İmajinasyon çalışmasında doğru yolda mıyım?

Merhaba, 4 gün önce imajinasyon çalışmalarına başladım. Bugün dördüncü günümdeyim ve ilerleme kaydettiğimi hissediyorum. İlk başta silüetler şeklinde oluyordu. Daha sonra renk ve detay verebilmeye başladım. Ancak bir sorum var. Bugün ilerleme kaydettim dediğimde acaba kendimi mi kandırdım onu merak ediyorum. Gözlerimi kapattığımda artık renk ve detay verebiliyorum demiştim. Mesela bir küp hayal ediyorum, küpün bir tarafı kırmızı, diğer tarafı yeşil, diğer tarafları da sarı ve mavi olacak şekilde bu detaylara dikkat ederek çeviriyorum ve bu detayları kaybetmiyorum. Küpün alt kısmına çevirip oraya istediğim şekilde çeşitli detaylar veriyorum. Daha sonra bu küpü kırmızı bir elmaya çevirdim, Elmanın üstünde bir dalı ve dalın üzerinde de yaprağı vardı. Zihnimi biraz daha zorlamak için o yaprağın yarısı yokmuş gibi hayal ettim ve bu görüntüyü de çevirdiğimde daldaki detayı kaybetmedim. Daha sonra bu elmayı üçgen prizmaya çevirdim. Mavi renkli olan prizmanın içine galaksiler koydum. Mavi rengi siyaha çevirdim, üçgen prizmayı üstten açtım ve bu yıldızları imajinasyon alanına salıvermeye başladım. Bu görüntülerle istediğim gibi oynayabiliyordum kısacası. Önceden yaparken görüntüyü kaybediyordum ya da isteğim dışı başka detaylar ekleniyordu. Bu sefer tüm detayları kendi isteğimle ekleyip çıkardım. Doğru yapmış mıyım? Yoksa bilinçaltımdan etkileniyor muyum hala?

Cevaplarınız için şimdiden teşekkür ederim.

Ne güzel ya bence yapamıyor olsanız yine yapamazdınız, gelişme kaydettiğinizi düşünüyorum. Yapabildiğinizi fark etmişsiniz o anda biraz daha ilerletirseniz hayallerinize de uygularsınız, yeteneğinizi kullanmaya devam edin.

Teşekkür ederim. Evet o anda "hmm demek böyle yapılıyormuş" diye düşündüm ve o andan itibaren çok farklılaştı imajlar. Hatta o yüzden şaşırdım diyebilirim Yanlış bir şey yapmıyorumdur herhalde şüphesi de o yüzden doğdu

Üçüncü gözünüzün açılmasından korktuysanız o zaten hemen açılan bir göz değil, herkes açmaya çalışıyor oradan biliyorum.
Ama böyle böyle alıştırmalarla kendinizi de korkutmadan zamanla görünmeyenleri de görürsünüz. Neyse, böyle söyleyince bir an kendim korktum

Dün akşam evde bulaşık makinesi elektrik devresi kapalı olmasına rağmen birkaç defa ışıkları yandı ve söndü. Bunu garip karşılasam da elektronik olduğu için çok da olağan dışı olmadığını düşünmüştüm. Saat sabaha karşı 3:00 civarıydı . Biraz korkuyorum ama zaten bende ( ve herkeste) olan bir şey olduğu için bunları doğal görüyorum. Korkmayı olağan görüyorum. Tıpkı bir bebeğin dünyaya gözlerini ilk açtığından sonra korkup sonra alışması gibi bu da zamanla benim için normal bir şeye dönüşecektir diye düşünüyorum.

Ama ne gibi şeylerden bahsettiğinizi de bilmek isterim sakıncası yoksa Ne ile karşılaşacağıma dair bir fikrim yokken çok da iddialı konuşmayayım

ne gibi şeyler olduğuna dair benim de fikrim yok, olmasını da istemem görmek istemem başka varlıkları, yüreciğim kaldırmaz. size tavsiyem galeyana gelmeden yapmaya devam edin her ne yapıyorsanız, heyecanlanmayın ve hemen görmeye çalışmayın.

bir arkadaşım, inancının zayıf olduğu ilk gençlik döneminde allah'ın varlığından şüphe duyuyormuş. bir gün o kadar içten dua etmiş ki "eğer varsan bana kendini göster, yoksan da yoksun zaten ama varsan bilmek istiyorum seni" gibisinden bir dua ve ağlaya ağlaya yapmış bu duayı.

duadan sonra allah, arkadaşıma kendini göstermiş ama dolaylı yollardan üstelik sadece rüyasında değil uyanıkken de görüyormuş, düşünebiliyor musunuz? arkadaşım bu duayı ettiğine çok pişman olsa da en azından yaratıcının varlığından emin olmuş ve şu an o kadar inançlı ve sağlam ki, bütün bu yaşadıklarımızı bile olgunlukla karşılayabiliyor ve çok farklı bakış açıları kazanmış. ama bu herkeste böyle olmayabilir, arkadaşım kafayı yememeyi başarsa da o dönem psikolojisi çok bozulmuş. isteyelim ama her şeyi değil ve istediklerimizi de ölçülü isteyelim.

Görmeyi istemeseniz de bir arada yaşıyoruz onlarla Amacım onları görmek değil aslında. Astral projeksiyon ve Maji çalışmalarına hazırlanmaya çalışıyorum. Amacım tamamiyle kendi ruhsal gelişimim. Sonraları ne olur bilemem tabi ki. Arkadaşınızın yaşadığı olay güzelmiş, onun adına sevindim. Zaten bir yanımız maddesel planda olsa da diğer yanımız bunun ötesinde. İkisi birlikte denge içinde varlar. Görmek isteyene her şey görünür hale geliyor. Bunlar şok edici olabiliyor zaman zaman. Ama planın yüceliği kuşkusuz bir gerçek. Bazen baktığımız yerden kafamızı çevirmek bile yeterli