Leo Buscaglia-SEVGİ

Mefetseger

Moderator
Katılım
17 Ağu 2010
Mesajlar
856
Tepkime puanı
291
Konum
Ankara
İş
Uzman Biyolog
Sevgi pek çok şeydir. Ve olasılıkla hakkında kesin ve eksiksiz olunamayacak kadar çok şeydir. Herkes sevgiyi kendi bireysel, benzersiz yoluyla öğrenmeye devam ederek sürdürür. Kişinin bir başkası tarafından genel anlamda sevmek sözü söylendiğinde bunu anlaması bir mucizedir. Eğer birisi diğerine, “Ben elmalı çöreği severim” derse, ne demek istediğine ilişkin belki çok küçük bir kuşku uyanır. Yani, elmalı çörek onun iyi yiyip içmeyle ilgili zevklerine hitap etmektedir. Oysa, aynı kişi diğerine “Seni seviyorum” derse başka tür bir sorun, şu soruları sorma eğilimi ortaya çıkar: “Bunu bana söyleyerek ne demek istedi? Benim vücudumu mu seviyor? Aklımı mı? Beni şu an için mi seviyor?

Görülüyor ki; sevgiyi basitçe tanımlamak oldukça zordur. Çünkü kişi sevginin içinde gelişir. Bu nedenle de, yapacağı tanım değişiklik ve genişlemeye uğrar. Oysa sevgi hakkında söylenebilecek belli bazı şeyler, konuyu incelemek ve tartışmak için açıklamaya yardımcı olacak bazı öğeler bulunmaktadır.

Sevgi öğrenilen duygusal bir tepkimedir. Bir grup öğrenilmiş dürtü ve davranışa karşılık olarak verilen yanıttır. Tüm öğrenilen davranışlar gibi sevgi kişinin çevresiyle, öğrenme yeteneğiyle, bu yolda var olan zorlamaların tipi ve gücüyle birlikte ortaya konulur. Gene de, sevgi konusunda öğrenilmesi gereken birçok şeyin olduğunu pek az kişi düşünür. Oysa, günümüzde çoğunluk sevginin yaşanması rastlantılara kalmış, insanın talihi yardım ederse “tutulacağı” tatlı bir duygu olduğuna inanır. İnsanlar sevgiyi hiç de önemsiz bir şey olarak düşünmezler. Onun açlığını çekerler; mutlu mutsuz sayısız film görür, sevgi üstüne söylenmiş yüzlerce değersiz şarkı dinlerler – gene de sevgi konusunda öğrenilmesi gereken birçok şeyin bulunduğunu pek az kişi düşünür. Dinamik bir karşılıklı etkileşim olan sevgi tüm yaşamımız boyunca ve yaşamımızın her saniyesinde yaşanır. Her zaman her yerdedir. İnsan sevgiyle olgunlaşır. Bu konuda daha çok öğrendikçe yanıtları değiştirmek ve böylece sevme yeteneğini genişletmek için daha çok fırsat eline geçer. İnsan ya sürekli olarak sevgiyle olgunlaşmakta ya da ölmektedir. Bu şekilde eylemler ve karşılıklı etkileşimleri onun yaşamını tümüyle değiştirir.

Kişi sevginin güvenilecek bir şey olduğunu keşfedecektir. Çünkü güven, inanç ve kabul üstüne oturtulmazsa bu sevgi olamaz. Bu konuda Eric Fromm şöyle demiştir: “Sevgi bir garanti olmadan kendimizle yüklenimde bulunmak; sevilen kişide, bizim sevgimizle sevgisinin oluşacağı umuduyla kendimizi tümüyle vermektir. Sevgi bir inanç eylemidir. Kimin biraz inancı varsa onun aynı zamanda biraz sevgisi de vardır.” Mükemmel sevgi, kişinin bir şeyi vermesi ve bir şey beklememesi olabilir. Kuşkusuz kendisine bir şey sunulursa bunu almakta istekli ve hevesli olacaktır. Ancak kişi kendiliğinden hiç bir şey istemeyecektir. Çünkü insan hiç bir şey beklemez ve istemezse, hiçbir zaman aldatılmış ya da düş kırıklığına uğratılmış olmaz. Sevgi yalnızca istemde bulunulduğu zaman acı getirir.

Kişi sever çünkü bunu ister, çünkü bu ona neşe verir, çünkü olgunlaşması ve kendi kendini bulmasının buna bağlı olduğunu bilir. Tek güvencesinin kendi içinde olduğunu da bilir. Eğer kendisine güvenir ve inanırsa, başkalarına güvenip inanacaktır.

Leo Buscaglia; Sevgi ve Eric Fromm'dan alıntılar yapılmıştır. Leo Buscaglia'nın Yaşamak, Sevmek ve Öğrenmek isimli kitabını okumaya başlamam benim için bir dönüm noktası olmuştu. Farkındalık dediğimiz kavram dışında sevmeyi bilmediğimizi, hayatta sevgiyle üstesinden gelemiyeceğimiz hiçbirşeyin olmadığını yazıyor. Gerçekten düşündüğümüzde sevgi olmadan hiçbirşey yapamayız. Sevmediğimiz bir işi yapmak zor gelir. Sevmediğimiz bir kitabı okumak zor gelir. Benim verdiğim örnekler dışında sizde örnekleri çoğaltıp kendi yaşamınızdan birşeyler bulabilirsiniz. Bir düşünün;şu anda sevmeyerek yaptığınız bir iş var. Kendinize sorun bakalım; ben şu anda mutlu hissediyor muyum?
Çevrenize bir bakın. İçinizde sevgiyi bulmamanız için hiçbir sebep yok. Dünya ve siz bir bütünün milyonlarca parçasını oluşturuyorsunuz. Belki içinizde bir sıkılma hissettiniz ve kendinizi bu kadar büyük bir boşluğun içinde küçük bir nokta olarak gördünüz. Sonuçta içinizi bir karamsarlık kapladı. Hayır böyle olmamalı. Aksine siz çok önemli ve değerlisiniz. Bu durum sizi mutlu etmeli.
Sonuçta tüm evren, kainat ve diğer tüm şeyler sevgiden ibaret. Bunu aklınızdan çıkarmamanız dileğiyle.
:)
 
Üst