S
SoNoL
Annemin yalnızca bir gözü vardı ondan nefret ederdim,çünkü bu durum beni utandırıyordu. Ailemizi geçindirmek için okulda ahçılık yapardı.İlk okulda iken bir gün annem bana ''merhaba'' demeye gelmişti.Yerin dibine girmek istedim, bunu bana nasıl yapardı. Onu görmezden geldim, ona nefretle baktım ve oradan kaçtım.Ertesi gün sınıfta bir arkadaşım dediki ''ee senin annenin yalnızca bir gözü var'' yerin dibine girdim ve annemin oradan kaybolmasını istedim.Bu yüzden o gün onunla karşılaşınca dedimki ''beni gülünç duruma düşüreceğine ölsen daha iyi' 'Annem, karşılık vermedi dediklerim hakkında.Bir saniye bile durup düşünmedim çünkü çok kızmıştım. Onun duyguları beni ilgilendirmiyordu onu evde istemiyordum çok çalıştım ve singapur'a okumaya gittim, sonra evlendim. Kendi evimi aldım, çocuklarım oldu ve hayatımdan memnundum.
Bir gün annem beni ziyarete gelmişti. Kaç yıldır beni görmemiş ve torunlarını tanımamıştı. Kapıya gelince çocuklarım ona güldüler''ona evime gelip çocuklarımı nasıl korkutabilirsin hemen buradan git'' diye bağırdım. Buna annem; sessizce ''kusura bakmayın yalnış adrese geldim galiba'' dedi ve gözden kayboldu. İlerleyen yıllarda bir gün mezunlar toplantısı için okuldan bir mektup aldım, karıma iş seyahatine gidiyorum diye bahane uydurdum. Mezunlar toplantısından sonra sırf meraktan eski eve gittim, komşular annemin öldüğünü söylediler.Hiç üzülmemiştim bana verilsin diye annemin bıraktığı mektubu verdiler. "en sevgili oğlum her zaman seni düşünüyorum singapur'a gelip çocuklarını korkuttum için üzgünüm.Mezunlar gününe geleceksin die çok sevinmiştim ama seni görebilmek için yataktan kalkabilirmiyim bilemiyorum...sen büyürken sürekli bir utanç kaynağı olduğum için üzgünüm... biliyormusun sen çok küçükken bir kaza geçirmiştin ve gözünü kaybetmiştin ..anne olara senin tek gözle büyümene dayanamazdım bu yüzden sana kendi gözümü verdim o gözle benim yerime görüyor diye seninle okadar gurur duyuyordumki... bütün sevgimle annen...
Alıntı.
.Bu öykü ne kadar gerçektir bilemem fakat, bu ve buna benzer öyküler yaşanmıştır/ yaşanmaktadır.
.Kim nasıl ders çıkarır onu da bilemem. Kıssaadan hisse; Hiç bir şey göründüğü gibi değildir/olmamaktadır.
.Ön yargıyı hayatımızdan, düşüncemizin temel taşlarından arındırmamız gerekmektedir.
.Durum ne olursa olsun (çok eksterim bir durum söz konusu değilse) asla ailelerimizden utanmamalıyız.
.En önemlisi hayat, yaşanmışlıklar ve zaman geri sarılmıyor.
.Yürek kırılmasın yeter ki, telafisi mümkün olamıyor...geç kalınmışsa.
Bir gün annem beni ziyarete gelmişti. Kaç yıldır beni görmemiş ve torunlarını tanımamıştı. Kapıya gelince çocuklarım ona güldüler''ona evime gelip çocuklarımı nasıl korkutabilirsin hemen buradan git'' diye bağırdım. Buna annem; sessizce ''kusura bakmayın yalnış adrese geldim galiba'' dedi ve gözden kayboldu. İlerleyen yıllarda bir gün mezunlar toplantısı için okuldan bir mektup aldım, karıma iş seyahatine gidiyorum diye bahane uydurdum. Mezunlar toplantısından sonra sırf meraktan eski eve gittim, komşular annemin öldüğünü söylediler.Hiç üzülmemiştim bana verilsin diye annemin bıraktığı mektubu verdiler. "en sevgili oğlum her zaman seni düşünüyorum singapur'a gelip çocuklarını korkuttum için üzgünüm.Mezunlar gününe geleceksin die çok sevinmiştim ama seni görebilmek için yataktan kalkabilirmiyim bilemiyorum...sen büyürken sürekli bir utanç kaynağı olduğum için üzgünüm... biliyormusun sen çok küçükken bir kaza geçirmiştin ve gözünü kaybetmiştin ..anne olara senin tek gözle büyümene dayanamazdım bu yüzden sana kendi gözümü verdim o gözle benim yerime görüyor diye seninle okadar gurur duyuyordumki... bütün sevgimle annen...
Alıntı.
.Bu öykü ne kadar gerçektir bilemem fakat, bu ve buna benzer öyküler yaşanmıştır/ yaşanmaktadır.
.Kim nasıl ders çıkarır onu da bilemem. Kıssaadan hisse; Hiç bir şey göründüğü gibi değildir/olmamaktadır.
.Ön yargıyı hayatımızdan, düşüncemizin temel taşlarından arındırmamız gerekmektedir.
.Durum ne olursa olsun (çok eksterim bir durum söz konusu değilse) asla ailelerimizden utanmamalıyız.
.En önemlisi hayat, yaşanmışlıklar ve zaman geri sarılmıyor.
.Yürek kırılmasın yeter ki, telafisi mümkün olamıyor...geç kalınmışsa.
(((
