Ori
Kayıtlı Üye
- Katılım
- 18 Ocak 2010
- Mesajlar
- 3,252
- Tepkime puanı
- 3,150
Kovuşturulan Tip (Persecutory Type)
İlk bakışta bu tür paranoid bozukluğun başlangıç dönemini bazı alıngan insanların duygusal yaşamındaki dalgalanmalardan ayırmak zor olabilir. Ancak bu dönemde kişinin ilgisi giderek gerçek ilişkilerden kopmaya başlar ve kendinden kaynaklanan verilere yönelir. Çevresiyle yeniden temas kurabilmek amacıyla tekrar harekete geçtiğinde ise bunu hezeyanları doğrultusunda bir yapılandırmayla gerçekleştirir. Önceleri ne olduğunu pek anlayamaz. Çünkü her şey açıklanması zor bir değişikliğe uğramış görünür. İnsanlardan uzaklaşarak olayları incelemeye başlar ve bunlardan gizli anlamlar çıkarmaya çalışır. Onların sıradan davranışlarını ve sözlerini, bakışlarını, kaş çatmalarını, gülümsemelerini ve gülüşmelerini gözetler, zaman zaman sorular sorarak bir hafiye gibi bunların gerisindeki anlamı araştırır.
Durumlarda belirsizlik olduğundan, sıradan insanın da anlayamadığı durumlarda yaptığı gibi varsayımlar geliştirir. Ancak bir başkasının görüşüne başvuracak güveni duymadığı ve yansıttığı korkularından kurtulamadığı için bunları gerçeklik sınamasından geçirmez. Düşmanca eğilimlerin denetimden çıkma tehlikesini, yansıtma ve gerileme mekanizmalarını kullanarak denetleme çabaları artar. Böylece yeniden oluşturulan "gerçeklik" bu kez kişinin normaldışı dürtülerinin, savunmalarının ve yanlış yorumlamaların yansımalarını ve çevresinde kabul edebildiği gerçekleri içerir.
Bu aşamaya kadar yaşanan süreçte, saptanmış bir odak, yani belirli bir kaynaktan gelen açıkça fark edilebilir bir tehlike söz konusu değildir. Böylece sıra, kişinin hedef alındığı ve aralarında birleşmiş tehlikeli "başkalarının" hazırladığı komplonun kavramlaştırılmasına gelir ve paranoid kişi tarafından oldukça iyi yapılandırılmış olan "düzmece topluluk (pseudo-community)" oluşur. Bu topluluğu oluşturan hayal ürünü ya da yanlış değerlendirilmiş gerçek kişiler, kendisini her şeyin merkezi olarak gören paranoid kişi tarafından, saldırgan eylemiere hazırlanma amacıyla bir araya gelmiş insanlar olarak algılanırlar.
Düzmece topluluk bir kez oluştuktan sonra zaman zaman hız kazanan bir süreç başlar. Bu süreç, gerçek olaylar saptırılıp yeniden biçimlendirilerek beslenir, henüz yeterince belirlenmemiş olaylara erken ve kesin yorumlar getirilir, karşıt veriler ise dönüşümden geçirilerek hezeyan sistemine katılır. Çoğu paranoid kişi hezeyanlarını eyleme geçirmez. Bazıları düzmece topluluk aşamasında ve edilgin bir konumda kronikleşerek durumunu sürdürür, kimi hezeyanlarının hiç olmazsa bir bölümünden vazgeçer, ve bunların yerini daha gerçekçi düşünceler alır, çok az sayıda kişi ise klasik paranoya belirtileri geliştirir.
Çoğu paranoid kişide eyleme geçme, dünyaya karşı somurtkan, gücenik, kuşkucu ve düşmanca bir tutum içinde olmaktan öteye gitmez. Bu tutumun gerisinde, haksızlığa uğramış olma ya da birilerinin kendisine kötülük yapmaya hazırlandıkları inancı bulunur. Arada bir itharn ve tehdit dönemleri de yaşanabilir. Ancak paranoid kişi haklı ve mantıklı bulduğu saldırganlığını dış dünyaya açıkça yönelttiğinde yasaların getirdiği sınırlarla karşılaşır. Böyle bir durum, paranoid kişi için, beklemekte olduğu saldırının gerçekleşmesi anlamına gelir. Dolayısıyla sonunda, kendisini, hezeyanların doğrultusunda yeniden yapılandırdığı bir dünyanın içinde gerçekten de bulur.
Alıntı
İlk bakışta bu tür paranoid bozukluğun başlangıç dönemini bazı alıngan insanların duygusal yaşamındaki dalgalanmalardan ayırmak zor olabilir. Ancak bu dönemde kişinin ilgisi giderek gerçek ilişkilerden kopmaya başlar ve kendinden kaynaklanan verilere yönelir. Çevresiyle yeniden temas kurabilmek amacıyla tekrar harekete geçtiğinde ise bunu hezeyanları doğrultusunda bir yapılandırmayla gerçekleştirir. Önceleri ne olduğunu pek anlayamaz. Çünkü her şey açıklanması zor bir değişikliğe uğramış görünür. İnsanlardan uzaklaşarak olayları incelemeye başlar ve bunlardan gizli anlamlar çıkarmaya çalışır. Onların sıradan davranışlarını ve sözlerini, bakışlarını, kaş çatmalarını, gülümsemelerini ve gülüşmelerini gözetler, zaman zaman sorular sorarak bir hafiye gibi bunların gerisindeki anlamı araştırır.
Durumlarda belirsizlik olduğundan, sıradan insanın da anlayamadığı durumlarda yaptığı gibi varsayımlar geliştirir. Ancak bir başkasının görüşüne başvuracak güveni duymadığı ve yansıttığı korkularından kurtulamadığı için bunları gerçeklik sınamasından geçirmez. Düşmanca eğilimlerin denetimden çıkma tehlikesini, yansıtma ve gerileme mekanizmalarını kullanarak denetleme çabaları artar. Böylece yeniden oluşturulan "gerçeklik" bu kez kişinin normaldışı dürtülerinin, savunmalarının ve yanlış yorumlamaların yansımalarını ve çevresinde kabul edebildiği gerçekleri içerir.
Bu aşamaya kadar yaşanan süreçte, saptanmış bir odak, yani belirli bir kaynaktan gelen açıkça fark edilebilir bir tehlike söz konusu değildir. Böylece sıra, kişinin hedef alındığı ve aralarında birleşmiş tehlikeli "başkalarının" hazırladığı komplonun kavramlaştırılmasına gelir ve paranoid kişi tarafından oldukça iyi yapılandırılmış olan "düzmece topluluk (pseudo-community)" oluşur. Bu topluluğu oluşturan hayal ürünü ya da yanlış değerlendirilmiş gerçek kişiler, kendisini her şeyin merkezi olarak gören paranoid kişi tarafından, saldırgan eylemiere hazırlanma amacıyla bir araya gelmiş insanlar olarak algılanırlar.
Düzmece topluluk bir kez oluştuktan sonra zaman zaman hız kazanan bir süreç başlar. Bu süreç, gerçek olaylar saptırılıp yeniden biçimlendirilerek beslenir, henüz yeterince belirlenmemiş olaylara erken ve kesin yorumlar getirilir, karşıt veriler ise dönüşümden geçirilerek hezeyan sistemine katılır. Çoğu paranoid kişi hezeyanlarını eyleme geçirmez. Bazıları düzmece topluluk aşamasında ve edilgin bir konumda kronikleşerek durumunu sürdürür, kimi hezeyanlarının hiç olmazsa bir bölümünden vazgeçer, ve bunların yerini daha gerçekçi düşünceler alır, çok az sayıda kişi ise klasik paranoya belirtileri geliştirir.
Çoğu paranoid kişide eyleme geçme, dünyaya karşı somurtkan, gücenik, kuşkucu ve düşmanca bir tutum içinde olmaktan öteye gitmez. Bu tutumun gerisinde, haksızlığa uğramış olma ya da birilerinin kendisine kötülük yapmaya hazırlandıkları inancı bulunur. Arada bir itharn ve tehdit dönemleri de yaşanabilir. Ancak paranoid kişi haklı ve mantıklı bulduğu saldırganlığını dış dünyaya açıkça yönelttiğinde yasaların getirdiği sınırlarla karşılaşır. Böyle bir durum, paranoid kişi için, beklemekte olduğu saldırının gerçekleşmesi anlamına gelir. Dolayısıyla sonunda, kendisini, hezeyanların doğrultusunda yeniden yapılandırdığı bir dünyanın içinde gerçekten de bulur.
Alıntı
