Elfangel
Kayıtlı Üye
Pers Sultani iki adamı ölüme mahkûm etmiş. Sultan’ın atını ne kadar sevdiğini bilen mahkûmlardan bir tanesi, sultana hayatını bağışlarsa bir yıl içinde ata uçmayı öğretebileceğini söylemiş. Kendini dünyadaki tek ucan ata binerken hayal eden Sultan bunu kabul etmiş.
Diğer mahkûm inanmayan gözlerle arkadaşına bakmış ve “Atların uçamadığını biliyorsun. Nasıl olup da böyle delice bir fikirle çıkabildin ortaya? Yalnızca kaçınılmazı geciktiriyorsun o kadar.”
” Pek değil ” demiş birinci mahkûm. ” Kendime dört özgürlük sansı veriyorum. Birincisi: Sultan bu yıl ölebilir,
İkincisi: Ben ölebilirim,
Üçüncüsü: At ölebilir,
Dördüncüsü: ” Belki ata uçmayı öğretebilirim!”
Kıssadan hisse: Yaşam, umuttur. Farklı ve sayısız umutları içinde barındıranlar yaşar...
Alıntı
Diğer mahkûm inanmayan gözlerle arkadaşına bakmış ve “Atların uçamadığını biliyorsun. Nasıl olup da böyle delice bir fikirle çıkabildin ortaya? Yalnızca kaçınılmazı geciktiriyorsun o kadar.”
” Pek değil ” demiş birinci mahkûm. ” Kendime dört özgürlük sansı veriyorum. Birincisi: Sultan bu yıl ölebilir,
İkincisi: Ben ölebilirim,
Üçüncüsü: At ölebilir,
Dördüncüsü: ” Belki ata uçmayı öğretebilirim!”
Kıssadan hisse: Yaşam, umuttur. Farklı ve sayısız umutları içinde barındıranlar yaşar...
Alıntı