bendekiben
Elit Üye
Düğümler Gevşetilmeden Çözülmez
Yakın bir zaman kadar her şeyi hep istediğim şekilde olması için uğraştım olmadığı zamanlarda içim içimi yer hale gelip vücudum tüm kaslarının kaskatı kesilene kadar kendimi sıktığımı fark ettim dişlerim bile sızlar şekilde acıyordu .Sonra durup kendime baktım ama kendi gözümle değil eşimin arkadaşımın çocuğumun gözüyle .Sonra fark ettimki bu çaba niye ben bu kadar olsun derken sanki her şey bana inat tam tersi oluyordu bir gerçeği fark ettimki sıkı düğüm çözülmez her şey kendimi bu kadar kastıkça iyice işin içinden çıkılmaz hal alıyordu. Sonra kendimi rüzgara bırakma metoduna başladım ama rüzgardan yararlanarak istediğime ulaşma aynı bir yelkenli gibi olayları kendi lehime çeviremiyorsam aleyhime olan olaylardan yararlanıp amacıma ulaşmam gibi belki bu ilk bakışta karmaşık bir durum muş gibi görünebilir. Nasıl aleyhime olan olaylardan yararlanacağım ?Gevşeyerek tabi hiçbir şeyi stresliyken mantıklı düşünemesin. Mesela bir kavga anında karşındaki kişi çok sinirli sizi bir kaşık suda boğacak şekilde sinirli siz de stresli olacaksınız hayliyle ve karşınızdaki sizin damarınıza basıp sizden kavganın boyunutu ileri seviyeye taşımanız için tuzak kuracak. ağzınızdan çıkacak geri dönüşü olmayan sözlerle kaybeden siz olacaksınız sonra siz terbiyesiz veya kavgacı damgası yiyeceksiniz .Oysa ki siz sükunetinizi koruyabilseniz( ki bu çok zor tabi )karşınızdaki insan sizin bu umursamazlığınızdan veya rahatlığınızdan çıldırıp o zaman hata yapacak kendi olucak .İnsan psikolojisi çok karmaşık ama ilk planda kendinizi tanımak gerekli ki kendini bile çözememiş çok insan var çevremizde .Tanıyıp ona göre gevşeme noktamızı bulmak lazım.Mesela ben ne yapıyorum tanıdığım kişiyse tepkimi ona göre veriyorum.Bu kişi tartışmayı bilmeyen bir kişiyse ilk önce dinliyorum sonra ortamı terk ediyorum sakinleştikten sonra aynı ortama tekrar dönüyorum ve bu sefer ben konuşuyorum o dinliyor.Ama herşeyden önce gevşiyorum ve düğümler çözülüyor…
Alıntı: Bendeki bir ben varya işte o..
Yakın bir zaman kadar her şeyi hep istediğim şekilde olması için uğraştım olmadığı zamanlarda içim içimi yer hale gelip vücudum tüm kaslarının kaskatı kesilene kadar kendimi sıktığımı fark ettim dişlerim bile sızlar şekilde acıyordu .Sonra durup kendime baktım ama kendi gözümle değil eşimin arkadaşımın çocuğumun gözüyle .Sonra fark ettimki bu çaba niye ben bu kadar olsun derken sanki her şey bana inat tam tersi oluyordu bir gerçeği fark ettimki sıkı düğüm çözülmez her şey kendimi bu kadar kastıkça iyice işin içinden çıkılmaz hal alıyordu. Sonra kendimi rüzgara bırakma metoduna başladım ama rüzgardan yararlanarak istediğime ulaşma aynı bir yelkenli gibi olayları kendi lehime çeviremiyorsam aleyhime olan olaylardan yararlanıp amacıma ulaşmam gibi belki bu ilk bakışta karmaşık bir durum muş gibi görünebilir. Nasıl aleyhime olan olaylardan yararlanacağım ?Gevşeyerek tabi hiçbir şeyi stresliyken mantıklı düşünemesin. Mesela bir kavga anında karşındaki kişi çok sinirli sizi bir kaşık suda boğacak şekilde sinirli siz de stresli olacaksınız hayliyle ve karşınızdaki sizin damarınıza basıp sizden kavganın boyunutu ileri seviyeye taşımanız için tuzak kuracak. ağzınızdan çıkacak geri dönüşü olmayan sözlerle kaybeden siz olacaksınız sonra siz terbiyesiz veya kavgacı damgası yiyeceksiniz .Oysa ki siz sükunetinizi koruyabilseniz( ki bu çok zor tabi )karşınızdaki insan sizin bu umursamazlığınızdan veya rahatlığınızdan çıldırıp o zaman hata yapacak kendi olucak .İnsan psikolojisi çok karmaşık ama ilk planda kendinizi tanımak gerekli ki kendini bile çözememiş çok insan var çevremizde .Tanıyıp ona göre gevşeme noktamızı bulmak lazım.Mesela ben ne yapıyorum tanıdığım kişiyse tepkimi ona göre veriyorum.Bu kişi tartışmayı bilmeyen bir kişiyse ilk önce dinliyorum sonra ortamı terk ediyorum sakinleştikten sonra aynı ortama tekrar dönüyorum ve bu sefer ben konuşuyorum o dinliyor.Ama herşeyden önce gevşiyorum ve düğümler çözülüyor…
Alıntı: Bendeki bir ben varya işte o..
Harika olmus sayin bendekiben. 