Herşeyi reddetmek?

Merhaba. Konuyu umarım doğru yere açmışımdır. Çünkü soracağım şeyin psikolojik olduğunu düşünüyorum.

Sorum şu: İçimde herşeyi reddeden ve ben ne istersem "olmaz" ya da "onun yerine şu olsun" diyen bir ses var. Çalışayım diyorum "olmaz" , filan yemeği yiyeyim diyorum "olmaz" vs.

Gerçi bu sesi dinlememeye çalışıyorum ama garip bi şekilde beni kilide alıyor gibi oluyor. Mesela bi şeye olmaz dedi ben yaptım basit bi şey de olabilir hemen güçlü bi pişmanlık yaşıyorum ya içsel sıkıntı veya bi yere gitmek istemişim o ses gitme demişse ayaklarım birbirine dolanıyor.

Neden oluyor bu? hiç bi şeye katılamıyorum. hiç bi şeyde varolamıyorum bu yüzden. Şöyle hissediyorum hani bazı yarışma programlarında yarışmacıların sırtına elastik bant takarlar da uzağa bi şey koyarlar yarışmacı onu almak ister ama bant onu geri çeker işte böyle bi his. Kurtulamıyorum.

Ne yapmalıyım bilmiyorum.?

thisislove' Alıntı:

Merhaba. Konuyu umarım doğru yere açmışımdır. Çünkü soracağım şeyin psikolojik olduğunu düşünüyorum.

Sorum şu: İçimde herşeyi reddeden ve ben ne istersem "olmaz" ya da "onun yerine şu olsun" diyen bir ses var. Çalışayım diyorum "olmaz" , filan yemeği yiyeyim diyorum "olmaz" vs.

Gerçi bu sesi dinlememeye çalışıyorum ama garip bi şekilde beni kilide alıyor gibi oluyor. Mesela bi şeye olmaz dedi ben yaptım basit bi şey de olabilir hemen güçlü bi pişmanlık yaşıyorum ya içsel sıkıntı veya bi yere gitmek istemişim o ses gitme demişse ayaklarım birbirine dolanıyor.

Neden oluyor bu? hiç bi şeye katılamıyorum. hiç bi şeyde varolamıyorum bu yüzden. Şöyle hissediyorum hani bazı yarışma programlarında yarışmacıların sırtına elastik bant takarlar da uzağa bi şey koyarlar yarışmacı onu almak ister ama bant onu geri çeker işte böyle bi his. Kurtulamıyorum.

Ne yapmalıyım bilmiyorum.?

Genişletmek için tıkla ...

Bu güven eksikliğinden kaynaklanıyor büyük bir ihtimalle.Başka bir ses veya bu hissettiğiniz bu his, sizin ihtiyacınızdan kaynaklanıyor.Yani sizdeki eksikliK ve güven kaybının getirisi.Son 1 yıl içinde başardım diyebildiğiniz veya aileniz, çevreniz veya kendiniz tarafından takdire layık gördüğünüz bir beceriniz veya başarınız oldu mu? Çalışmıyorsunuz sanırım, çalışıyorsanızda maaşlı bir iş olmalı.Hayatınızda biraz sorumluluk almayı deneyin.Siz kendi isteklerinizi kendinize kabul ettiremiyorsunuz bu konuda güçsüz olduğunuz için.O yüzden bir destek arıyorsunuz o desteğide bir nebze olsun bilinçaltınız veriyor size.Korkularınızdan sizi uzak tutmaya çalışarak.Bu korku dediğim şey sorumluluk duygusu,özgüven ve başarabilme inancını bir arada tutan iradenin zayıflığıdır.En iyi ne yapabilirim diye oturun bir düşünün.Yapabileceğiniz en iyi şey ne olabilir bir karar verin ve bunu yapabilmek içinde bir yol haritası çıkarın.Kimseden yardım almayın demiyorum.Planlarınızın doğrultusunda bunu başarabilmek için elbette yardımada ihtiyacınız olacak ama kimsenin düşüncesini sormayın.Düşünce ve planlar ancak size ait olsun.Bunu başardıktan sonra o sesin veya hissin içinizde yavaş yavaş söndüğüne ve yerini, size yaptığınız veya yapmayı düşündüğünüz her konuda cesaret ve güvenverici bir ses olarak
geri döndüğüne tanıklık edeceksiniz.

thisislove' Alıntı:

Merhaba. Konuyu umarım doğru yere açmışımdır. Çünkü soracağım şeyin psikolojik olduğunu düşünüyorum.

Sorum şu: İçimde herşeyi reddeden ve ben ne istersem "olmaz" ya da "onun yerine şu olsun" diyen bir ses var. Çalışayım diyorum "olmaz" , filan yemeği yiyeyim diyorum "olmaz" vs.

Gerçi bu sesi dinlememeye çalışıyorum ama garip bi şekilde beni kilide alıyor gibi oluyor. Mesela bi şeye olmaz dedi ben yaptım basit bi şey de olabilir hemen güçlü bi pişmanlık yaşıyorum ya içsel sıkıntı veya bi yere gitmek istemişim o ses gitme demişse ayaklarım birbirine dolanıyor.

Neden oluyor bu? hiç bi şeye katılamıyorum. hiç bi şeyde varolamıyorum bu yüzden. Şöyle hissediyorum hani bazı yarışma programlarında yarışmacıların sırtına elastik bant takarlar da uzağa bi şey koyarlar yarışmacı onu almak ister ama bant onu geri çeker işte böyle bi his. Kurtulamıyorum.

Ne yapmalıyım bilmiyorum.?

Genişletmek için tıkla ...

Öncelikle, umarım her şey en kısa sürede düzelir demek istiyorum. Benim düşünceme göre psikolojik bir rahatsızlığın başlangıcı olabilir. Sosyal fobi mesela, ya da kişilik çatışması... bu konulara tam vakıf değilim tabi ki, fakat psikolojik destek görmenizi öneririm. Onlar zaten sıkıntınızın ne olduğunu anlayacaklardır. Ne kadar süredir bu sıkıntıyı çekiyorsunuz? Benim anlayabildiğim kadarıyla çok da ciddi bir boyutta değil sıkıntınız. Bu yüzden daha kolay olur atlatmanız.

Bir de kafanızı sürekli meşgul tutun derim. Kitap okuyun, yeni bir hobi edinin, bir şeyler icra etmeye çalışın. Beyin boş kaldıkça bize oyunlar oynar. Bu da vesvese şeklinde çıkar. Sizin sıkıntınız sanki o şekilde gibi.

Korkmayın, cesur olun ve psikolojik bir destek alın. Bu ayıp bir şey değil sonuçta. Belki düşündüğümüzden daha basit bir sıkıntınız vardır, bunu öğrenmeniz gerek. Bir de iç sıkıntıları gidermek için kuvvetli dualar var. Bu sitede çok geniş bir arşiv var bu konu hakkında. Oralara da bir bakın. Eminim işinize yarayacak çok şey bulacaksınız.

Umarım biraz olsun yardımcı olabilmişimdir. Çok geçmiş olsun şimdide. Her şeyin kısa sürede geçeceğine olan inancınızı yitirmeyin.

Cevaplarınız için teşekkürler. Cevaplardan birinde kilit sözcük vardır. "İrade"

Soru: İnsan isterse korkularından kurtulur. Peki istemekten korkarsa bundan nasıl kurtulur?

Kendime ya da bi şeylere güvenmek? Güvendiğim şeyin kendine olan güvenine mi yoksa benim ona güvenime mi güveneceğim.

Yoksa sadece kendime olan güvenim mi bana yetmeli? İlk ikisi kolay benden yükü alır.

Ya kendime güvenimi geliştirecek zamanım kalmadıysa maç 20-0 ve son bi kaç dakika kaldıysa? Ölümden bahsetmiyorum lig uzun.

Bazı şeyler için geç kalmaktan bahsediyorum.

Mükemmeliyetçi miyim? Yoksa acaba ben "kendi iyiğimden" mi korkuyorum.

Neyse sesli yada yazılı düşünme deyin siz buna. Ve ilginç bi şey daha ben sanki iki kişiyim. Birinin isteğini diğeri istemez. Ötekinin istemediğini diğeri ister.

Birbiriyle çatışan ve "ben"i sahiplenmek için kavga edip duran kiracılarım

Hala kazanan yok.