Mağara Alegorisinden Sonra

  • Konbuyu başlatan Üye silindi 76175
  • Başlangıç tarihi
Ü

Üye silindi 76175

Bir adam zincirlerinden boşanıp gölgelere meydan okur, yansımalara sırtını dönüp ışığa yürür.

Dar dünyasından/mağarasından sürünerek çıkar dışarıya ve şok olur.
Işıklar içinde, korkutucu biçimde farklı bir dünya vardır karşısında.

Nereye baksa o ışığı görüyor, hakikat melekesinin yakıcı görünümünden kaçamıyordu.

Delirdiğini zannetti.

Sonra bir ses duydu. Ona delirmediğini, şeytan çarpmasına da uğramadığını müjdeliyordu.

Bu, gerçeğin/mantığın sesiydi.

Koştu ve koştu, üzerini örtüp tekrar daralmak ve karanlığına kavuşmak istedi.

Gözleri açılan birinin artık bunu kabullenmek dışında seçeneği yoktur.

Gerçeği gördükten sonra insan, gölgeler ile tatmin olur mu tekrar?

"Ey örtüsüne bürünen, kalk ve uyar!"
 
Üst