Film kurgulayalım

Ori

Kayıtlı Üye
Katılım
18 Ocak 2010
Mesajlar
3,255
Tepkime puanı
3,153
Bır fılm kurgulayalım. BU fılmın bas kahramanı bır beyın olsun. BU filmın konusunu algılamak ıcın hayatını hıce sayan bır beyının hıkayesı. Algılamak ıstedıgı ama algılayamadıgı seylerın pesınden kosan ve gunluk standart hayatı bır kenara atmaya calısan bır beyın. BUnu cevreleyen bedenın ıskence gordugu ama bır o kadar da ona baglı calıstıgını dusunelım. Etrafına bakıs acısı kıt ama evrene dayalı dusuncelerınde nırvana yasamak ısteyen bu beyın, tamamıyle coktukten sonra neler olacagını hesaplamadan bu ıse gırısmıs. NE zaman cokecek bılmıyor.. NE zaman bunun sonu gelecek bılmıyor.. Tek bıldıgı var oldugu ama ondan bıle suphe edıyor. Suphesı kendını ve ozunu aramaya kadar goturdu onu. NE buldu, ne yaptı bılmıyor. PEsınden kosuyor ama bu fılmın konusunu neden hala anlayamıyor. ALgıları kapalı bu beyın tamamıyle kendını dısa kapatmıs ama ne hıkmetse kendı ıcınde kurdugu bu dunya onu dısarıda olanlardan haberdar edıyor. Yakalayamıyor. O ınce ayrıntı hep kacıyor.

Burada harcadıgı vakıt neye gore ılerlıyor? Vakıt ona mı baglı yoksa o mu vakıte baglı bılmıyor. TEk bıldıgı hıssettıklerı. Hıslerı onu mu yanıltıyor yoksa? KEndıne guvenı kırılırsa ne olacagını bılmıyor. Beyın kendını arayıs ıcıne gırdı gırmesıne fakat dıs etkenlerın bıraktıgı yaralar ıcınde sendelıyor. Bu bır savas mı? Kendını aramak ısteyen ve engellenen bır beyın bunun savas oldugunu dusunebılır mı?

Bıldıgı herseyın pesınden gıdebılırdı ama en bastan bılmemeyı secen bu beyın kendı aptallıgını mı yasıyordu? Yoksa kendı ıstedıgı bır hayatımı kurguluyordu? YOksa bu hayattan faydalandıgı bır parca mı yaratmıstı.. BIlmıyor ve beyın sınırları zorluyor. KEndı ıcınde cevapsız kaldıgını bılıyor ama dısa acıldıgı vakıt dıger beyınlerın bagımlılıgını tadacagından korkuyordu. Sınırını bılmıyordu ve acıldıgında bagımlısı olacagı bu hayattan ve sıstematık fıkırlerden korkuyordu. Unutmamalıydı. En basından bılerek unuttugu seylerı tekrar hatırlamak ıcın sıraya gıren bu beyın vaktı dolmadan bırseylerı kesfetmeyı arzuluyordu. Burada yapılan yanlıs mıydı?

Imdb: 0.01


Arkadaslar varsa bır kurgunuz dokun yazıya :)
 

Hiperaktifejderha

Banlı Kullanıcı
Katılım
26 Tem 2015
Mesajlar
190
Tepkime puanı
7
Konum
Lily Dale
Tesadüfen bugün aklımda bir kurgu oluşmuştu. Ori seninki kadar beyin yakan türden değil ama :D Üzerinde fazla düşünülmemiş ve fazla Türk senaryosu olsa da ben de onu paylaşayım.
Ana karakter genç bir kadın olsun. Birinci istihbarat kurumunda önemli bir konuma sahip. Nişanlısı arkadaşları hepsi bu çevreden. Bir gün tesadüfen hastanede bir kız ile tanışıyor, kendisine dış görünüş tıpa tıp benzeyen ancak yaşça küçük kanser hastası bir kız. Kendisine benzediği için ilgisini çekiyor ve her akşam onu ziyaret ediyor. Kız ona her akşam tüm hayat hikayesini tüm tüm ayrıntılarıyla anlatıyor. Genç kadın bir gün bir kaza geçiriyor. Kendi hafızası silindiği gibi kendini o küçük kız sanmaya başlıyor. Tüm geçmişini hatırladığını sanıyor ancak hatırladığı tek şey küçük kızın hayat hikayesi aslında. Arkadaşları ve nişanlısı ona durumu kabul ettiremeyeceklerini anlayınca biraz da deney amaçlı onu genç kızın ailesinin yanına gönderiyorlar ve o kız olduğunu sanmasını sağlıyorlar. Ve çeşitli teknolojik sistemlerle her anını duygu değişimlerini vs. takip ediyorlar. Bir gün hafızasını kaybettiğinden haberi olmayan düşmanları onu buluyor ve onu öldürmek için planlar kuruyorlar. Planları öğrenen nişanlısı onu korumak için çalıştığı kafeye gidiyor. Ve tam göz göze geldikleri anda dünya duruyor. Kızın beyni nişanlısını unutmuş olsa da kalbi hala hatırlıyor. Tam o sırada büyük bir baskın oluyor ve çatışmaya giriyorlar. Adam silahlardan birini genç kadına veriyor. O zamana kadar eline silah almadığını sanan kadın adrenalin etkisiyle bir anda keskin nişancıya dönüşüyor. Tam o sırada bir patlama oluyor kadın kafasını çarpıyor ve bayılıyor. Uyandığında her şeyi hatırlıyor. Ve mutlu son :) :)


Ayrıca bu senaryoya birkaç tane de 'Durun, siz kardeşsiniz! ' repliği eklemek lazım.
 

Ori

Kayıtlı Üye
Katılım
18 Ocak 2010
Mesajlar
3,255
Tepkime puanı
3,153
Tesadüfen bugün aklımda bir kurgu oluşmuştu. Ori seninki kadar beyin yakan türden değil ama :D Üzerinde fazla düşünülmemiş ve fazla Türk senaryosu olsa da ben de onu paylaşayım.
Ana karakter genç bir kadın olsun. Birinci istihbarat kurumunda önemli bir konuma sahip. Nişanlısı arkadaşları hepsi bu çevreden. Bir gün tesadüfen hastanede bir kız ile tanışıyor, kendisine dış görünüş tıpa tıp benzeyen ancak yaşça küçük kanser hastası bir kız. Kendisine benzediği için ilgisini çekiyor ve her akşam onu ziyaret ediyor. Kız ona her akşam tüm hayat hikayesini tüm tüm ayrıntılarıyla anlatıyor. Genç kadın bir gün bir kaza geçiriyor. Kendi hafızası silindiği gibi kendini o küçük kız sanmaya başlıyor. Tüm geçmişini hatırladığını sanıyor ancak hatırladığı tek şey küçük kızın hayat hikayesi aslında. Arkadaşları ve nişanlısı ona durumu kabul ettiremeyeceklerini anlayınca biraz da deney amaçlı onu genç kızın ailesinin yanına gönderiyorlar ve o kız olduğunu sanmasını sağlıyorlar. Ve çeşitli teknolojik sistemlerle her anını duygu değişimlerini vs. takip ediyorlar. Bir gün hafızasını kaybettiğinden haberi olmayan düşmanları onu buluyor ve onu öldürmek için planlar kuruyorlar. Planları öğrenen nişanlısı onu korumak için çalıştığı kafeye gidiyor. Ve tam göz göze geldikleri anda dünya duruyor. Kızın beyni nişanlısını unutmuş olsa da kalbi hala hatırlıyor. Tam o sırada büyük bir baskın oluyor ve çatışmaya giriyorlar. Adam silahlardan birini genç kadına veriyor. O zamana kadar eline silah almadığını sanan kadın adrenalin etkisiyle bir anda keskin nişancıya dönüşüyor. Tam o sırada bir patlama oluyor kadın kafasını çarpıyor ve bayılıyor. Uyandığında her şeyi hatırlıyor. Ve mutlu son :) :)


Ayrıca bu senaryoya birkaç tane de 'Durun, siz kardeşsiniz! ' repliği eklemek lazım.

Guzel olmus gercekten. Bızlerden ne senaryolar cıkarda ıste susuyoruz sadece :)
 

shadowmax

Banlı Kullanıcı
Katılım
16 Tem 2013
Mesajlar
100
Tepkime puanı
2
Konum
Ankara-Konya
Bi aralar kurgu roman yazıyordum ama bastırmıyordum :rockon: aklımda buna benzer bi tanesi kalmış sizlerin takdirine sunuyorum :) kısaca birazını yazayım,
Bölüm 1 günlük:
Gün 14.10.1978
Bugün diğer günlerden çok farklıydı, her zaman bende garip olan birşeylerin diğer insanlardan farklı birşeylerin olduğunun farkındaydım ancak bilmiyorum neyi bildiğimi, neyi bilmediğimi bugün gölgelerin hareket ettiğini gördüm, herkese söylemek istedim ancak bana deli diyeceklerini biliyordum. Her gece gördüğüm o kabus giderek daha çok boğuyor beni. Bugün ters giden tek şey gölgeler değildi. İşten eve dönerken evimizin altındaki o büyük selden sonra kapanan köprünün altında, babamı gördüm üstünde kaza yaptığı günkü kıyafetleri vardı. Babam olduğuna eminim çünkü o yırtık pardesüsünü başının üstünde gözüne kadar çektiği beresi o duruşu, asla unutamam. Artık bilmiyorum anlayamıyorum neyin gerçek olduğunu, bunların sebebi ne bi tepeye çıkıp hepsini haykırmak istiyorum, ama sesimi kimse duymayacak biliyorum duysalar da anneme yaptıkları gibi bana da deli muamelesi yapacaklar eminim. Acaba gerçekten mi deliyim, deli olmak nedir? Birşeyi gerçek yapan ne? Ben neyim, beni insan yapan ne?
 

Sheriff

Kayıtlı Üye
Katılım
9 Haz 2015
Mesajlar
201
Tepkime puanı
7
Konum
Wonderland
İş
President of Big PimP AÅž
9 ay olacak herhalde çizgi-roman, bilimkurgu karışımı bir şeyler ortaya çıkarmaya çalışıyorum. şimdiye kadar 80-100 arası karakter çıkardım, haritasını bile çıkardım, tabii ara sıra uğraşabildiğim için bu kadar oluyor, üstüne bide hikaye kafamda oluşuyor. Ancak tek olunca bir şeyleri gerçekleştirmek pek mümkün olmuyor. Bütün o harika olaylar kafamın içinde ama dışarı çıkartamamak insanın içine oturuyor, canımın çok sıkıldığı oluyordu arada ancak yapacak bir şey olmadığı için her şey yine kafamda kalıyordu. Herkese iyi şanslar dilerim, hayalini bile kurmak güzel böyle şeylerin, en azından benim için.
 

Ori

Kayıtlı Üye
Katılım
18 Ocak 2010
Mesajlar
3,255
Tepkime puanı
3,153
9 ay olacak herhalde çizgi-roman, bilimkurgu karışımı bir şeyler ortaya çıkarmaya çalışıyorum. şimdiye kadar 80-100 arası karakter çıkardım, haritasını bile çıkardım, tabii ara sıra uğraşabildiğim için bu kadar oluyor, üstüne bide hikaye kafamda oluşuyor. Ancak tek olunca bir şeyleri gerçekleştirmek pek mümkün olmuyor. Bütün o harika olaylar kafamın içinde ama dışarı çıkartamamak insanın içine oturuyor, canımın çok sıkıldığı oluyordu arada ancak yapacak bir şey olmadığı için her şey yine kafamda kalıyordu. Herkese iyi şanslar dilerim, hayalini bile kurmak güzel böyle şeylerin, en azından benim için.

Benı tarıf ettınız o yuzden ıcımde kalmasın dıye buraya yazıyorum. :) Sizede tavsıye ederım
 

damned

Kayıtlı Üye
Katılım
5 Şub 2009
Mesajlar
566
Tepkime puanı
53
Genç kız aynadaki yansımasını seyrederken yine uzaklara dalmıştı, aniden çalan telefonun sesiyle kendine gelip toparlandı. Arayan okul arkadaşı Safiye idi. Kendisinden sınıf yoklamasına kendi yerine de imza atmasını rica ettikten sonra, telefonu aceleyle çantasına tıkıştırdı. Belki de bir daha hiç görüşmeyeceklerdi. Kimseye bir şey anlatmadığına pişman mıydı? Belki evet belki de hayır... Yolundan vazgeçirilmek ten korkuyordu. Ama yapmalıydı, işler artık geri dönülemez bir noktaya gelmişti. Artık istese de geri adım atamazdı. Yıllardır hayalini kurduğu yolculuğa çıkmak üzereydi...

Limana ulaştığında, buz gibi sabah rüzgarı yüzünü yakarken, deniz kokusunu olabildiğince içine çekti. Gemi çoktan gelmiş kıyıya demirlemişti bile. Son kez arkasına dönüp baktı. Her ayrıntıyı hafızasına kazımak istercesine inceliyordu. Bu manzaraya son kez bakıyordu. Geride bıraktıklarını hatırlamamaya çalışarak bavulunu sürüklemeye başladı. Gözyaşları donmuş yüzünde sıcacık çizgiler oluşturuyor, akıyor akıyordu...

Nihayet kamarasına yerleştikten sonra güverteye çıkıp martıların geminin çevresinde ki dansını izlemeye başladı. O an tüm sıkıntısını, kederini unutturacak bir şey gördü. Emin olmak için gözlerini defalarca ovuşturup açtıktan sonra gördüğü manzara karşısında vücuduna bir sıcaklık hücum etti. Carlos' un kaptan versiyonu ana güverte de duruyor, çalışanlara talimatlar veriyordu. Beyazlar içinde göz alıcıydı. Genç kız, sonunda çekim yasasını çalıştırmış olmanın verdiği şevk ile yüzüne en tatlı tebessümünü yerleştirmiş son hız kaptana doğru yürüyordu...

İlk çarpışma beklediği gibi olmadı. Göz temasını tam kuramadığından istediği etkiyi yaratamadı. Ama önemli değildi. Nasıl olsa çok uzun bir seyahat olacaktı... Evrene teşekkür ederek kamarasına doğru ceylan gibi seke seke gitmeye başladı...
 

Sheriff

Kayıtlı Üye
Katılım
9 Haz 2015
Mesajlar
201
Tepkime puanı
7
Konum
Wonderland
İş
President of Big PimP AÅž
Benı tarıf ettınız o yuzden ıcımde kalmasın dıye buraya yazıyorum. :) Sizede tavsıye ederım

Anlatılmaz yaşanır ori :D ben bu kadar diyorum, yazmak aşırı uzun olur ama kısaca;

-Ana karakter ölümsüz
-Hikayedeki çoğu kişinin belirli yetenekleri var
-Genç oldukları için güçlerini tecrübe etme aşamasını anlatıyor
-Çizgi-kitap halinde olacak
-Hikayenin ortalarına doğru olay örgüsü daha heyecanlı, değişik bir hale gidecek (ki anlatamamak var bide bunu :D )
-Geçmiş, gelecek, dinler, zaman, varlıklar, boyutlar dahada aklıma şu anda gelmiyor ama çok fazla konu işlenecek
-Kısacası bilimkurgu romanı, çizgiroman arasında kalmış muhteşem bir şey olacak.

Tabii kafamdakileri bile yazıya dönüştürememek... :D
 
Üst