Gurbet :(

İlk defa ailemden ayrıldım garibüddiyardayım kendimi bazen çok ylnız ve kimsesiz hissediyorum ailemi çok özlüyorum acaba neyapmam gerek bilemiyorum yazacağım çok şey var ama şuan vaktim var bana bu hususta çimi ferahlatacak bişeyler söylecek arkasaş var mı ?

Yalnız değilsiniz.Binlercesi var,onbinlercesi var gurbette olan,gurbeti içinde olan.
Özlem duygusu bir kez isabet ettimi insanın kalbine,kişiyi bambaşka bir mizaca sokana kadar ve bir sürü şey kazandırana kadar bırakmaz..Buna alışmak diyoruz belki daha iyi belkide daha uyuşmuş...

Ailenize geri döndüğünüzde gurbetteki zamanlarınızı özleyeceksiniz.Buluduğunuz şehiri gezin anılar bırakmaya çalışın.Bir yerlere girin çıkın.

ptaah, haklısın da hava çok soğuk bozkırın ortasındayım havalar ısımsın mutlaka gezmeyi düşünüyorum. Birde kitap okumak da iyi geliyor..

Gurbet'in doyumsuz tadı hasret olsa gerek
Ne mutlu sana ki, olması gereken duyguları yeri ve zamanında yaşıyorsun.
Günlük tutup, yazı ile içini dökebilirsin. Kitaplar yalnızlığına iyi gelecektir. Spor yapabilirsin, kendini zinde tutarsın.
Ve elbetteki meditasyonlar kendini yenilemen ve duygu boşalması yaşaman için etkili olacaktır. Hafif bir müzik açıp, güzel bir tütsü yak ve meditasyonuna başla.
Anılar bırak ki, geriye dönüp baktığında bugünlerini iyi hatırla. Keşke dememek için yapmak istediklerini şimdiden yapmalısın

Şartlar dolayısıyla ve eğitim nedenleri ile çocukluğum ve gençliğim hep ailemden ayrı,16 yaşından sonra da farklı şehirlerde geçti.Ben böyle oluşundan çok memnunum açıkçası, o zaman da memnundum. Kendinizi bulmanız,kendinizi ortaya çıkarmanız için bir şans olarak görün bunu.Sizi üzen aileden ayrı olmak mı yoksa sorumlulukların artması ile sığınacak anne babanın ortada olmayışı mı?Elbette her insan ebeveyninin desteğini zaman zaman duyar,normali de bu zaten. Ancak bunu bağımlılık halinden uzaklaştırın. Demekki sizin kendinizi bulmanızın zamanı gelmiş ki evren bunu sağlamak için sizi kopartmış, o halde yapmanız gerekeni yapmaya çalışın.