reeenkarnasyon_100
Kayıtlı Üye
Bir sene önce kadar ani bir şekilde bir ilişkiye başladım.Çok sevdim çok güvendim.Herşey çok iyiydi.Bensiz yaşayamayacağını söyleyen insan beni 2-3 gün sonra smsle terk etti.Yaşım ufak değil 27'li yaşlarımdayım.Çok çabaladım düzletmek ve bir araya gelmek için.Onu seviyordum ve onun bana karşı olan sevgisine de güveniyordum.Zaman geçtikçe benden uzaklastı.Bu süre zarfında bir kere herşey düzelme durumuna girdi fakat olmadı.İplerin kopma noktasında ise o kadar ağır şeyler işittim ki çok şaşırmıştım.Bi insan onu seven saygı gösteren birine nasıl bunları söyleyebilirdi.En sonunda kestirip attım düşünmüycem, aramıycam sormuycam dedim.Araya bayramlar kandiller dogum günleri vs. özel günler girdi.Beni hiç aramadı.Ama hissedebiliyordum bana karşı suçluluk duyduğunu.Doğum günümde falan da aramadı beni.Hiç sevmemiş saymamış adam yerine koymamış dedim.O pişman olsa bile gelemeyecekti, çünkü sebepsiz yere yüzsüzce beni terketmişti.Ne mi yaptım herşeye rağmen onun için özel bir günde aradım. Ve iyi dileklerimi ilettim gayet olgun bir şekilde.Hiçbir beklentim olmadan.Fakat benim aramamam ne kadar ona vicdan azabı yaratsada, bunca zaman sonra onu arayıp önemsediğimi göstermem de gerçekten onu utandırdı.Beni sevmiyor sanırım ama gerçekten yaptıkalrımdan hiç pişman değilim.Gurur yapmadım, kızdım ama set çekmedim hiçbir zaman.Sadece olgun ve saygılı bir insanın yapması gerekeni yaptım.Biliyorum ki her adım geçtiğinde veya karşılastıgıızda içindeki burukluğu hissedeceksin... Yaşadığım ilgnç bir olayı sizinle paylaşmak istedim....