Aisling
Kayıtlı Üye
Bir kaç yıl öncede kılıyordum ama sonradan bıraktım. Çalkantılı bir takım dönemlerden geçtim. Şimdi yine başladım.
Hala öğrenme aşamasındayım, Aklımdaki çoğu bilgi uçup gitmiş. Daha günler oluyor sadece. Elimden geleni yapmaya çalışıyorum, çokça yanılıyorum ya baştan kılıyorum, ya segiv secdesi yapıyorum...
Ama yaptığım fiziksel yanlışlardan çok, mental yanlışlarla boğuşmaktayım, aklıma olur olmadık, asla söyleyemeyeceğim, dillendirmektense helak olmayı tercih edeceğim düşünceler geliyor. Biraz eee "açık,ayıp" şeyler.
Bundan önce arkamda, önümde biri varmış gibi olurdu, şimdide bunlar. Asla tam huşu ile kılamıyorum. Üzerine gidiyorum ama bu seferki, zorluyor beni.
Siz de bunları yaşayanlar varsa ne yaptınız, nasıl atlattınız, burada paylaşır mısınız yöntemlerinizi? Ya da bunun için bildiğiniz bir dua var mıdır?
Hala öğrenme aşamasındayım, Aklımdaki çoğu bilgi uçup gitmiş. Daha günler oluyor sadece. Elimden geleni yapmaya çalışıyorum, çokça yanılıyorum ya baştan kılıyorum, ya segiv secdesi yapıyorum...
Ama yaptığım fiziksel yanlışlardan çok, mental yanlışlarla boğuşmaktayım, aklıma olur olmadık, asla söyleyemeyeceğim, dillendirmektense helak olmayı tercih edeceğim düşünceler geliyor. Biraz eee "açık,ayıp" şeyler.
Bundan önce arkamda, önümde biri varmış gibi olurdu, şimdide bunlar. Asla tam huşu ile kılamıyorum. Üzerine gidiyorum ama bu seferki, zorluyor beni.
Siz de bunları yaşayanlar varsa ne yaptınız, nasıl atlattınız, burada paylaşır mısınız yöntemlerinizi? Ya da bunun için bildiğiniz bir dua var mıdır?