Karanlık sanatlara karşı savunma 101

Retro' Alıntı:

Descartes' in kötü cini (evet cini)

Descartes' ın kesinlik arayışı bașlarda kendisine kesinliğin referanslarını sorgulatır. Ve kesinlik arayışının referans noktalarını duyu organlarına bağlı zihinsel çıkarımlara kadar indirger. Hisler ve duyularını kesinlik algısı için başlangıç noktası olarak kabul eder.

Sonra bu tezine bir sağlamlık deneyi yapar. Bir bardağa son derece şüpheci bir gözle yaklaşır ve masum bir bardağın bile aslında, eğer o gözle bakarsan bir cinayet aleti gibi göründüğünü ve seni kendi bardak hali ile bile korkutabildiğini farkeder.

Sonra bir kötü cin deneyi yapar. Kötülük yapmaya and içmiş bir cine maruz kaldığını hayal eder. Tabi bir düşünürün cinleri referans alması aslında onların yeteneklerini de yakından tanımasını da gerektirir.

Bu deney kendini bir anda duyu organlarını manipule eden ve ona içinde bulunduğu gerçekliği şaşırtan bir hale getirir. (belki de cinlerle şaka olmadığını anlar)

Ve şu sonuca varır : kesinlik diye bir şey yoktur. Bir şeyin doğruluğundan şüphe edebilmek olabilecek en kesin şeydir. Bu kadar kesin olmamı sorgulayıcı düşüncelerime borçluyim. Düșünüyorum (sorguluyorum, tetikteyim) o halde varım (en kesin hal üzereyim, geri kalan herşey ayağımı kaydirabilir çünkü)

Genişletmek için tıkla ...