son bir not yazmış .Seninle ilk karşılaştığımız günü hatırlıyor musun çok mutsuzdun .Başımı omzuna koyar seni dinlerdim ,sabahlara kadar mutlu olman için her şeyi yapardım. Sevinçlerin benim sevinçlerim ,mutsuzlukların ise benim mutsuzluklarım olurdu .Seninle konuştukça senin yanında oldukça bende mutluydum. Bu mutluluğumuz günler geçtikçe azaldı sen artık bana ihtiyaç duyduğunda yanıma geliyor .Ben ise her zaman seni bekliyordum .Artık gelişlerin azalmış benim mutlulukla beslenen ruhum yavaşça acı çekmeye başlamıştı .Ama bunu sana hiç yansıtmadım .Artık o karanlık dolap benim dünyam olmuştu ,sen yanımda olunca aydınlanıyor ,sen gidince yine karanlığa bürünüyordu .Artık mutsuzluğa dayanacak gücüm kalmadı ,son demlerimi yaşıyorum ,bunları yazarken belki yazım bitmeden sen gelir ve beni yeniden yaşama bağlarsın ve ben yine seni mutlu ederim Unutma seni mutlu edenler sen mutlu olduğun müddetçe yaşarlar.

Alıntı

Konularınızda beyaz renk kullansanız çok iyi olacak gözlerimi aldı okurken. Ayrıca yasak forumda renkli yazı kullanmak. Güzel paylaşım

mutsuzluğumuzda onlar da mutsuzdur. işte öyle sevgiler lazım bize

Bu hikayede kendimden birşeyler buldum yalan yok..evet insanın kendine sevgi ve fedakarlık sıfatlarını yakıştırması hiç hoş değil ama ben de sanki bu zavallı peri kızına benziyorum iyilik edip sonrada tamamen unutulmak açısından..evet iyilik söylenmez ama insanlara iyilik etmek ve sonrada unutmak en büyük tutkum iken insanın dolaplarda unutulması canına tak edebiliyor evet..nede olsa o bir peri, biz insanız öyle değil mi? Anladığım kadarıyla bu hikayedeki peri kızı unutulmaya karşı büyüklük göstermiş,en büyük fedakarlığı etmişti sırf sevdikleri üzülmesin diye bağırıp çağırmamış,feryat etmemişti vefasızlık yüzünden..evet canını vermiş,ses etmemişti..keşke biz insanlarda o kadar fedakar olabilsek ama insanız biz..ister istemez feryat ediyoruz..evet ölemiyoruz ,bu kadar fedakar olamıyoruz..ama bizimde göz yaşlarımız sel oluyor gidenlerin ardından..öyle ki hem kendimiz hem onlar boğuluyor bu sel olan,deryaları dolduran göz yaşlarında..ah vefasızlık...

:'( Gözyaşlarımı tutamadım, bilmiyorum dolmuşum sanırım. Çok kötü oldum.

Perina' Alıntı:

Bu hikayede kendimden birşeyler buldum yalan yok..evet insanın kendine sevgi ve fedakarlık sıfatlarını yakıştırması hiç hoş değil ama ben de sanki bu zavallı peri kızına benziyorum iyilik edip sonrada tamamen unutulmak açısından..evet iyilik söylenmez ama insanlara iyilik etmek ve sonrada unutmak en büyük tutkum iken insanın dolaplarda unutulması canına tak edebiliyor evet..nede olsa o bir peri, biz insanız öyle değil mi? Anladığım kadarıyla bu hikayedeki peri kızı unutulmaya karşı büyüklük göstermiş,en büyük fedakarlığı etmişti sırf sevdikleri üzülmesin diye bağırıp çağırmamış,feryat etmemişti vefasızlık yüzünden..evet canını vermiş,ses etmemişti..keşke biz insanlarda o kadar fedakar olabilsek ama insanız biz..ister istemez feryat ediyoruz..evet ölemiyoruz ,bu kadar fedakar olamıyoruz..ama bizimde göz yaşlarımız sel oluyor gidenlerin ardından..öyle ki hem kendimiz hem onlar boğuluyor bu sel olan,deryaları dolduran göz yaşlarında..ah vefasızlık...

Genişletmek için tıkla ...

İyiliği karşılık bekliyerek yaparsak sonuç herzaman hüsran olacaktır.ne demiş atalarımız" iyilik yap denize at" sen karşılık bekleme yinede o iyilik sanabaşka bir biçimde döner bu o kişiden olmaz belki başka bir vasıtayla döner önemli olan dünyaya iyilik yaparak verdiğin enerji ve o enerjinin sana geri yansıması değilmi?

bendekiben' Alıntı:

İyiliği karşılık bekliyerek yaparsak sonuç herzaman hüsran olacaktır.ne demiş atalarımız" iyilik yap denize at" sen karşılık bekleme yinede o iyilik sanabaşka bir biçimde döner bu o kişiden olmaz belki başka bir vasıtayla döner önemli olan dünyaya iyilik yaparak verdiğin enerji ve o enerjinin sana geri yansıması değilmi?

Genişletmek için tıkla ...

İnanın bana bir kova(kova etkisi yani)asla karşılık beklemez..niye mi Astroloji'den örnek verdim..çünkü kovanın bu özelliği insanlarca iyi bilinirde ondan..ama insanız işte..az da olsa bir sevgi belirtisi görmek istiyor insan..en azından böyle zaaf gösterebildiği zayıf anları olabiliyor işte..