"Gizlimabet Parapsikoloji Platformu"

Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.

Çok bunaldım çok mutsuzum

bilenveyapankişi

Kayıtlı Üye
Merhaba arkadaşlar

Ben şu an yaşadığım şehre 6 ay önce geldim ailem yanımda değil yalnızım çok yalnızım dışarıda tek geziyorum bir yerlere tek gidiyorum zavallı bir haldeyim yani. İşyerinde hiç yaşıtım yok en az 20 yaş büyüklü evli çocuklu insanlar. Bu durum çok canımı sıkıyor bunalıma giriyorum. 6 ay oldu hala bir yerlere gidecek bir arkadaşım yok. İyice psikolojim bozulacak bu gidişle. Bana bir tavsiye yol gösterin.
 
Bayramdan sonra katılmayı düşünüyorum ama yine aynı sonuçla karşılaşırsam mesela öyle yerlere de insanlar genellikle arkadaşlarıyla gidiyor aralarına da pek kişi almıyorlar.
Mutlaka aralarına alacak iyi kalpli birileriyle karşılaşırsınız. Kendinizi baştan yalnız kalacağım diye şartlamayın. Zaten sizin yalnız olduğunuzu bilip, görüp almayacak kişilerle arkadaşlık etmeniz de doğru olmaz.
Eğer ilgileniyorsanız havalar da iyiye gitmeye başladı doğa yürüyüşü, kamp gibi etkinlikler yapan gruplara katılın. Öyle ortamlarda gruptan dışlanmanız mümkün değil.
 
Mutlaka aralarına alacak iyi kalpli birileriyle karşılaşırsınız. Kendinizi baştan yalnız kalacağım diye şartlamayın. Zaten sizin yalnız olduğunuzu bilip, görüp almayacak kişilerle arkadaşlık etmeniz de doğru olmaz.
Eğer ilgileniyorsanız havalar da iyiye gitmeye başladı doğa yürüyüşü, kamp gibi etkinlikler yapan gruplara katılın. Öyle ortamlarda gruptan dışlanmanız mümkün değil.
Tavsiyeler için teşekkür ederim.
 
Merhaba arkadaşlar

Ben şu an yaşadığım şehre 6 ay önce geldim ailem yanımda değil yalnızım çok yalnızım dışarıda tek geziyorum bir yerlere tek gidiyorum zavallı bir haldeyim yani. İşyerinde hiç yaşıtım yok en az 20 yaş büyüklü evli çocuklu insanlar. Bu durum çok canımı sıkıyor bunalıma giriyorum. 6 ay oldu hala bir yerlere gidecek bir arkadaşım yok. İyice psikolojim bozulacak bu gidişle. Bana bir tavsiye yol gösterin.
Daha geçenlerde yine tartışmıştık bu konuyu...Sanırım çağımızın sorunu...Nereye taşınırsanız taşının ya da kendi memleketinizde olun;çevre edinme ve insanlarla tanışma konusunda huylarımız değişmiyor maalesef...Yani şu anda kendi memleketinizde de olsaydınız yine çevreniz olmayacaktı ama aileniz olacaktı tabii ki....Hemen bu moddan çıkmaya,tek başınalığınızla barışmaya başlayın...Bir de tek başınıza yapabileceğiniz aktivitelere de yönelin...Sinemaya,tiytroya gitmek,bazen dışarıda bir kahve içmeye çıkmak ....Evde kitap okumak,yazı yazmak,resim yapmak gibi faaliyetlerde de bulunabilirsiniz...Basit yemek tarifleri ya da pastalar deneyebilirsiniz...Çalışıyorsanız zaten bu söylediklerimi yapmak için bile zamana ihtiyacınız var...Bu söylediklerimden bir iki tanesini bile hayata geçirirseniz kendinizi mutlu hissedersiniz..İş yerindeki arkadaşlarınızı da yaş farkına göre ayırmayın,20 yaş büyük insanla da arkadaş olabilirsiniz,kendinizde 10 yaş küçükle de olabilirsiniz...Maksat muhabbet,sizin onlara öğretecekleriniz vardır ,onların da size....Onların da çevresi vardır...Bir kişi tanımak yüz kişi tanımakla aynıdır...Deişik bir açıdan bakarsak onların da farklı yaşlarda ablaları,abileri ve arkadaşları vardır...Yani zincirleme siz de bir gün onların bağlantılarıyla tanışabilirsiniz...Kesin demiyorum ama bir gün olabilir diyorum...Küçükle küçük büyükle büyük olunabilir...Bana sorarsanız bir hayvanın sorumluluğunu alabilecekseniz o da yalnızlığınıza çok iyi gelir...Hatta diğer hayvan sahipleriyle de bir araya gelebilirsiniz doğa ortamlarında,parkta,bahçede,yolda dolaşırken...Çalışıyorsunuz gerçi ama evde kalabilen bir kedi de size dostluk edebilir ama tabii ki bu büyük bir karar...Bakabilecekseniz ve seviyorsanız hayvanları ,bir de çiçekler yetiştirirseniz yaşam sevinciniz geri gelir...Ben açık havada sporu öneririm ama spor salonunu da yazılabilirsiniz,hem fit bir görünümünüz olur hem de çevreniz artar...Hem yalnız değilsiniz,biz yok muyuz burada:))?
 
Atandınız sanırım.
Adım adım ilerliyorsunuzdur ve eğer atandıysanız bu yalnızlığı bir süre kafaya takmayın.
Seviyorsanız ve sorumluluğunu alabilecekseniz hayvan sahiplenin sokaktan.
İki tane olursa onlar da siz evde yokken sıkılmamış olur. Hem de ikisinin oyunlarını izlerken aklınız dağılır.

Tek başına sinemaya gitmek, yemek yemek, kahve içmek aslında çok keyifli.
Zamanla mutlaka birileriyle tanışacaksınızdır.
Keşke atansam da derdim yalnızlık olsa.
 
Merhaba arkadaşlar

Ben şu an yaşadığım şehre 6 ay önce geldim ailem yanımda değil yalnızım çok yalnızım dışarıda tek geziyorum bir yerlere tek gidiyorum zavallı bir haldeyim yani. İşyerinde hiç yaşıtım yok en az 20 yaş büyüklü evli çocuklu insanlar. Bu durum çok canımı sıkıyor bunalıma giriyorum. 6 ay oldu hala bir yerlere gidecek bir arkadaşım yok. İyice psikolojim bozulacak bu gidişle. Bana bir tavsiye yol gösterin.
Tanımadığınız bir şehirdeki tanımadığınız insanlar bir zaman sonra şimdikinden çok daha mutsuz olmanıza da sebep olabilir. Yalnızlık iyidir bazen, temkinli olmakta fayda var.
 
Arkadaşlar çok güzel tavsiyelerde bulunmuşlar. Ben de biraz metafizik açıdan eklenti yapayım.
Mutsuz olmanız enerji düşüklüğü yaratır. İnsanları çekmek için enerjinizi yükseltmeniz şart. Pozitif düşünce, spor, meditasyon. Ve tabiki daha önce arkadaşlar yazdığı gibi, insanlarla tanisabileceginiz etkinliklere katilmalisiniz.
 
Merhaba arkadaşlar

Ben şu an yaşadığım şehre 6 ay önce geldim ailem yanımda değil yalnızım çok yalnızım dışarıda tek geziyorum bir yerlere tek gidiyorum zavallı bir haldeyim yani. İşyerinde hiç yaşıtım yok en az 20 yaş büyüklü evli çocuklu insanlar. Bu durum çok canımı sıkıyor bunalıma giriyorum. 6 ay oldu hala bir yerlere gidecek bir arkadaşım yok. İyice psikolojim bozulacak bu gidişle. Bana bir tavsiye yol gösterin.
Siz aynı frekansta ortak şeylerden keyif alan arkadaşlıklar arıyorsunuz ancak o şey aranarak bulanacak bir şey değil üzgünüm. Şuan yaşadığınız yalnızlığınızı kendinize yönelerek geçirmenizi iç dünyanıza dönmenizi tavsiye ederim. Bende benzer yalnızlığı çektim sırf arkadaşım olsun diye arkadaşlıklar kurdum maddi manevi sıkıntı yaşadım. O yüzden sırf arkadaşım olsun diye arkadaşlıklar kurma akışa bırak ortak frekansta biri varsa zaten bulursun
 
Merhaba arkadaşlar

Ben şu an yaşadığım şehre 6 ay önce geldim ailem yanımda değil yalnızım çok yalnızım dışarıda tek geziyorum bir yerlere tek gidiyorum zavallı bir haldeyim yani. İşyerinde hiç yaşıtım yok en az 20 yaş büyüklü evli çocuklu insanlar. Bu durum çok canımı sıkıyor bunalıma giriyorum. 6 ay oldu hala bir yerlere gidecek bir arkadaşım yok. İyice psikolojim bozulacak bu gidişle. Bana bir tavsiye yol gösterin.
seninle ayı şeyleri düşündüğüm için her gece bu saatlerde mabede giriyorum.buradaki insanlar ve konuşmalar bana iyi geliyor.yanlız değilsin biz varız.Tesadüfe bak ki kalabalık içinde yalnız olduğumu düşündüğümde gördüm senin yazını..

Bu arada olay arkadaş edinmek değil arkadaş bulmak kaldı ki frekansına uygun arkadaş bulman çok çok çok zor.Benim uzaktan bi iki arkadaşım var dahası yok.(bunu yazarken düşündüm de 1 tane var sadece:))))onunla da 2-3 ayda bir konuşuyorum böylesi daha iyi geliyor bana.belki de bu durum iç dünyana yönelmen için bi işaret veya fırsattır.Bunu bi düşün derim..
 
Merhaba arkadaşlar

Ben şu an yaşadığım şehre 6 ay önce geldim ailem yanımda değil yalnızım çok yalnızım dışarıda tek geziyorum bir yerlere tek gidiyorum zavallı bir haldeyim yani. İşyerinde hiç yaşıtım yok en az 20 yaş büyüklü evli çocuklu insanlar. Bu durum çok canımı sıkıyor bunalıma giriyorum. 6 ay oldu hala bir yerlere gidecek bir arkadaşım yok. İyice psikolojim bozulacak bu gidişle. Bana bir tavsiye yol gösterin.
Hangi şehirdesin?
 
Daha geçenlerde yine tartışmıştık bu konuyu...Sanırım çağımızın sorunu...Nereye taşınırsanız taşının ya da kendi memleketinizde olun;çevre edinme ve insanlarla tanışma konusunda huylarımız değişmiyor maalesef...Yani şu anda kendi memleketinizde de olsaydınız yine çevreniz olmayacaktı ama aileniz olacaktı tabii ki....Hemen bu moddan çıkmaya,tek başınalığınızla barışmaya başlayın...Bir de tek başınıza yapabileceğiniz aktivitelere de yönelin...Sinemaya,tiytroya gitmek,bazen dışarıda bir kahve içmeye çıkmak ....Evde kitap okumak,yazı yazmak,resim yapmak gibi faaliyetlerde de bulunabilirsiniz...Basit yemek tarifleri ya da pastalar deneyebilirsiniz...Çalışıyorsanız zaten bu söylediklerimi yapmak için bile zamana ihtiyacınız var...Bu söylediklerimden bir iki tanesini bile hayata geçirirseniz kendinizi mutlu hissedersiniz..İş yerindeki arkadaşlarınızı da yaş farkına göre ayırmayın,20 yaş büyük insanla da arkadaş olabilirsiniz,kendinizde 10 yaş küçükle de olabilirsiniz...Maksat muhabbet,sizin onlara öğretecekleriniz vardır ,onların da size....Onların da çevresi vardır...Bir kişi tanımak yüz kişi tanımakla aynıdır...Deişik bir açıdan bakarsak onların da farklı yaşlarda ablaları,abileri ve arkadaşları vardır...Yani zincirleme siz de bir gün onların bağlantılarıyla tanışabilirsiniz...Kesin demiyorum ama bir gün olabilir diyorum...Küçükle küçük büyükle büyük olunabilir...Bana sorarsanız bir hayvanın sorumluluğunu alabilecekseniz o da yalnızlığınıza çok iyi gelir...Hatta diğer hayvan sahipleriyle de bir araya gelebilirsiniz doğa ortamlarında,parkta,bahçede,yolda dolaşırken...Çalışıyorsunuz gerçi ama evde kalabilen bir kedi de size dostluk edebilir ama tabii ki bu büyük bir karar...Bakabilecekseniz ve seviyorsanız hayvanları ,bir de çiçekler yetiştirirseniz yaşam sevinciniz geri gelir...Ben açık havada sporu öneririm ama spor salonunu da yazılabilirsiniz,hem fit bir görünümünüz olur hem de çevreniz artar...Hem yalnız değilsiniz,biz yok muyuz burada:))?
Çok teşekkür ederim ruhuma dokunan ve psikolojimi anlayan şeyler yazmışsınız tek başıma yapılabilecek şeylere yöneleceğim ama yine de insan az da olsa beraber etkinlik yapabileceği birini arıyor bir etkinliğe gittiğimde herkes arkadaşıyla gelmiş oluyor ben çok garip hissediyorum mesela geçen hafta balık ekmek yemeye gittim çok kalabalıktı herkes arkadaşı tanıdığıyla gelmiş beraber oturuyorlardı tek başına oturan sadece bendim o kadar zoruma gitti ki anlatamam. Benim yalnızlığımla barışmam gerek ama yapamıyorum. Evde hayvan besleyecek pek koşulum yok malesef.
 
Atandınız sanırım.
Adım adım ilerliyorsunuzdur ve eğer atandıysanız bu yalnızlığı bir süre kafaya takmayın.
Seviyorsanız ve sorumluluğunu alabilecekseniz hayvan sahiplenin sokaktan.
İki tane olursa onlar da siz evde yokken sıkılmamış olur. Hem de ikisinin oyunlarını izlerken aklınız dağılır.

Tek başına sinemaya gitmek, yemek yemek, kahve içmek aslında çok keyifli.
Zamanla mutlaka birileriyle tanışacaksınızdır.
Keşke atansam da derdim yalnızlık olsa.
Çok teşekkür ederim tahmin ettiğiniz gibi atandım.
 
Arkadaşlar çok güzel tavsiyelerde bulunmuşlar. Ben de biraz metafizik açıdan eklenti yapayım.
Mutsuz olmanız enerji düşüklüğü yaratır. İnsanları çekmek için enerjinizi yükseltmeniz şart. Pozitif düşünce, spor, meditasyon. Ve tabiki daha önce arkadaşlar yazdığı gibi, insanlarla tanisabileceginiz etkinliklere katilmalisiniz.
Çok teşekkür ederim. Haklısınız
 
Siz aynı frekansta ortak şeylerden keyif alan arkadaşlıklar arıyorsunuz ancak o şey aranarak bulanacak bir şey değil üzgünüm. Şuan yaşadığınız yalnızlığınızı kendinize yönelerek geçirmenizi iç dünyanıza dönmenizi tavsiye ederim. Bende benzer yalnızlığı çektim sırf arkadaşım olsun diye arkadaşlıklar kurdum maddi manevi sıkıntı yaşadım. O yüzden sırf arkadaşım olsun diye arkadaşlıklar kurma akışa bırak ortak frekansta biri varsa zaten bulursun
Akışına bırakayım yani aslında en doğrusu bu olabilir.
 
seninle ayı şeyleri düşündüğüm için her gece bu saatlerde mabede giriyorum.buradaki insanlar ve konuşmalar bana iyi geliyor.yanlız değilsin biz varız.Tesadüfe bak ki kalabalık içinde yalnız olduğumu düşündüğümde gördüm senin yazını..

Bu arada olay arkadaş edinmek değil arkadaş bulmak kaldı ki frekansına uygun arkadaş bulman çok çok çok zor.Benim uzaktan bi iki arkadaşım var dahası yok.(bunu yazarken düşündüm de 1 tane var sadece:))))onunla da 2-3 ayda bir konuşuyorum böylesi daha iyi geliyor bana.belki de bu durum iç dünyana yönelmen için bi işaret veya fırsattır.Bunu bi düşün derim..
Bu tür tesadüfler ne güzel duygusal olarak yalnız olmadığımızı biliyoruz bir nebze rahatlıyoruz. Frekansa gelince çok önemi insan duygusuna ruhuna dokunan birileri ile arkadaş olmalı.
 
Çok teşekkür ederim ruhuma dokunan ve psikolojimi anlayan şeyler yazmışsınız tek başıma yapılabilecek şeylere yöneleceğim ama yine de insan az da olsa beraber etkinlik yapabileceği birini arıyor bir etkinliğe gittiğimde herkes arkadaşıyla gelmiş oluyor ben çok garip hissediyorum mesela geçen hafta balık ekmek yemeye gittim çok kalabalıktı herkes arkadaşı tanıdığıyla gelmiş beraber oturuyorlardı tek başına oturan sadece bendim o kadar zoruma gitti ki anlatamam. Benim yalnızlığımla barışmam gerek ama yapamıyorum. Evde hayvan besleyecek pek koşulum yok malesef.
Rica ederim ,çok güzel bir konuya parmak bastınız...Ben de size teşekkür ederim...Buradaki bazı arkadaşlarımız ve benim de yaşadığım bir durum...İş dolayısıyla ya da eğitim yüzünden ben de çok yer değişikliği yaşamış bir kişi olarak sizi çok iyi anlıyorum...İnsan bir yerlere giderken yanında birileri olmasını istiyor ama baktım ki birileriyle arkadaş olsak bile herkesi teşvik etmek zorunda kalıyorum...Israr etmek de bana göre değil...Kendiliğinden olan,akışta rastladığımız insanlarla karşılaşmak önemli ve değerli...''Sonra ben de yanıma bir iki dergi alıp yemek yemeye çıkarım ;;bazen de kafamı saracak bir kitap alırım yanıma, kahvemi içerim..''deyip özgürlüğümün tadını çıkardım...Bu benim yaptığım çok iyi bir alışkanlık değil...Sizin isteğiniz ve sorgulamanız normal...Benim de çok sorguladığım oldu ama sonra direnç oluşturduğumu fark ettim..Siz bunu araştırmakta tamamen haklısınız...''Arkadaş edinme''konusu günümüzde gerçekten de zorlaştı...İnsanlar sosyal medya üzerinden tanışmaya başladığından beri ikili ilişkiler de komşuluk ve dostluk ilişkileri de değişti bence...Benim cesaret edemediğim mecralar olduğu için yalnızım sanıyordum ama gerçekten artık çağımızın sorunu haline geldi..Bireyselleşmek ayrı yalnız kalmak ayrı...Sosyalleşme isteği doğamızda var olan ,inkar edilemez bir gerçek....Sosyal bağları kuvvetli insanların hayat hikayelerini de öğrendiğimde şaşırmıştım,insanların bağışıklık sistemi ve ömür uzunluğunu bile olumlu yönde etkileyen bir durum sosyal bağların kuvvetli olması...Siz bu soruları soran ve dışarıda yalnız bir şekilde etkinliklere gidince kendini tuhaf hisseden tek kişi değilsiniz..Bir süre İstanbul'da yaşamıştım,kendi akraba ve arkadaşlarımla bile onların zaman yoğunluğundan dolayı görüşememiştik..İstanbul'da insanlar daha da nazlı oluyor;şöyle ki trafik yüzünden spontane bir şekilde kimseyle buluşamıyorsunuz,mutlaka plan yapmanız gerekiyor zaten...İstanbul bu konuda biraz daha zor...Sebebi kendinizde aramayın yani...Ama yukarıda değindiğimiz gibi sizi hayata bağlayan etkinliklerinizi de çeşitlendirmeyi amaçlayın,sevgiler:)
 
Geri
Üst