Meditasyonlarda Korkuyorum

Fehu' Alıntı:

Arkadaşlar merhaba ben uzun zamandan beri dağınık da olsa meditasyonlar/ çakra çalışmaları yapıyorum genellikle o an ne yapmayı ne imajine etmeyi istiyorsam öyle yapıyorum. Bu sıralar içimde daha guclu bir isteğin olduğunun farkındayım ama ilginç bir şekilde bu aşırı yoğun enerji beni korkutuyor ve ters bir şey yaparsam diye duruyorum. Az önce aniden meditasyon yapmam gerekti ve yine gözlerimi kapattığım an açamayacak kadar güçlü bir enerji alnımdan baskıya başladı gozlerim eriyip de beynime düşecek gibi hissettim bir yandan beynim de çok garip bir hisle doldu zorla durdurdum. Basim donmeye devam etti bir sure. Devam etmeli miyim etmemeli miyim bir türlü anlamıyorum bu yüzden de belki de iyi sonlanacak bir şeyi engelliyorum. Genellikle şifa çalışmaları, şifa gücü uyandırma ve disil enerji üzerine yapıyorum bu arada. Bunu yaşayan var mı ne önerirsiniz?

Genişletmek için tıkla ...

nurumm' Alıntı:

Şifayı belli bi sebeb için mi yapıyorsunuz? Yoksa başka sebebi var mı? Meditasyonla,ritüeller aynı şeyler değildir.O yüzden iyi sonlanacak bişeyi engellerim diye bi şüpheye gerek yok ritüel olsa yaptığınız evet bu şüphelerinizin doğruluk payı yüksek olurdu. Hissetmenize gelince ben bi ara çok yapardım meditasyon evet etkili oluyor mu oluyor en az ritüel kadar etkili sonuç veren mesitasyonlarım oldu.İçinizden geliyorsa yapın durdurmanıza gerek yok ki.Zaten içinizden gelmeden yapılan bişey sonuçlanmıyor.Şöyleki bi durum var dişil enerjiniz yüksektir ama halen bunu yapmakta ısrar edersiniz yada şifa çalışmanızı yapmanız gerekn bişey yoktur yapıyorsunuzdur ters tepmez ama gereksiz bi zaman kaybı bence. bunun da haliyle vucuttan çıkan bi eksisi olacaksa bu yönde etki verebilir.İhtiyacınız ise yapıyorsanız birde sonuna kadar gitmeyi deneyin sonucunu yaşayarak tecrübe edersiniz.Lakin bende merak ettim

Genişletmek için tıkla ...

Retro' Alıntı:

Beyin, kendi kapasitesini tam devirle kullanmayı sever belki ama bir yaştan sonra radikal değişim için kendini yenilemeyi hiç sevmez. Çünkü beyin hayatta kalmayı ve seni hayatta tutmayı bilir temel motivasyon olarak, dalayısıyla da kendi kaynaklarını ve nöral ağ haritasını köklü değişimler için gereken zaman ve efor ile riske etmeye yanaşmaz. Çünkü değişicem diye o zamana kadar kazandığı kadarını da yitirme payını hesaplar ve seni artık içten engeller. Sen istesen de o istetmez yani harekete geçmeni.

Seni bundan engellemek için de her şeyi yapar. Mesela gelişim için motive hissedersin ama işe koyulunca uykunu getirir. Sıkıntı yaşaman için stres hormonu salgılatır. Bariyer düşünceler kurar ve sen bu bariyere yaklaştığında sana doğrudan varoluşşal korkular ve anlamsızlık girdapları yaşatarak senin kendini aşmanı oracıkta engeller.

Beyin mükemmel bir gelişim organıdır. Ama 7 yaşından sonra temel atma biter. Bundan öncesi hamilelik 9 ay aslında ömürlük bir yükleme işlemidir. Hayattaki tüm iddiamız 7 yaşına kadarki telkinlerimizin filizlenmesine bağlıdır. İstismalar da var : Özü kuşatan ilim sahipleri (kendini bilenler)

Beyinle düşünerek ilim olmaz. Kalple hissederek ilim olur. Beyin sadece tertip etmeyi projeye dökmeyi sever. Keşvetmeyi değil. Keşfi kalp yapar, beyin de deneyimlerini derleme işini üstlenir. Kalbi ipotekli olan kişiyi beyni asla kurtarmadığı gibi, ölümü de beynindeki düşüncelere sıkışıp kalmaktan gelir. Çünkü her düşüncenin analitik beyinde bir anti düşüncesi de vardir ve sana düzlem kayması yaşattığı zaman kendini bile kaybedebilirsin kolayca. Kalp gözün kapandi mi zihnin tarafından yutulman ve kendi celladın olman an meselesidir yani.

Genişletmek için tıkla ...