Doğaüstü varlıklara karşı korkum var

Ben ölüm ve ötesi adlı kitabı okuduktan sonra namaza başladım.Ama nedense içimde doğaüstü varlıklara karşı korkum var.Öyleki melekten bile korkuyorum.Bu korkunun sebebi ne olabilir sizce???

Bilinçaltı. Bilinmeyene ve çaresiz olduklarına karşı insan istemese de korku duyar. Normal bir psikolojik durum. Bu konular hakkında bilgi sahibi oldukça sıradan gelmeye başlar.

Bende int.den okuyorum hep ilk okuduğum zamanlarda çok korkmuştum akşam olunca daha çok korkuyordum, ışık açık uyuyordum sonra baktım olmuyor kork kork nereye kadar okudukça daha çok bilgilendim hem korktum hem okudum sonra ne korkuyorum yaa dedim ne olacaksa olur dedim artık korkmuyorum yani elbet bişe olsa korkarım ama dualarımı okuyorum korunmak için hiç korkmuyorum kısacası karanlıktada uyuyorum yani.

ben de korkuyordum. Ama artık korkmamaya karar verdim. Sadece gece korkuyordum. Bunca zaman korktum, hiçbir şey olmadı. Hiçbir şey gelmedi başıma. Varlıklarla uğraşmadığım sürece bunca zaman bir şey yaşamadım, bundan sonra niye yaşayayım ki? Sitede korunma yöntemleri de var zaten. Ben artık böyle düşünüyorum, size de tavsiye ederim. Sevgiler.

Ben artık hiç korkmuyorum, görsemde sorun değil napıcaklar kı bana en fazla ölürüm oda umurumda olmaz herşey allahtan.

Bende bir ara korkardım ama bildiğim bir iki şey sayesinde korkmuyorum. Dinime göre ölüm zamanını ne 1 saniye geri nede 1 saniye ileri alabiliriz (bir ayetten yazıyor) ve ruhu sadece azrail alabiliyor. Yani bir varlık bana zarar verceği sıra azraili görmüş olmam lazım ayrıca beni öldürse bile o öldürmese yine bir şekilde ölcektim. En fazla fiziksel hasar verirler ama daha hiç yaptıklarını görmedim. Sadece zihinsel çalışıyorlar güçlü bir beynin varsa pek etkide yapmıyolar..

öldüremediklerini bende biliyorum yani misal öyle olsa bile en fazla ölürüm işte diye düşündüm..

bu yazdıklarınız, çok doğal olan şeyler,
her insan aşağı yukarı bu duyguları yaşar,
genel olarak karanlık , gerek filmlerin , gerekse anlatılanların etkisiyle,
bilinç altımıza yer etmiş,
karanlıktan korkarız.
ama zamanla bunun önüne geçmeyi başarabiliriz,
şuan varlık gibi konuların korkusu,
denize girmekle aynı gibi,
yüzmeyi bilmeyen bir insan , vapurdan giderken suya bakınca aşırı korkar,
oysaki yüzmeyi bilen birisi, o suya bakınca, huzurlu ve güzel hayeller kurmaya başlar,
zıt kutup gibi olduğunu düşünüyorum.
öğrendiğimiz zaman yada üzerine gitmeye başladığımız zaman, korkularımızın , bilmediklerimiz olduğunu anlıyoruz.
öğrenince korku duygusu yerini merak duygusuna bırakacak.